Τραγούδια: «Πολυκατοικίες» και «Φλόγα»
Ζούμε στην Ελλάδα του 21ου αιώνα… Τα πράγματα ολοένα και χειροτερεύουν. «Όσο για “μένα είμαι εντάξει, μα ό,τι έχω δε φτάνει./ Η επιτυχία της αποτυχίας μ” έχει τρελάνει», γράφει ο Lex, και λέει ο Novel: «Πως να νιώσω καλά μ” ό,τι γίνεται;/ Που γλιτώνουν ξανά όσοι ευθύνονται/ Και έχω μάθει να λύνω προβλήματα/ Όμως αυτό δε γνωρίζω πως λύνεται.». Αναφέρονται στις χρεοκοπημένες αξίες και γενιές και στους εκάστοτε κυβερνώντες και υπεύθυνους… Το κομμάτι «Πολυκατοικίες» (2018) του Lex από την αρχή ως το τέλος το νιώθω εκατό τοις εκατό, με εκφράζει και χαρακτηρίζει την πραγματικότητα που ζούμε. Προτείνω και τη «Φλόγα» (2023) του Novel 729. Γιατί; Για να μορφωθούν τα παιδιά του σήμερα και να αλλάξουν κάποια δεδομένα, να μην κυκλοφορούν ανήλικα παιδιά με μαχαίρια ή τσιγάρα, για να τραβήξουν την προσοχή, να ακούσουν και κάτι άλλο εκτός από τα θέματα της τραπ, να ανοίξουν τα μάτια μας στον κόσμο και να πάμε μπροστά ως γενιά!
Μ. Κ., μαθήτρια του Γ3 Τμήματος του 1ου ΕΠΑ.Λ. Σερρών 2023-2024 (Σχολικός Όμιλος Κριτικής Ανάγνωσης και Δημιουργικής Έκφρασης/υπεύθυνη εκπαιδευτικός: Μαρία Παραλίδου)
[Πηγή της συνοδευτικής εικόνας, της "Γροθιάς" του Harvey Hacker, Το αφηρημένο blog (ας δείτε και το σχετικό άρθρο)]
