Μόναχο ( München)

monaxo

Το Μόναχο ( München) είναι πόλη της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και πρωτεύουσα του ομόσπονδου κράτους της Βαυαρίας. Είναι χτισμένη στις όχθες του Ίζαρ, ενός από τους μεγαλύτερους παραποτάμους του επάνω ρου του Δούναβη. Μετά το Βερολίνο και το Αμβούργο είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη της Γερμανίας σε πληθυσμό και αποτελεί σημαντικό κόμβο συγκοινωνιών, οδικών, σιδηροδρομικών και εναέριων μεταφορών. Είναι επίσης φημισμένο ευρωπαϊκό εμπορικό κέντρο, καθώς και μεγάλο βιομηχανικό και πολιτιστικό κέντρο, με τα δύο καλύτερα και πιο φημισμένα πανεπιστήμια της Γερμανίας, το Πανεπιστήμιο του Μονάχου και το Πολυτεχνείο του Μονάχου, μουσεία και άλλα πολλά ανώτερα καλλιτεχνικά ιδρύματα.

Ιστορία:

Οι απαρχές του Μονάχου (Οίκου των Μοναχών) ανάγονται στο μοναστήρι των Βενεδικτίνων της Τέγκερνζεε (8ος αι.). Ο Ερρίκος ο Λέων, δούκας της Βαυαρίας, ίδρυσε την πόλη το 1157, όταν παραχώρησε στους μοναχούς το δικαίωμα λειτουργίας αγοράς. Το 1255 το Μόναχο έγινε έδρα του οίκου των Βίτελσμπαχ και για περισσότερα από 700 χρόνια η μοίρα του υπήρξε συνδεδεμένη με τη συγκεκριμένη οικογένεια. Στις αρχές του 14ου αιώνα ο αυτοκράτορας Λουδοβίκος Δ’, ο αποκαλούμενος Βαυαρός, επεξέτεινε την πόλη ως τα όρια που διατήρησε μέχρι τα τέλη του 18ου αιώνα. Υπό τον Μαξιμιλιανό Α” (1597-1651) γνώρισε μεγάλη άνθηση, που διακόπηκε από το ξέσπασμα του Τριακονταετούς πολέμου. Το 1643 καταλήφθηκε από τους Σουηδούς υπό τον Γουσταύο Αδόλφο, ενώ το 1634 μια επιδημία πανώλους εξολόθρευσε το 1/3 του πληθυσμού του. Ο Λουδοβίκος Α’, βασιλιάς της Βαυαρίας από το 1825 ως το 1848, ρύθμισε το σχεδιασμό και δημιούργησε το σύγχρονο Μόναχο.

Ο 19ος αιώνας υπήρξε περίοδος μεγάλης ανάπτυξης. Οι Προτεστάντες απέκτησαν για πρώτη φορά πολιτικά διακαιώματα σε μια αμιγώς Ρωμαιοκαθολική πόλη, ενώ η πολιτιστική ακτινοβολία του Μονάχου στην Ευρώπη ενισχύθηκε ιδιαίτερα με την υποστήριξη του Λουδοβίκου Β” προς το συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, γεγονός που ξαναζωντάνεψε τη φήμη του, ως πόλη της μουσικής και του θεάτρου. Η εξουσία της δυναστείας των Βίτελσμπαχ τερματίστηκε με την παραίτηση του Λουδοβίκου Γ’, το Νοέμβριο του 1918, ενώ μετά τον Α” Παγκόσμιο Πόλεμο η πόλη έγινε θέατρο έντονης πολιτικής δραστηριότητας. Εκεί ο Αδόλφος Χίτλερ προσχώρησε στο Εθνικοσοσιαλιστικό κόμμα και αργότερα έγινε ηγέτης του. Η μπιραρία στην οποία γίνονταν οι συναντήσεις που οδήγησαν στο Πραξικόπημα της μπιραρίας (Beer Hall Putsch) κατά των Βαυαρικών αρχών στις 8 Νοεμβρίου 1923, υπάρχει μέχρι σήμερα.

Κατά τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο το Μόναχο υπέστη σφοδρούς βομβαρδισμούς, αλλά σήμερα οι περισσότερες ζημιές έχουν αποκατασταθεί. Επίσης, στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου Ludwig-Maximilians Universitat München, έδρασε ένα αντικαθεστωτικό κίνημα – από τον Ιούνιο 1942 έως τον Φεβρουάριο 1943 – αποτελούμενο από φοιτητές του Μονάχου με την ονομασία Λευκό Ρόδο (Die Weisse Rose), το οποίο προσπαθούσε, μέσω προκηρύξεων, να αφυπνίσει το λαό απέναντι στην στρατηγική και στην ιδεολογία του Εθνικοσοσιαλισμού. Οι κυριότεροι συντελεστές του κινήματος ήταν ο Χανς Σολ (Hans Scholl) και η αδελφή του Σοφία Σολ (Sophie Magdalena Scholl), από την πόλη του Ουλμ (Ulm), τους οποίους συνέλαβαν οι αρχές και τους οδήγησαν στη γκιλοτίνα ύστερα από δίκη με σαφή εθνικοσοσιαλιστικό χαρακτήρα και δίχως αντικειμενικότητα. Σήμερα έχει ανεγερθεί μνημείο για τον αγώνα τους στο κέντρο του Μονάχου και η πλατεία έμπροσθεν του κεντρικού κτιριακού συγκροτήματος του Πανεπιστημίου έχει λάβει προς τιμήν τους το όνομά τους(Πλατεία Αδελφών Σολ-Geschwister Scholl Platz).

Πολιτισμός:

Το Μόναχο από παλιά υπήρξε καλλιτεχνικό κέντρο. Η μουσική, ιδιαίτερα η όπερα, έχει γνωρίσει μεγάλη άνθηση. Εκτός από την Κρατική Όπερα της Βαυαρίας, τη Φιλαρμονική του Μονάχου και άλλες ορχήστρες, λειτουργούν η Κρατική Δραματική Σκηνή της Βαυαρίας και πάρα πολλά ιδιωτικά θέατρα. Στις κυριότερες βιβλιοθήκες του συγκαταλέγονται η Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, η Πανεπιστημιακή Βιβλιοθήκη και η επιστημονική βιβλιοθήκη του Γερμανικού Μουσείου. Υπάρχουν επίσης αρκετά σημαντικά μουσεία και πινακοθήκες τέχνης όπως η Παλαιά Πινακοθήκη (Alte Pinakothek), η Νέα Πινακοθήκη (Neue Pinakothek), η Νέα Κρατική Πινακοθήκη (Staatsgalerie), η Γλυπτοθήκη (Glyptothek) και το Εθνικό Βαυαρικό Μουσείο.

Μια βόλτα στο κέντρο της πόλης

Βαλάντω Ταμβάκη

 

 

 

Σχολιάστε

Top