Ο Δημήτρης Μαυράκης γεννήθηκε στον Άγιο Δημήτριο Λήμνου. Στα παιδικά  του χρόνια γράφεται στην Φιλαρμονική Μύρινας όπου μαθαίνει τρομπέτα. Αφού τελειώσει το Λύκειο Μυρινας, μετακομίζει στην Αθήνα, για να σπουδάσει  Αρμονία και Αντίστιξη.

Αρχίζει να  εμφανίζεται με τους γονείς του σε πολιτιστικές εκδηλώσεις όπου γίνεται παρουσίαση των τραγουδιών του Ρεϊσντερέ, τα οποία  είχαν συλλέξει ο πατέρας και η μητέρα του.

Αρκετές είναι οι ανέκδοτες συνθέσεις του Δημήτρη Μαυράκη, σε παραδοσιακό, και όχι μόνο, ύφος, Ένα από αυτά είναι το «Ήλιε μου της Ανατολής».

Σήμερα,  είναι υπεύθυνος της Φιλαρμονικής Μυρινας Λήμνου, οργανώνει εμφανίσεις σε πολιτιστικές εκδηλώσεις στο νησί της Λήμνου,  χώρους διασκέδασης, σε εκδηλώσεις συλλόγων. Επίσης,  παραδίδει μαθήματα στο Ωδείο του.

(Πηγή: http://www.mavrakisfamily.snn.gr/dimitris.html)

*******************************************************************************************

Είχε την καλοσύνη να έρθει να στο σχολείο μας και να απαντήσει τις ερωτήσεις που του ετοίμασαν οι μαθητές του τμήματος Α4 της 1^ης Γυμνασίου Μύρινας Λήμνου. Δείτε παρακάτω τι μας είπε:

1. Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε με τη μουσική και με ποιά αφορμή;

Άρχισα από πολύ μικρός, 5-6 χρονών, καθώς είχα ακούσματα στην οικογένειά μου. Ο πατέρας μου είναι επαγγελματίας μουσικός, οργανοπαίχτης και τραγουδιστής.

2. Με ποιούς τραγουδιστές θα θέλατε να συνεργαστείτε;

Μπορώ να σκεφτώ πολλούς. Κάποιοι απ’αυτούς είναι η Χάρις Αλεξίου κι ο Γιώργος Νταλάρας.

3. Ποιό είναι το αγαπημένο σας τραγούδι;

Φυσικά είναι πολλά. Ένα από αυτά είναι η «Αχάριστη» του αείμνηστου Βασίλη Τσιτσάνη. Ήταν ένας λαϊκός συνθέτης-ρεμπέτης.

4. Γράφετε δικά σας τραγούδια;

Γράφω τραγούδια παραδοσιακά, έντεχνα, λαϊκά. Έχουμε ηχογραφήσει ένα οικογενειακό CD με τραγούδια των παππούδων μας από τη Μικρά Ασία και συγκεκριμένα από το χωριό Ρεϊσντερέ. Οι πρόσφυγες που αναγκάστηκαν να φύγουν από τη Μικρά Ασία μετά τη μεγάλη κατστροφή έφεραν στην Ελλάδα διάφορα στοιχεία πολιτισμού, όπως τη μουσική και τα παραδοσιακά τους όργανα. Συνθέτες από τη Σμύρνη έκαναν τα πρώτα βήματα στη δισκογραφία. Το 33’ δημιουργήθηκε ο 1^ος δίσκος στην Ελλάδα με ρεμπέτικα τραγούδια.

Παιδιά, γνωρίζετε τι ήταν οι ρεμπέτες; Μια ομάδα περιθωριακών-μάγκες με κομπολόϊ, σακάκι, σαν τον Σταύρακα στον Καραγκιόζη. Κατάφεραν να γίνει το ρεμπέτικο αποδεκτό απ’όλη την κοινωνία. Μπορείτε να την αναζητήσετε τη ρεμπέτικη μουσική και σίγουρα θα την αγαπήσετε.

Επίσης, αξίζει να ακούσετε και την παραδοσιακή μουσική. Βρίσκετε εύκολα πια στο διαδίκτυο κι ενώ στη αρχή μπορεί να σας φανεί «τραχιά», σιγά-σιγά θα βρείτε την ομορφιά της. Αρχίστε να ακούτε μουσική του τόπου μας, δηλαδή από Λήμνο, και Λέσβο.

5. Αν δεν ήσασταν μουσικός , τι επάγγελμα πιστεύετε ότι θα ακολουθούσατε;

Νομίζω θα ήμουν καθηγητής φυσικής ή φιλόλογος ή ακόμη και δάσκαλος.

6. Υπάρχει ενδιαφέρον για τη μουσική από τα νέα παιδιά; Υπάρχουν μουσικά «ταλέντα» στη Λήμνο;

Υπάρχει πολύ ενδιαφέρον και για την Φιλαρμονική αλλά και στο ωδείο που διευθύνω. Και βέβαια υπάρχουν ταλέντα και πάντα χαίρομαι όταν βλέπω μαθητές μου που γίνονται συνάδερφοί μου!

7.  Τι συμβολές θα δίνατε σε ένα νέο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί μελλοντικά με τη μουσική;

Είναι μια δύσκολη δουλειά πια, περνάει κρίση λόγω των γενικότερων οικονομικών δυσχερειών του τόπου μας. Να μην περιμένει πολλά.. πρέπει να αγωνιστεί να καταφέρει να καταξιωθεί στο χώρο της μουσικής.

Δεν ξέρω αν θα πρότεινα και στα ίδια μου τα παιδιά να γίνουν επαγγελματίες μουσικοί…

Οι οικογένειες θεωρούν πολυτέλεια πια τη μουσική παιδεία για τα παιδιά τους. Βέβαια, υπάρχει δωρεάν μουσική εκπαίδευση στη Φιλαρμονική Λήμνου που είναι μια λύση για τις οικογένειες.

8. Τι προσφέρει η μουσική παιδεία στον άνθρωπο;

Είναι σημαντική στη ζωή μας. Μην ξεχνάμε ότι ,όπως υπάρχει ρυθμός-tempo στη μουσική, υπάρχει και σε πολλές εκφάνσεις της ζωής μας. Στο βάδισμά μας, στην αναπνοή μας, στην ομιλία..

Η μουσική παιδεία βοηθά να ζει κανείς με αρμονία, ρυθμό πιο στρωτό. Βοηθά να αντιμετωπίζει κανείς πιο ομαλά δυσκολίες. Ένα παιδί που παίρνει μέρος σε συναυλίες , μια πολύ αγχώδης και δύσκολη εμπειρία, μπορεί πιο χαλαρό πια να συμμετάσχει σε εξετάσεις του σχολείου. Η μουσική σε κάνει πιο χαλαρό,ευαίσθητο άνθρωπο.

Παίρνοντας μέρος σε συναυλίες μαθαίνεις να λειτουργείς ομαδικά, παραμερίζεις τον ατομισμό σου, μαθαίνεις να δίνεις αλλά και να παίρνεις. Όπως έλεγαν οι Αρχαίοι Έλληνες, είναι εύκολο να έχεις κάποιον υποχείριό σου..το δύσκολο είναι να μοιράζεσαι.. να αφήνεις τον εαυτό σου και να μοιράζεσαι πράγματα με τους γύρω σου.

ΓΡΑΦΕΙ Η ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ