Η Γερμανική γλώσσα ανήκει στην ομάδα των δυτικών γερμανικών γλωσσών.Σε όλο τον κόσμο περίπου 190 εκατομμύρια άνθρωποι μιλούν γερμανικά σαν μητρική και μη-μητρική τους γλώσσα.

Η γερμανική γλώσσα διακρίνεται στις παρακάτω γλώσσες και τις αντίστοιχες περιόδους:

1. Γοτθική,

2.Βόρεια γερμανική

3.Δυτική γερμανική

Η εξέλιξη της κοινής γερμανικής γλώσσας ξεκινά τον δεύτερο αιώνα π.Χ όταν η γερμανική ομοφυλία υπέστη την πρώτη σημαντική φθογγική μεταβολή.Τότε επηρεάστηκε απο την ελληνολατινική γλώσσα η οποία έκανε ακόμη μετατροπές.

Στα τέλη του 6ου μ.Χ. αιώνα ήλθε η δεύτερη φθογγική μεταβολή, μόνο όμως στη γλώσσα των Τευτόνων. Η μεταβολή αυτή, εκδηλώθηκε αρχικά στη Βόρεια Ιταλία, όπου είχε εγκατασταθεί το γερμανικό φύλο των Λομβαρδών (ή Λογγοβάρδων), ενώ η μεταβολή αυτή επεκτάθηκε στη συνέχεια μέσω των Άλπεων στη γειτονική Αυστρία, τη νότια και κεντρική Γερμανία, σταματώντας στη βόρεια Γερμανία.

Η στάση αυτή στη βόρεια Γερμανία, είχε ως αποτέλεσμα η φθογγική μετατροπή να μην επεκταθεί ούτε στους Γότθους ούτε στους Σκανδιναβούς αλλά ούτε και στους εκείθεν του Ρήνου εγκατεστημένους Αγγλοφρίζιους και Φραγκοσάξωνες.

Η μη ενιαία φθογγική μεταβολή οδήγησε στην παρουσία δύο κυρίαρχων γλωσσικών συστημάτων την εποχή εκείνη: της Hochdeutsch (άνω γερμανικής-χόχντόιτς) και της Niederdeutsch (κάτω γερμανικής-νίντεαντόιτς). Από το πρώτο σύστημα, προέκυψε η σημερινή γερμανική γλώσσα που μιλιέται και γράφεται στη Γερμανία και την Αυστρία και σε αρκετές περιοχές της Ελβετίας, ενώ από το δεύτερο σύστημα, σχηματίσθηκαν οι υπόλοιπες γερμανικές γλώσσες (αγγλοσαξονικές και σκανδιναβικές).

Η εξέλιξη της κυρίως γερμανικής (Hochdeutsch), διακρίνετε σε τρεις περιόδους:
1) Την περίοδο της Παλαιάς Άνω Γερμανικής (die Althochdeutsche Periode-ντι Άλτχοχντόιτσε Περιόντε), από το 800-1.100 μ.Χ.
2) Την περίοδο της Μέσης Άνω Γερμανικής (die Mittelhochdeutsche Periode-ντι Μίτελχοχντόιτσε Περιόντε), από το 1.100-1.350 μ.Χ
3) Την περίοδο της Νέας Άνω Γερμανικής (die Neuhochdeutsche Periode-ντι Νόιχοχντόιτσε Περιόντε), από το 1.350 μ.Χ.-σήμερα

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ

ΑΠΟ «ΤΑ ΚΛΟΥΒΙΑ ΑΥΓΑ»