Ένα πινέλο και λίγη μπογιά
Έδωσαν χρώμα στη Ζωή της,
που άλλαξε απότομα.
Με ένα πινέλο και λίγη μπογιά
Απέκτησε τη δύναμη να ελευθερώσει την ψυχή
Μέσα από το βαρύ κι ακίνητο σώμα.
Ματωμένα καρφιά μαζί με ανθισμένα λουλούδια
Βαθύς πόνος, συνάμα με γαλήνη και χαρά.
Πίνακες- καθρέφτες
Μέσα από αυτούς
Το πρόσωπό της έμελλε να μείνει στην Ιστορία,
Και να δείχνει για πάντα σε όλους εμάς
«Τα πόδια μάς είναι άχρηστα, όταν έχουμε φτερά να πετάξουμε».
Φραγκάκη Εμμανουέλα
Σκίτσο : Μαριτίνα Κοκοσάλη
