Η γειτονιά μου είναι η καλύτερη. Όπως και οι άλλες γειτονιές έχει γήπεδα, καφετέριες, πάρκα και εγώ με τους φίλους μου κάνουμε βόλτες παντού. Παρόλο που έχει μεγάλους και επικίνδυνους δρόμους εμείς έχουμε μάθει να περνάμε από το ένα πεζοδρόμιο στο άλλο και κυκλοφορούμε με ασφάλεια.
Το πάρκο στην οδό Γ. Παπανδρέου είναι το σημείο συνάντησης με τους φίλους μου και τους συμμαθητές μου τα σαββατοκύριακα και τις ημέρες που δεν έχουμε σχολείο. Όταν διψάσουμε από το πολύ παιχνίδι περνάμε απέναντι από τον δρόμο, στο ψιλικατζίδικο και αγοράζουμε αναψυκτικά και διάφορες λιχουδιές.
Άμα καμία φορά βαριόμαστε εκεί, πάμε στο ξύλινο πάρκο που είναι λίγο πιο μακριά. Εκεί έχει διάφορα ξύλινα παιχνίδια και παίζουμε Survivor.
Δυστυχώς τον τελευταίο καιρό χτίζονται πολλές πολυκατοικίες στην γειτονιά μας και οι αλάνες που είχαμε παλιά και παίζαμε εξαφανίζονται σιγά σιγά.
Παρόλα αυτά παραμένει η πιο ωραία γειτονιά της Θεσσαλονίκης και δεν την αλλάζω με τίποτα.
Εσύ θα ήθελες να μένεις στην γειτονιά μου;
