Την ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη» παρακολούθησε η Γ΄Τάξη του σχολείου μας στην αίθουσα του Δημοτικού Κινηματογράφου Κορδελιού Ευόσμου την Τρίτη 01/03 και την Παρασκευή 04/03, τηρώντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα. Η δράση οργανώθηκε στο πλαίσιο του μαθήματος της Ιστορίας από τις φιλολόγους και διδάσκουσες του μαθήματος Θεολογία Λιόρα και Ελένη Παρασκευαΐδου.
Η ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη» είναι ιστορική δραματική ελληνική ταινία σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Καραντινάκη και σενάριο Μιμής Ντενίση. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό έργο της Μιμής Ντενίση, που αφορά στην καταστροφή της Σμύρνης το 1922 και ακολουθεί μια Ελληνίδα της υψηλής κοινωνίας στη Σμύρνη των αρχών του 20ού αιώνα. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Μιμή Ντενίση, Λεωνίδας Κακούρης, Μπουράκ Χακί, Κρατερός Κατσούλης, Κατερίνα Γερονικολού, Γιάννης Βογιατζής, Ταμίλα Κουλίεβα, Αναστασία Παντούση, Χρήστος Στέργιογλου κ.ά. Τα γυρίσματα της ταινίας πραγματοποιήθηκαν σε Λέσβο, Χίο, Αθήνα, Πειραιά και Φάληρο.
Η ταινία με τα εξαιρετικά σκηνικά και κοστούμια στο πρώτο μέρος της μάς μεταφέρει στην κοσμοπολίτικη Σμύρνη των αρχών του 20ου αι., όταν η «άπιστη» για τους Τούρκους πόλη έσφυζε από ζωή και συμβίωναν ειρηνικά σε αυτήν Έλληνες, Τούρκοι, Εβραίοι, Αρμένιοι, Λεβαντίνοι. Στη συνέχεια, αλλάζει το κλίμα και δίνεται με ρεαλισμό η φρίκη της κατάρρευσης του μικρασιατικού μετώπου, η πυρπόληση της Σμύρνης, η σφαγή των Ελλήνων, το δράμα των εγκλωβισμένων ανθρώπων της στην προκυμαία, ο θάνατος πολλών Ελλήνων στον υγρό τάφο της θάλασσας της Σμύρνης. Ακούγονται με αντικειμενικότητα οι φωνές τόσο Ελλήνων όσο και Τούρκων απλών ανθρώπων που υπήρξαν τα θύματα εκείνης της τραγωδίας. Στην ταινία – μάθημα ιστορίας αναφέρονται όλα τα ιστορικά πρόσωπα που έπαιξαν ενεργό ρόλο στα γεγονότα της εκείνης εποχής και έγραψαν ιστορία: Ελευθέριος Βενιζέλος, Μουσταφά Κεμάλ, Αριστείδης Στεργιάδης, Ραμχμή μπέης, Νουρεντίν Πασάς, Μητροπολίτης Σμύρνης Χρυσόστομος, Γ. Χόρτον κ.ά.
Η Ιστορία της Μικρασιατικής καταστροφής ιδιαίτερα επίκαιρη στην εποχή μας εξακολουθεί να συγκινεί, να εμπνέει και να δημιουργεί συνειρμούς με το δράμα των κατοίκων της Ουκρανίας, με το δράμα όλων εκείνων που αναγκαστικά «ξεσπιτώνονται». Στόχος της ταινίας δεν είναι να αναμοχλεύσει τα πάθη και να συντηρήσει το μίσος και την οργή μεταξύ των λαών, αλλά να μιλήσει με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα για όσα συνέβησαν στην πρωτεύουσα του μικρασιαστικού ελληνισμού 100 χρόνια πριν και είχαν ως αποτέλεσμα τον ενταφιασμό της Μεγάλης Ιδέας και τον ξεριζωμό των Ελλήνων Μικρασιατών από τις προαιώνιες εστίες τους. Να πραγματευτεί για μια ακόμη φορά το προσφυγικό ζήτημα και τα προβλήματα που αυτό επισύρει, υπενθυμίζοντας για μια ακόμη φορά πόσο απροστάτευτος είναι ο απλός άνθρωπος μπροστά στη δίνη των γεγονότων…
