Παναθήναια

Πολλοί είναι οι τύποι των κτηρίων που δημιούργησαν οι αρχαίοι Έλληνες, προκειμένου να καλύψουν όλες τις εκδηλώσεις που σχετίζονταν με την καθημερινή ζωή και τις λειτουργίες της πόλης. Ανάμεσά τους βρίσκονται το θέατρο και το ωδείο, τα οποία είχαν παρόμοια χρήση, καθώς εξυπηρετούσαν καλλιτεχνικούς σκοπούς. Δημιουργήθηκαν και τα δύο στην Αθήνα τον 5ο αι. π.Χ. στο πλαίσιο συγκεκριμένων μεγάλων γιορτών τη πόλης. Το θέατρο διαμορφώθηκε για να φιλοξενήσει τους δραματικούς αγώνες της γιορτής των Μεγάλων Διονυσίων, ενώ το ωδείο τους μουσικούς αγώνες της μεγάλης γιορτής των Παναθηναίων.

Δεν γνωρίζουμε με ακρίβεια σε ποιο χώρο της Αθήνας δόθηκαν οι πρώτες παραστάσεις δράματος. Σύμφωνα με μία άποψη,

Αρχαία αγορά

που στηρίζεται στις πληροφορίες αρχαίων πηγών, οι παραστάσεις πραγματοποιούνταν σε κάποιον επίπεδο χώρο στο κέντρο της Αγοράς, την «ορχήστρα», όπως ονομαζόταν, που χρησίμευε, μάλιστα, και για άλλες εορταστικές εκδηλώσεις των Αθηναίων.

Εκεί διεξάγονταν και οι αγώνες της γιορτής των Παναθηναίων. Ο χώρος αυτός πρέπει να ήταν εφοδιασμένος με ίκρια, ξύλινες κερκίδες, δηλαδή, για τους θεατές, που στηρίζονταν σε όρθια δοκάρια. Η πλατεία της αγοράς, που ήταν το κέντρο της δημόσιας ζωής της πόλης, φαίνεται ότι ήταν κατάλληλη για την παρουσίαση παρόμοιων θεαμάτων.

Σύμφωνα με άλλη άποψη, τα θεατρικά δρώμενα που συνδέονταν άμεσα με τη λατρεία του Διονύσου δεν θα μπορούσαν να τελούνται σε χώρο μακριά από το ιερό του θεού στη νότια πλαγιά της Ακρόπολης. Έτσι, θεωρείται πιθανό ότι οι πρώτες παραστάσεις φιλοξενήθηκαν σε έναν επίπεδο χώρο στο Ιερό του Διονύσου, δίπλα από το ναό του θεού, εκεί όπου εκτελούνταν οι θρησκευτικοί χοροί προς τιμήν του.

Η μορφή του πρώτου θεατρικού χώρου πρέπει να ήταν πολύ απλή. Έτσι, στο κέντρο μιας επιλεγμένης θέσης, εμφανίζονταν ο χορός και ο υποκριτής και γύρω τους θα κάθονταν οι θεατές σε ξύλινα καθίσματα που θα τοποθετούνταν για την περίσταση. Όλες τις παραστάσεις, επομένως, του Θέσπη, του Χοιρίλου, του Πρατίνα αλλά και τις πρώτες του Αισχύλου οι Αθηναίοι τις παρακολουθούσαν από τα ίκρια.

ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ ΗΛΙΑ, Α’2

Πηγή: http://ancienttheater.culture.gr/