Πρόσφυγες ονομάζονται οι άνθρωποι που εξαναγκάζονται σε φυγή από το μόνιμο τόπο εγκατάστασής τους  ή από την πατρίδα τους  κυρίως από φόβο ότι θα καταδιωχθούν για λόγους φυλής, θρησκείας, εθνικότητας, συμμετοχής σε κάποια κοινωνική ομάδα ή λόγω πολιτικών πεποιθήσεων ( Σύμβαση της Γενεύης 1951).

     Οι πρόσφυγες φοβούνται για τη ζωή τους και τη ζωή των οικείων τους. Η βασική αιτία δημιουργίας προσφυγικού ρεύματος είναι το ξέσπασμα κάποιου πολέμου( αμυντικού, εμφυλίου ή επιθετικού) ή η επιβολή ενός δικτατορικού καθεστώτος που καταφεύγει σε ομαδικές διώξεις πολιτικών αντιπάλων προκαλώντας κινδύνους στους πολίτες. Η διαφορά με τους οικονομικούς μετανάστες είναι ότι αυτοί αποφασίζουν με τη θέλησή τους να εγκαταλείψουν τη χώρα τους,  για να εγκατασταθούν κάπου αλλού χωρίς να εξαναγκάζονται να το κάνουν.

    Στην περίπτωση των προσφύγων της Συρίας, η αιτία είναι ένας εμφύλιος πόλεμος, ο οποίος προσλαμβάνει χαρακτήρα <<παγκόσμιο>>, καθώς μετέχουν σε αυτόν πολλές χώρες.  Οι εκτοπισμένοι πρόσφυγες καταλήγουν σε διάφορα μέρη όπως Τουρκία, Ελλάδα κ.α. Η Ελλάδα και κυρίως τα νησιά της, Χίος και Λέσβος έχει φιλοξενήσει χιλιάδες πρόσφυγες, προσφέροντάς τους τα απαραίτητα για την αντιμετώπιση προβλημάτων ένδυσης, σίτισης, στέγασης  προσωρινής και περίθαλψης.                    Δυστυχώς όμως τα προβλήματα για τους πρόσφυγες δεν είναι μόνο αυτά και δεν τελειώνουν εδώ.

Ένα από τα πιο σημαντικά δικαιώματα που είναι κοινό σε όλους τους πρόσφυγες, αυτούς που ζητούν είναι το δικαίωμα στην ελευθερία από διακρίσεις και σε μια αξιοπρεπή ζωή.

      Από τη στιγμή που ένας άνθρωπος χαρακτηρίζεται πρόσφυγας, τότε δικαιούται αμέσως ένα ειδικό διαβατήριο, το διαβατήριο Nansen, με το οποίο έχει το δικαίωμα να ταξιδέψει ελεύθερα και νόμιμα σε κάθε μια από τις 116 χώρες παγκοσμίως που έχουν υπογράψει την Διακήρυξη. Ο ΟΗΕ μάλιστα αναφέρει ειδικά πως από τη στιγμή που κάποιος πιστοποιείται ως πρόσφυγας, τότε είναι υπό την αιγίδα και την απόλυτη προστασία του Οργανισμού.

Χατζησσάβας  Ευθύμης (Γ3)