«Μακάρι να ήμουν πλουσιότερος, εξυπνότερος ομορφότερος», ευχόμαστε συχνά. Πολλές φορές ζητάμε από το θεό αυτό που πιστεύουμε ότι μας λείπει. Κατά τη γνώμη μου, κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του χαρακτηριστικά και ταλέντα με σκοπό να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους. Παρ” όλα αυτά γινόμαστε άπληστοι και δε χαιρόμαστε τη ζωή.

Κι όμως καθημερινά αρκετοί συνάνθρωποί μας υποφέρουν, αφού δε διαθέτουν ούτε τα απαραίτητα για να πορευτούν στη ζωή, ενώ, πράγμα ακόμα σημαντικότερο,  κάποιοι δεν έχουν το πολυτιμότερο αγαθό, την υγεία.

Βέβαια στη σύγχρονη εποχή ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει αρκετά φάρμακα και αντίδοτα για τις αρρώστιες. Τι συμβαίνει όμως με ασθένειες που δεν αντιμετωπίζονται ή με ολέθρια ατυχήματα ; Δεν υποτιμώ τα οικονομικά προβλήματα, αφού από τα παλαιότερα χρόνια μέχρι και σήμερα η υγεία και ο τρόπος ζωής καθορίζεται από την οικονομία. Αυτό συμβαίνει, διότι η υγεία δεν εξαρτάται μόνο από την ιατρική, αλλά και απ” άλλους παράγοντες. Παρακολουθώντας τηλεόραση ή ακούγοντας από γνωστούς περιπτώσεις αρρώστων ανθρώπων περνάει από το νου μας η σκέψη μην βρεθούμε σε παρόμοια κατάσταση. Εκείνες τις στιγμές καταλαβαίνουμε τι τυχεροί που είμαστε που έχουμε την υγεία μας. Την επόμενη μέρα ωστόσο συνεχίζουμε να είμαστε αρνητικοί ξεχνώντας ότι έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε.   Έχω την άποψη ότι ο άνθρωπος που είναι υγιής μπορεί να εξασφαλίζει τα  αναγκαία υλικά αγαθά και δεν είναι σωστό να οδηγείται στην απληστία.

Συμπερασματικά υπάρχουν σημαντικότερα πράγματα από την ομορφιά και τον πλούτο. Πρέπει να απολαμβάνουμε τις μικρές χαρές  της ζωής και να ευχαριστιόμαστε με αυτά που έχουμε. Για ποιό λόγο να γινόμαστε άπληστοι;

                                                                                                                 Ανθή Παπαδοπούλου