Ο όρος πειθαρχία προέρχεται από το ρήμα πειθαρχώ (πείθομαι+αρχή), δηλαδή υπακούω στις αρχές ή στους ανώτερους σε κάτι που πρέπει να γίνεται σεβαστό. Η πειθαρχία είναι μια σπουδαία αρετή για τον άνθρωπο.

Από την παιδική μας ηλικία μαθαίνουμε να πειθαρχούμε. Υπακούμε καταρχάς στις συμβουλές των γονιών μας και μαθαίνουμε να τους σεβόμαστε. Αργότερα στο σχολείο μαθαίνουμε πως πρέπει να πειθαρχούμε στους κανονισμούς του. Επίσης μαθαίνουμε να ακούμε και να σεβόμαστε τη  γνώμη των άλλων, μαθαίνουμε ποια είναι τα καθήκοντά μας, ποια τα δικαιώματά μας και μέχρι πού  φτάνει η ελευθερία μας.

Γιατί η πειθαρχία δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος χάνει την ελευθερία του, αλλά ότι την εξασφαλίζει με τον καλύτερο τρόπο. Δεν είναι δυνατόν να ζούμε στο κοινωνικό σύνολο χωρίς να μάθουμε να πειθαρχούμε. Πρέπει να πειθαρχούμε στους κανόνες που επικρατούν μέσα στην κοινωνική ομάδα και στους νόμους, που έχει θεσπίσει το κράτος. Έτσι γινόμαστε σωστά μέλη της κοινωνίας και ευσυνείδητοι πολίτες.

Η πειθαρχία βέβαια είναι αρετή, όταν εκδηλώνεται όταν και όπως πρέπει. Υπακούω και συμμορφώνομαι σε κάτι δε σημαίνει ότι σκύβω το κεφάλι. Το να δεχόμαστε τα πάντα αδιαμαρτύρητα, δε σημαίνει πως είμαστε πειθαρχημένοι,  αλλά άνθρωποι χωρίς προσωπικότητα. Η τυφλή υπακοή καταντάει ένα ελάττωμα, γιατί γίνεται αφορμή οι άλλοι να μας εκμεταλλεύονται και να μας αδικούν. Πρέπει να αντιδράμε στην αδικία που μας γίνεται και να ελέγχουμε αν αυτό που μας λένε είναι σωστό. Και αν όλοι μέσα σε μια κοινωνία ενεργούμε έτσι, δεν αφήνουμε περιθώρια για αδικία, αλλά ζούμε αρμονικά με δικαιοσύνη και ισότητα.

Μπαγκατζούνη Εύα