Η «Φόνισσα» είναι ένα έργο βαθιά νατουραλιστικό, καθώς παρουσιάζει τον άνθρωπο να βιώνει κάποιες καταστάσεις, που προκαλούν έντονα συναισθήματα, όπως οι φόνοι που εκτελεί η ηρωίδα. Η κοινωνική πραγματικότητα που περιβάλλει την Φραγκογιαννού αποτελεί βασικό νατουραλιστικό στοιχείο. Η ηρωίδα ζει σε μια φτωχή, πατριαρχική κοινωνία, όπου οι γυναίκες θεωρούνται βάρος. Επίσης, η απεικόνιση του περιβάλλοντος είναι ωμή και ρεαλιστική. Τα φτωχικά σπίτια, η άθλια διαβίωση, οι καθημερινές δυσκολίες των ανθρώπων παρουσιάζονται χωρίς ωραιοποίηση. Ο θάνατος εμφανίζεται επαναλαμβανόμενα και αντιμετωπίζεται ως φυσική κατάληξη, γεγονός που εντείνει τον νατουραλισμό. Η θανάτωση των μικρών κοριτσιών παρουσιάζεται με ψυχρό, αποστασιοποιημένο τρόπο, χωρίς δραματικό ύφος. Οι φόνοι δεν παρουσιάζονται ως προσωπική επιλογή αλλά ως μοιραία αντίδραση ενός ανθρώπου συνθλιμμένου από τη φτώχεια και τις κοινωνικές ανισότητες.
Νεφέλη Κωτσιοπούλου, Β΄Λυκείου
