Στη σημερινή εποχή καταβάλλονται προσπάθειες για την εδραίωση της ισότητας ανάμεσα στα δύο φύλα. Έχουν σημειωθεί τεράστια άλματα όσον αφορά αυτό το γεγονός, ιδιαίτερα αν αναλογιστούμε την θέση που είχαν οι γυναίκες 150 χρόνια πριν στον δυτικό κόσμο, θέση που έχουν ακόμη σε χώρες της Ανατολής και ιδίως σε μουσουλμανικές. Οι γυναίκες καλούνται καθημερινά να ρυθμίσουν καταστάσεις που αφορούν το μαγείρεμα, το καθάρισμα του σπιτιού, τα παιδιά, τον σύζυγο και την εργασία τους. Ωστόσο η γυναίκα ακόμη δεν αντιμετωπίζεται ισότιμα με τον άνδρα παρ’ όλο το φόρτο “αποστολών” που πρέπει να φέρει σε πέρας σε καθημερινή βάση.
Γυναίκα … ένας σύγχρονος δούλος;
Διακρίσεις, λοιπόν, εντοπίζονται σε διάφορους τομείς της ζωής της. Πολλές φορές οι γυναίκες υποτιμώνται στον επαγγελματικό τους χώρο, με αποτέλεσμα να αμφισβητούνται αυτόματα οι ικανότητές τους. Αυτό αποδεικνύεται τόσο απ’ την μεγαλύτερη προτίμηση των εταιρειών σε άνδρες υπαλλήλους όσο και απ’ τους υψηλότερους μισθούς των ανδρών. Ο ισχυρισμός είναι ότι ένας άνδρας εκπέμπει περισσότερο κύρος καθώς επίσης ότι μπορεί να είναι αποτελεσματικότερος από μία γυναίκα, η οποία συχνά χαρακτηρίζεται συναισθηματική – χαρακτηρισμός που δεν αποτελεί εύσημο στην προκειμένη περίπτωση. -. Η πιθανότητα εγκυμοσύνης ακόμη αποτελεί μία δικαιολογία για τον εργοδότη για να αρνηθεί την πρόσληψη μίας γυναίκας στην επιχείρησή του. Έτσι το γυναικείο φύλο αντιπροσωπεύεται σε χαμηλά αμειβόμενες θέσεις κάνοντας όχι απαραίτητα λιγότερη δουλειά από τον άνδρα, ενώ την ίδια στιγμή το ανδρικό φύλο ανέρχεται την κλίμακα της ιεραρχίας με υψηλές φυσικά απολαβές. Παρόμοιο φαινόμενο εντοπίζεται και στον χώρο της πολιτικής. Γενικά επικρατεί καχυποψία απέναντι στις ηγετικές ικανότητες των γυναικών, γεγονός που αιτιολογεί τον περιορισμένο αριθμό τους στο κοινοβούλιο και ειδικότερα στις υψηλές πολιτικές θέσεις. Διακρίσεις παρατηρούνται επίσης και στο πλαίσιο της οικογένειας, καθώς συχνά η γυναίκα αποτελεί «τον Άτλαντα που κρατά στους ώμους του την υδρόγειο σφαίρα»: οι οικιακές εργασίες και η ανατροφή των παιδιών συχνά επιβαρύνουν μόνο τις γυναίκες, οι οποίες πρέπει να αντεπεξέλθουν ταυτόχρονα και στις εργασιακές τους υποχρεώσεις. Την ίδια στιγμή τα κοινωνικά πρότυπα επιτρέπουν ο άνδρας να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο επάγγελμά του.
Επομένως, γίνεται προφανής η θέση και οι ρόλοι των γυναικών στην σύγχρονη κοινωνία. Αξίζει ακόμη να αναφέρουμε ότι κάποια από τα δικαιώματα που κατέκτησαν αρχικά οι γυναίκες κατέληξαν – σε αρκετές περιπτώσεις – να γίνονται υποχρεώσεις. Αναλογιζόμενη, λοιπόν, όλα αυτά αναρωτιέμαι μήπως οι γυναίκες δεν δράσαμε με ορθό τρόπο όσον αφορά την διεκδίκηση της ισότητας; Μήπως δεν λάβαμε υπόψη μας όλα τα δεδομένα της καθημερινότητάς μας και η αντίδρασή ήταν βεβιασμένη; Μήπως έπρεπε να κάνουμε καλύτερη στοχοθέτηση των αιτημάτων μας;
Σοφιλένια Δερτούζου
