Επιμέλεια άρθρου: Πουγκακιώτη Παρασκευή

Πάνω στην  Οίτη , μια σπηλιά πελώρια ανάμεσα στα βράχια. Είναι η σπηλιά της Αρσαλής (Αγίας Ιερουσαλήμ), που οι Υπαταίοι ,τιμώντας τη μνήμη της , διαμόρφωσαν ένα μέρος του εσωτερικού της σε εκκλησούλα και την γιορτάζουν σύμφωνα με τα τοπικά έθιμα.  Την παραμονή της  γιορτής, Τετάρτη της  Διακαινησίμου , το μεσημέρι , όπως ακόμη στα προπολεμικά χρόνια γινόταν , οι πιστοί ξεκινούν «εν πομπή και οργάνοις» από την πλατεία της Υπάτης, ανηφορίζοντας για τη σπηλιά της Αγίας, με ενδιάμεσους σταθμούς.  Η πορεία προς τα πάνω συνοδεύεται με τραγούδι και μουσική. Όταν οι προσκυνητές φτάσουν στη σπηλιά ,  προσέρχονται στον Εσπερινό. Το πρωί της Πέμπτης γίνεται λειτουργία . Από τους διοργανωτές της γιορτής δίνεται το σύνθημα της αναχώρησης – κατάβασης, με προορισμό τη θέση «Περιβόλια». Εκεί φτάνουν οι  Αρσαλιώτες σε  με μοσχομύριστα κλαδιά από ανθισμένο έλατο όπου τους περιμένουν οι συγγενείς , οι φίλοι και οι επισκέπτες , για να ακολουθήσει χορός , φαγοπότι και ξεφάντωμα.  Το απόγευμα Αρσαλιώτες και μη , κατηφορίζουν προς την πλατεία των Αινιάνων όπου γίνεται Αγιασμός  και συνεχίζεται το γλέντι με συνοδεία οργάνων. Το τοπικό αυτό έθιμο κλείνει με την παρουσίαση χορών της Υπάτης από το χορευτικό του Πολιτιστικού Συλλόγου «ΟΙ ΑΙΝΙΑΝΕΣ», χορό των Αρσαλιωτών και λαϊκό πανηγύρι.