Μετά από έναν χρόνο λειτουργίας το περιοδικό μας θα ήθελε να αφιερώσει ένα βιογραφικό άρθρο στον εμπνευστή-δημιουργό και αναπόσπαστο υποστηρικτή του περιοδικού, Άγγελο Τζαλαλή! Αν και σίγουρα θέλουμε να τον τιμήσουμε για τη συνεισφορά του, πέρα από αυτό είναι ένας ικανότατος καθηγητής που επενδύει και σε δραστηριότητες εκτός του καθημερινού μαθήματος. Έτσι, με τη δημιουργία του περιοδικού -εκτός από εξαιρετικό μάθημα στα φιλολογικά μαθήματα- μας παρείχε ένα μέσο ψυχαγωγίας και ελεύθερης έκφρασης. Αν μπορούσαν περισσότερα σχολεία σε συνεργασία με τους καθηγητές να υποστηρίξουν τέτοιου είδους προαιρετικές δραστηριότητες, το εκπαιδευτικό σύστημα σίγουρα θα βελτιωνόταν για όσους θέλουν κάτι παραπάνω από μια στείρα γνώση. Γι΄ αυτό θεωρούμε πως αξίζει να ρίξετε μια ματιά στη σύντομη βιογραφία του, έστω για να εμπνευστείτε από τις δράσεις του.
Ας ξεκινήσουμε από τη γέννηση: γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979 στο μαιευτήριο Λητώ στο Παλαιό Ψυχικό. Στην ίδια περιοχή -σχεδόν δίπλα από το μαιευτήριο- πήγε γυμνάσιο και λύκειο, στο Βαρβάκειο. Ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας, οι άλλοι δύο αδελφοί (μεγαλύτεροι κατά 5 και 4 χρόνια αντίστοιχα) ασκούν: ο πρώτος το επάγγελμα του γυμναστή και ο δεύτερος το επάγγελμα του καθηγητή αγγλικών και του καλλιτέχνη – ζωγράφου. Γενικά, όλη η οικογένεια, από την οποία και εμπνεύστηκε, ασχολείται με τον εκπαιδευτικό τομέα (πατέρας δάσκαλος, μητέρα διοικητικός υπάλληλος στο Υπουργείο Παιδείας). Ενώ ο ίδιος μετά τις σπουδές του στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα της Ιστορίας–Αρχαιολογίας επεδίωξε να μπει στην Πυροσβεστική, μετά την πρώτη του εμπειρία με τη διδασκαλία -τόσο σε ιδιαίτερα μαθήματα όσο και στη μελέτη παιδιών δημοτικού σχολείου- αποφάσισε να ακολουθήσει τελικά το λειτούργημα του εκπαιδευτικού. Σήμερα εργάζεται ως καθηγητής δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης σε δημόσια σχολεία. Κυριότεροι λόγοι για αυτή την επιλογή ήταν η αγάπη του για τα αρχαία ελληνικά και τα φιλολογικά μαθήματα εν γένει, καθώς και η επικοινωνία με τους μαθητές κατά τη διδασκαλία αλλά και κατά τις δραστηριότητες εκτός του μαθήματος. Παραδείγματα τέτοιων δράσεων εκτός του τυπικού ωρολογίου προγράμματος είναι: σχολικές εφημερίδες, προγράμματα Erasmus, λέσχες φιλαναγνωσίας και κινηματογράφου, θεατρικές ομάδες και άλλα.
Στα μαθητικά του χρόνια είχε εξαιρετικές επιδόσεις καθ΄όλη τη διάρκεια του σχολικού βίου και κατάφερε να βγει πρώτος σε βαθμολογία στις Πανελλήνιες σε όλο το Βαρβάκειο. Από ξένες γλώσσες γνωρίζει αγγλικά, γαλλικά και λίγα γερμανικά και ισπανικά, ενώ στα χόμπι του συμπεριλαμβάνονται το μπάσκετ, το πινγκ πονγκ, η κλασική κιθάρα, η μουσική και άφθονο διάβασμα βιβλίων. Ένα από τα αγαπημένα του βιβλία που τον επηρέασε βαθύτατα, όπως μας έχει πει, είναι το «Εκκρεμές του Φουκώ» του Ιταλού συγγραφέα Umberto Eco*. Αγαπημένη παιδική ταινία: το UP φυσικά, όπως φαίνεται κι από το εξώφυλλο του αφιερώματός μας! Μερικές από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του αποτελούν: η πρώτη χρονιά στο σχολείο, η στιγμή που πήρε πτυχίο, το ταξίδι του στην Κωνσταντινούπολη, η χρονιά που έγινε μόνιμος καθηγητής και πολλές άλλες…
Μετά από δεκατέσσερα χρόνια σκληρής δουλειάς και θυσιών στον «βωμό της δημόσιας εκπαίδευσης» όπως το έθεσε και ο ίδιος, κατάφερε να διοριστεί ως μόνιμος στο 2ο Γενικό Λύκειο Ιλίου, όπου διδάσκει σήμερα. Σε συνεργασία με μαθητές και καθηγητές του λυκείου κατάφερε να δημιουργήσει μέσα στη φετινή χρονιά το περιοδικό «Ερωδιός« -αντίστοιχο της «8ης μέρας»- το οποίο συστήνουμε ανεπιφύλακτα. Μολονότι παρέμεινε μόνο έναν χρόνο στο σχολείο μας, ο κύριος Τζαλαλής έμεινε σίγουρα στη μνήμη των μαθητών ως ένας από τους καλύτερους καθηγητές της δημόσιας εκπαίδευσης, όχι μόνο για τον αξιόλογο χαρακτήρα του, αλλά για την εργατικότητά του και τα φαινομενικά ανεξάντλητα ψυχικά του αποθέματα. Κρίμα που δεν έμεινε στο σχολείο μας, αλλά ακόμα περισσότερο που το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς «χάθηκε» λόγω της πανδημίας. Παρ΄ όλα αυτά δεν το βάζουμε κάτω και το περιοδικό συνεχίστηκε φέτος και θα συνεχιστεί κανονικά και την επόμενη χρονιά! Φυσικά, ευχαριστούμε τον κύριο Τζαλαλή για τη συνεισφορά του στην εφημερίδα και την υποστήριξή του κατά τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας.
* Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε το άρθρο που είχε γράψει στο περιοδικό μας για τα αγαπημένα του βιβλία:
https://schoolpress.sch.gr/calle8/archives/512
«Ο πραγματικά σοφός δάσκαλος δεν είναι αυτός που σε σπρώχνει μέσα στον οίκο της σοφίας, αλλά αυτός που σε οδηγεί στο κατώφλι του μυαλού σου».
Χαλίλ Γκιμπράν, 1883-1931, Λιβανοαμερικανός ποιητής & φιλόσοφος
Κλείνουμε αυτό το αφιέρωμα μ΄ ένα απόσπασμα ενός σοφού Ινδού για την αγάπη…
Jiddu Krishnamurti
Η πιο μεγάλη τιμή για έναν δάσκαλο είναι τα καλά λόγια των μαθητών του. Δεν έχω λόγια να σας ευχαριστήσω… Κωνσταντίνε, ξέρεις πόσο ψηλά σε έχω και πόσο πιστεύω σε εσένα, αλλά και γενικά σε όλη την ομάδα που συνεργαστήκαμε, για να δημιουργηθεί η «8η Μέρα». Να ξέρετε ότι όσο αποτελώ εγώ έμπνευση για εσάς, τόσο είστε κι εσείς για εμένα. Αν είναι να συνεργάζομαι με εφήβους όπως εσείς, χαλάλι η όποια προσωπική θυσία. Έχετε όλη μου την αγάπη και την απεριόριστη εκτίμηση. Σας εύχομαι να γίνετε ευτυχισμένοι άνθρωποι, ανεξαρτήτως επαγγελματικής εξέλιξης, γιατί σημαντικότερη από την επιτυχία είναι η ευτυχία.
Δεν ξέρω τι να πω… Σας ευχαριστώ για όλα! Η στήριξη και η καθοδήγηση σας είναι ανεκτίμητες. Χωρίς εσάς τίποτα δεν θα ήταν δυνατό, αποτελείτε έμπνευση και πρώτυπο για όλους μας και ελπίζω κάποια στιγμή -όταν αποδεσμευτούμε από το βάρος των Πανελληνίων τουλάχιστον- να συνεργαστούμε ξανά.