Άρθρο: Σπυροπούλου Ασπασία
Στις μέρες μας η Ελληνική κοινωνία βιώνει μια βαθιά κρίση. Η κρίση αυτή είναι εμφανής σε διάφορους τομείς όπως στον οικονομικό, στον κοινωνικό, στον ηθικό και στον πνευματικό. Έχει αρκετές αρνητικές συνέπειες στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων και στην λειτουργία του κράτους.
Αρχικά, οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα. Μεγάλο μέρος του πληθυσμού φτωχοποιείται είτε γιατί δεν μπορεί να βρει εργασία, είτε γιατί δεν μπορεί να αντεπεξέλθει στις οικονομικές του υποχρεώσεις και απαιτήσεις. Κατά συνέπεια, περιθωριοποιείται, απομονώνεται και έτσι δημιουργούνται πολλά κοινωνικά προβλήματα. Για παράδειγμα, ο άνθρωπος μέσα στην οικογένεια αρχίζει να αποξενώνεται καθώς υπάρχει έλλειψη διαλόγου και συλλογικότητας, ύπαρξη ρατσιστικών, φοβικών αντιλήψεων. Παράλληλα, κυριαρχεί ο ατομικισμός, η ιδιοτέλεια, ο εγωισμός και έτσι η κρίση εξαπλώνεται και στον ηθικό τομέα. Ανέπαφος δε μένει και ο πνευματικός στον οποίο κυριαρχούν πρότυπα μετριότητας. Στα ΜΜΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης προβάλλονται τύποι ανθρώπων χαμηλού επιπέδου που δίνουν αξία στην εξωτερική εμφάνιση και όχι στην καλλιέργεια του πνεύματος.
Παρ’ όλα τα προβλήματα μπορούμε να περιορίσουμε την έκταση του φαινομένου λαμβάνοντας κάποια μέτρα. Αρχικά, η πολιτεία θα πρέπει να αντιμετωπίζει κάθε πολίτη με ισότητα καλλιεργώντας την εμπιστοσύνη και κλίμα ασφάλειας, καταπολεμώντας τη διαφθορά και το πελατειακό σύστημα. Παράλληλα, να ενισχύει το σχολείο το οποίο είναι απαραίτητο να χαρακτηρίζεται από δημοκρατική αγωγή και ανθρωπιστική παιδεία. Στόχος της εκπαιδευτικής διαδικασίας θα πρέπει να γίνει η καταξίωση των ηθικών προτύπων και η απαξίωση αυτών της βίας και της παραβατικότητας. Με τη σειρά της η οικογένεια θα πρέπει να στοχεύει στη διαμόρφωση προσωπικοτήτων με αυτοπεποίθηση και να καλλιεργεί ανώτερα ηθικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά όπως η συμπόνια, η ενσυναίσθηση, η βοήθεια σε ανήμπορες κοινωνικές ομάδες . Τον ρόλο της να ολοκληρώνουν τα ΜΜΕ υπακούοντας στον κώδικα δεοντολογίας με προτεραιότητα την καλλιέργεια ηθικών και πνευματικών αξιών.
Για να πραγματοποιηθούν όλα αυτά εκτός από το συλλογικό πνεύμα είναι αναγκαίο κάθε άτομο να λειτουργήσει με υπευθυνότητα και να αντιληφθεί ότι ο ίδιος χρειάζεται να παίρνει θέση αντιμετωπίζοντας τα όποια προβλήματα.
