Ο Βασίλης Τσικάρας γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Σπούδασε δημοσιογραφία, θέατρο, υποκριτική και σκηνοθεσία. Έχει γυρίσει για τον κινηματογράφο ιστορικές ταινίες εμπνευσμένες από τον αγώνα του 1821 και μέσα απ΄αυτές προβάλλει γεγονότα της επανάστασης, τα οποία είναι άγνωστα στο ευρύ κοινό.
Η ταινία « Έξοδος 1826» (παραγωγή του 2016) είναι ιστορική ελληνική ταινία, η οποία αφηγείται την ιστορία των «παιδιών της Σαμαρίνας», δηλαδή των ανδρών που ξεκίνησαν από το χωριό Σαμαρίνα των Γρεβενών και κάνανε μια πολύ δύσκολη πορεία μέσα στα βουνά, για να φτάσουν στο Μεσολόγγι και να βοηθήσουν τους πολιορκημένους από τους Τούρκους Μεσολογγίτες.
Η ταινία « Πολιορκία» είναι ταινία του 2017 και ως κεντρικό θέμα της έχει τη μάχη στη Μονή Δοβρά στη Βέροια τον Μάρτιο του 1822. Συγκεκριμένα, δύο οικογένειες συναντιούνται στη μονή, για να γίνει με μυστικότητα ένας γάμος. Εκεί, μετά από προδοσία, συγκεντρώνονται χιλιάδες τούρκοι στρατιώτες και ξεκινάει η πολιορκία της μονής. Ο ηγούμενος, οι μοναχοί και τα μέλη των δύο οικογενειών πιάνουν στα χέρια τα όπλα και αποφασίζουν να αντισταθούν.
Η τρίτη ταινία του Βασίλη Τσικάρα με πηγή έμπνευσης την επανάσταση του 1821 είναι η ταινία «Πέντε 5», η οποία γυρίστηκε το καλοκαίρι του 2021 στον νομό Έβρου. Η ταινία αυτή έχει θέμα την επανάσταση στη Θράκη, το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης (τον Σεπτέμβρη του 1821) και τη θυσία των 5 Νεομαρτύρων του νησιού.
Όπως φαίνεται από τα παραπάνω, ο Βασίλης Τσικάρας θέλησε με τις τρεις αυτές ταινίες να προβάλει την επανάσταση στη Μακεδονία και τη Θράκη, αφού,σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου, όλες οι προηγούμενες παραγωγές είχαν να κάνουν με την επανάσταση στην Πελοπόννησο και τη Ρούμελη.
Είχαμε τη μεγάλη χαρά να συναντηθούμε διαδικτυακά με τον κύριο Τσικάρα και να συζητήσουμε μαζί του για τη δουλειά του και για την ταινία «Πέντε 5». Σας παρουσιάζουμε, λοιπόν, αυτή τη συζήτηση!
Κύριε Τσικάρα, ασχοληθήκατε με τη δημοσιογραφία και μετά στραφήκατε στο θέατρο, τον κινηματογράφο και τη σκηνοθεσία. Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε με την σκηνοθεσία; Ήταν εύκολο να πραγματοποιήσετε το όνειρό σας;
Σπούδασα δημοσιογραφία. Όπως κάθε άνθρωπος, έτσι και εγώ από μικρό παιδί είχα κάποια όνειρα. Να φανταστείτε, κάποια στιγμή είχα σκεφτεί να γίνω και αστροναύτης! Αλλά σε πιο υπαρκτά δεδομένα ήθελα να γίνω δημοσιογράφος, ήθελα να γίνω ηθοποιός, ήθελα να γίνω σκηνοθέτης και τελικά κατάφερα να τα συνδυάσω όλα αυτά. Ξεκίνησα πρώτα τις σπουδές μου στην δημοσιογραφία, τελείωσα, δούλεψα ως δημοσιογράφος για αρκετά χρόνια και ερασιτεχνικά ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέατρο, το οποίο το αγαπούσα από μικρό παιδί. Η καθημερινή μου ενασχόληση με την εικόνα και τη δημιουργία της στην τηλεόραση μου τράβηξε το ενδιαφέρον και άρχισα να μαθαίνω τη δουλειά, δηλαδή πώς γίνεται το μοντάζ, πώς σκηνοθετείται κάτι και έτσι απέκτησα γενικές γνώσεις. Έτσι λοιπόν μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα των πολλών θετικών πραγμάτων που βίωνα εγώ μέσα στην καθημερινότητά μου και μέσα από την εργασία μου έφτασα στη στιγμή να πω ότι θα ασχοληθώ αποκλειστικά με την τέχνη. Και ξαφνικά όλα ήταν με ένα μαγικό τρόπο πιο εύκολα! Η δημοσιογραφία με βοήθησε να γίνω καλός στο να γράφω θεατρικά έργα και σενάρια για τον κινηματογράφο. Η εμπειρία μου από την υποκριτική με βοήθησε να γίνομαι κάθε μέρα και καλύτερος ηθοποιός. Έτσι σιγά σιγά βρήκα τη δύναμη να ασχοληθώ και με τη σκηνοθεσία, ένα πολύ δύσκολο επάγγελμα, γιατί θέλει διάβασμα, θέλει γνώσεις, θέλει φαντασία και πολύ μεγάλη αγάπη, για να μάθεις και τον λεγόμενο «τεχνικό κόσμο» του επαγγέλματος. Γιατί δεν φτάνει μόνο να γράψεις και να φανταστείς κάτι, πρέπει να το κάνεις και εικόνα, πράγμα που απαιτεί τεχνικές γνώσεις.
Πόσο εύκολο είναι για έναν σκηνοθέτη να εργάζεται στην Ελλάδα και να βιοπορίζεται από αυτό;
Δεν είναι εύκολο, όπως πάρα πολλά επαγγέλματα δεν είναι πλέον εύκολα στη χώρα μας. Η σκηνοθεσία είναι δύσκολο επάγγελμα και για όσους δουλεύουν εκτός της Αττικής, εκτός της πρωτεύουσας δηλαδή, είναι ακόμα πιο δύσκολα τα πράγματα. Οι λόγοι είναι πολλοί. Έχει να κάνει με τις δομές πάνω στις οποίες χτίζεται ένα οικοδόμημα και δημιουργείται και εξελίσσεται ένα επάγγελμα, έχει να κάνει με το πόσο αποκεντρωμένο είναι ένα επάγγελμα. Η σκηνοθεσία και γενικά οι τέχνες είναι πολύ δύσκολο να εκφραστούν στις μέρες μας μέσα από τους δημιουργούς, γιατί, κακά τα ψέματα, δεν υπάρχει και η ανάλογη κρατική υποστήριξη.
Σε τι διαφέρει η σκηνοθεσία μιας κινηματογραφικής ταινίας από την σκηνοθεσία μιας θεατρικής παράστασης; Ποιες είναι οι αρμοδιότητες του σκηνοθέτη στη δημιουργία μιας κινηματογραφικής ταινίας;
Ο Αλέκος Σακελλάριος έλεγε ότι τέχνη στο θέατρο κάνει ο ηθοποιός και τέχνη στον κινηματογράφο κάνει ο σκηνοθέτης. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο σκηνοθέτης είναι απαραίτητος και στο θέατρο και στον κινηματογράφο. Αλλά στο θέατρο, όταν ο σκηνοθέτης ετοιμάσει το θεατρικό έργο, αυτό παίζεται πάνω στη σκηνή για μία/δύο ώρες από τους ηθοποιούς. Αν ο ηθοποιός δεν είναι καλά ή δεν έχει καλή απόδοση, ο θεατής μπορεί να δει μια μέτρια παράσταση. Άρα στο θέατρο τέχνη κάνει ο ηθοποιός, γιατί αυτός είναι που πρέπει να αποδώσει ζωντανά μπροστά στο κοινό την τέχνη που έχουν κάνει από κοινού ο ηθοποιός και ο σκηνοθέτης. Στον κινηματογράφο όμως ο σκηνοθέτης έχει την ευκαιρία να διορθώσει κάτι, αν αυτό δεν πάει καλά. Δηλαδή ο σκηνοθέτης μπορεί να ζητήσει από τους ηθοποιούς να επαναλάβουν μία σκηνή ,να την τελειοποιήσουν, έχει τη σκηνή σε βίντεο και αυτό το βίντεο μπορεί να το επεξεργαστεί στο μοντάζ. Επομένως, θεωρώ ότι είναι πολύ πιο δύσκολα τα πράγματα στο θέατρο, γιατί στο θέατρο εκτίθεσαι ζωντανά στο κοινό, ενώ στον κινηματογράφο όχι. Στον κινηματογράφο έχει τη δυνατότητα ο σκηνοθέτης με τους συνεργάτες του να διορθώσουν τυχόν λάθη και να δώσουν ένα καλό αποτέλεσμα.
Ποια είναι η «συνταγή» για μία επιτυχημένη σχέση ανάμεσα σε σκηνοθέτη μιας ταινίας και τους ηθοποιούς; Το γεγονός ότι εσείς ο ίδιος είστε και ηθοποιός συμβάλλει θετικά σε αυτή τη σχέση;
Όταν είσαι και ο ίδιος ηθοποιός, γνωρίζεις πώς σκέφτεται ένας ηθοποιός. Γνωρίζεις την ψυχολογία του, αν είναι κουρασμένος, αν είναι σε καλή κατάσταση. Γενικά εγώ έχω μια αρχή στην ζωή μου: είτε είσαι σκηνοθέτης, είτε είσαι μπακάλης, είτε είσαι μανάβης, είτε είσαι κρεοπώλης πρέπει να έχεις ήθος και να δημιουργείς καλές σχέσεις με τους συνεργάτες σου. Η σκηνοθεσία δεν είναι επάγγελμα εξουσίας. Δεν διατάζω εγώ και εσείς εκτελείτε. Φυσικά και ο σκηνοθέτης είναι η αρχή του παντός στην τέχνη, είναι ο προπονητής. Όπως θέλεις έναν καλό προπονητή, για να έχεις έναν καλό αγώνα, έτσι θέλεις έναν καλό σκηνοθέτη, για να έχεις μία καλή ταινία. Αλλά το Α και το Ω είναι οι σχέσεις αγάπης, ειλικρίνειας και συνεργασίας. Αυτή είναι και η μεγάλη αρχή της ζωής: να έχουμε καλές σχέσεις με τους γύρω μας.
Στις ιστορικές σας ταινίες εκτός από επαγγελματίες ηθοποιοί συμμετέχουν και πολλοί κομπάρσοι .Πόσο εύκολο είναι να καθοδηγήσετε κομπάρσους στην διάρκεια των γυρισμάτων;
Οι κομπάρσοι (ή αλλιώς εθελοντές η αλλιώς βοηθητικοί ηθοποιοί) είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι του κινηματογράφου παγκοσμίως. Οι βοηθητικοί ηθοποιοί πολλές φορές έχουν και μια τεχνογνωσία (γνωρίζουν, για παράδειγμα, ξιφασκία, γνωρίζουν χορογραφία, γνωρίζουν πολεμικές τέχνες, μπορεί κάποιος να είναι οπλουργός και να ασχολείται με όπλα του 1821) και είναι πολύτιμοι για κάθε ταινία. Πρέπει και αυτούς τους ανθρώπους να τους περιβάλεις με σεβασμό , να τους υποδεχτείς , να τους καλοδεχτείς , να τους μάθεις στον χρόνο που έχεις μπροστά σου κάποια από τα κινηματογραφικά μυστικά και να τους κάνεις μέρος της ομάδας, ώστε να μην αισθανθούν ποτέ ότι είναι ξένοι και ότι απλά ήρθαν σαν διεκπεραιωτές. Στο τέλος η αξιολόγηση της ταινίας δεν εξαρτάται μόνο από το πόσο καλοί ήταν οι ηθοποιοί ή πόσο καλή ήταν η σκηνοθεσία ή πόσο καλό ήταν το μοντάζ. Έχει να κάνει και με την συμμετοχή αυτών των ανθρώπων , πόσο πειστικοί ήταν σε αυτό που κάνανε.
Είστε δημιουργός τριών ιστορικών ταινιών που έχουν σχέση με την επανάσταση του 1821. Πρόκειται για τις ταινίες « Έξοδος 1826» , «Πολιορκία» και «Πέντε 5», η οποία αναφέρεται στο ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης. Πώς σας ήρθε η ιδέα να δημιουργήσετε αυτές τις ταινίες; H ιδιότητά σας ως δημοσιογράφου σας βοήθησε σε αυτό;
Καταρχάς να πω ότι τώρα είμαστε αισίως στις τέσσερις ταινίες για το 1821. Έχουμε και μια ταινία μικρομεσαίου μήκους που αναφέρεται στη μάχη της Αράχωβας και τον Καραϊσκάκη. Εγώ από μικρό παιδί ήθελα να ασχοληθώ με το 1821, είχα παιδικούς ήρωες τους ήρωες του 1821, όπως είναι ο Αθανάσιος Διάκος. Όταν ήρθε η ώρα από την δημοσιογραφία να μεταπηδήσω στην τέχνη και στον κινηματογράφο, αυτό που πραγματικά ήθελα να κάνω ήταν να μπορέσω να δημιουργήσω μια τριλογία ταινιών για το 1821 σε μια πολύ δύσκολη περίοδο και υπό δύσκολες συνθήκες. Ήξερα ότι δεν είχε γίνει ποτέ ταινία για την επανάσταση στην Μακεδονία, ούτε για την επανάσταση στη Θράκη . Έτσι ξεκινήσαμε την ταινία «‘Εξοδος» για τα παιδιά της Σαμαρίνας. Μετά πήγαμε στην ταινία « Πολιορκία», που αφορά τους αγώνες Μακεδόνων αγωνιστών κατά την περίοδο του 1821. Την τρίτη ταινία εγώ ήθελα να την αφιερώσω στη Θράκη μας, γιατί ο πατέρας και η μητέρα μου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη Θράκη. Ήθελα να κάνω μια ταινία για τη μάχη στα Λάβαρα. Στην πορεία, όμως, γνώρισα υπέροχους ανθρώπους και αποφάσισα να συνδυάσω την επανάσταση στη Θράκη και τη μάχη στα Λάβαρα με το Ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης, το οποίο είναι άγνωστο για τον περισσότερο κόσμο σε όλη την Ελλάδα. Είναι μια ιστορία αρκετά πικρή, αλλά αυτή είναι η ιστορία μας , μέσα από τις πίκρες και τον πόνο και το αίμα γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε εμείς σε μια ελεύθερη χώρα. Έτσι πραγματοποιήθηκε το όνειρό μου να κάνω μια τριλογία για το 1821 και μια ταινία για τον Καραΐσκάκη με τη μάχη της Αράχωβας. Τελικά, αν πιστεύεις στα όνειρα και αν εργάζεσαι σκληρά, μπορεί να καταφέρεις πολύ περισσότερα από αυτά που φαντάζεσαι.
Οι ιστορικές σας ταινίες μας ταξιδεύουν αρκετά πίσω στον χρόνο .Είναι εύκολο κάποιος να γυρίσει μια ταινία ιστορική με τρόπο που να είναι πειστική από άποψη κοστουμιών , όπλων και γενικά στοιχεία της ζωής των ανθρώπων σε παλιότερες εποχές;
Οι ιστορικές ταινίες είναι το πιο δύσκολο είδος κινηματογράφου. Πρέπει να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, θέλει πολύ διάβασμα, θέλει να μιλήσεις με ανθρώπους ειδικούς που το κατέχουν το αντικείμενο, να μελετήσεις εσύ ο ίδιος, να κάνεις τη δική σου προσωπική έρευνα και να βρεις τους κατάλληλους ανθρώπους προκειμένου να σχεδιάσουν, να κατασκευάσουν, να δημιουργήσουν ή να αγοράσουν όλο αυτόν τον εξοπλισμό που χρειάζεται, για να δημιουργηθούν τα κοστούμια και τα σκηνικά. Θέλει δηλαδή πάλι μια μεγάλη μελέτη και μεγάλη συνεργασία με ανθρώπους που είναι γνώστες. Ή πρέπει εσύ να γνωρίζεις και να κατευθύνεις τους συνεργάτες σου, να τους διδάξεις, να τους δώσεις τον σχεδιασμό σου για το τι ακριβώς πρέπει να κάνουν. Για να φτάσεις να κάνεις μια ιστορική ταινία, πρέπει να έχεις τα απαραίτητα ρούχα, φορεσιές, κοστούμια, στολές, πρέπει να έχεις τον κατάλληλο οπλισμό, όπλα τις εποχής. Επίσης, πρέπει να έχεις αντικείμενα τα οποία τοποθετούνται μέσα στο σκηνικό είτε αυτό είναι σπίτι είτε εξωτερικός χώρος, ώστε να αποδώσεις με μεγαλύτερη πιστότητα και ακρίβεια την εποχή. Στο τέλος είναι και η λεγόμενη κινηματογραφική μαγεία, δηλαδή πώς θα καταφέρεις να περάσεις αυτή την ατμόσφαιρα στον κόσμο. Είναι τόσο συναρπαστικό αυτό, ώστε νιώθεις σαν να έχεις ένα καινούργιο πάζλ κάθε φορά και να προσπαθείς να βάλεις τα κατάλληλα κομμάτια στη σειρά και να δημιουργείς μια πανέμορφη εικόνα. Έτσι θα χαρακτήριζα μια εικόνα ιστορικής κινηματογραφικής ταινίας. Από τις τρείς σας ταινίες που αναφέρονται στην επανάσταση του 1821 ποια είναι η αγαπημένη σας και γιατί ξεχωρίσατε αυτήν; Αγαπημένες μου είναι και οι τρεις, απλά η ταινία «Έξοδος» ξεχωρίζει, επειδή είναι η πρώτη μου ταινία και σηματοδοτεί την εξέλιξή μου ως καλλιτέχνη και ως ανθρώπου. Είναι μια ταινία που έγινε χωρίς να υπάρχει φόβος αν θα τα καταφέρουμε. Επίσης, είναι μια ταινία για τη δημιουργία της οποίας μαζεύτηκαν πάρα πολλοί φίλοι μου να βοηθήσουνε και είχε πολλή αγάπη. Θα έλεγα ότι σηματοδοτεί την έναρξη ενασχόλησης μου με τον κινηματογράφο, αλλά και με το ιστορικό κινηματογράφο. Από την άλλη, η ταινία «Πέντε 5» ίσως είναι η καλύτερη ταινία που έχω κάνει για το 1821, η αρτιότερη, η πιο όμορφη.
Οι 3 ταινίες που αναφέραμε πριν αποτελούν μια τριλογία για το 1821. Θα υπάρξει συνέχεια;
Ναι, είναι να κάνω άλλη μια ταινία για το ολοκαύτωμα της Νάουσας. Επίσης, αν με αξιώσει ο Θεός, θέλω να κάνω μια ταινία για τον Αθανάσιο Διάκο. Και επειδή το 1821 ολοκληρώνεται σαν ενότητα, θα ήθελα να κάνω κι άλλες ταινίες που να αναφέρονται στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και στους Βαλκανικούς Πολέμους, καθώς και στο θέμα της Κύπρου.
Αγαπάτε το 1821 και αυτό φαίνεται από τις ταινίες σας. Θα θέλαμε να σας ρωτήσουμε, λοιπόν, αν θα θέλατε να ζούσατε στα χρόνια της επανάστασης και αν ναι, ποιος από τους ήρωες θα θέλατε να είστε;
Πολύ δύσκολη ερώτηση, με αιφνιδιάζετε. Παρόλα αυτά θα σας πω πως από μικρό παιδί θαύμαζα τον Αθανάσιο Διάκο για τη μεγάλη του θυσία. Ένας ήρωας που επίσης θαυμάζω πολύ είναι ο Εμμανουήλ Παπάς, που πρόσφερε τα πάντα στον αγώνα. Φυσικά Θα μπορούσα να μιλάω ατέλειωτες ώρες και για άλλους ήρωες από όλη την Ελλάδα, θα μείνω όμως σε αυτούς τους δύο. Αν όμως μου ζητούσατε να επιλέξω έναν ήρωα, θα ήθελα να είμαι ένας ήρωας που θα επιβίωνε, για να δει την Ελλάδα ελεύθερη.
Στην ταινία «Πέντε 5» πρωταγωνιστεί ένας ξένος ηθοποιός, ο Manu Bennett, που είναι γνωστός από άλλες ταινίες που κάνανε διεθνή επιτυχία. Ποιον ρόλο παίζει και πώς τον σκεφτήκατε γι’ αυτόν τον ρόλο;
Ο Manu Bennett μας έκανε την τιμή να παίξει στην ταινία. Υπενθυμίζω ότι έπαιζε στην ταινία «Spartacus». Επειδή είχε ακουστά για την επανάσταση στη Θράκη, όταν ξανάκουσε τη λέξη «Θράκη», ενθουσιάστηκε και ήθελε να παίξει. Υποδύεται λοιπόν ένα ξενόφερτο ήρωα με το όνομα Αράν, ο οποίος μαζί με τους Σαμοθρακίτες βιώνει όλο το τελευταίο τρίμηνο μέχρι την εισβολή των Τούρκων στο νησί. Συγκρούεται με τον εαυτό του, γιατί δεν ξέρει με ποιο στρατόπεδο πρέπει να είναι. Στο τέλος όμως αποφασίζει να είναι με τους ανθρώπους που προσπαθούν να σώσουν το νησί τους.
Είναι γνωστό ότι για να γυριστούν κινηματογραφικές ταινίες χρειάζονται χρήματα. Και μάλιστα οι ιστορικές ταινίες είναι ακριβές παραγωγές. Εσείς ο ίδιος έχετε δηλώσει ότι το κράτος δεν σας υποστήριξε στη δημιουργία των ταινιών σας. Που βρήκατε τα χρήματα, για να τις γυρίσετε; Σε ποιους απευθυνθήκατε;
Μας βοήθησαν ιδιώτες, η Εκκλησία και κάποιοι δήμαρχοι. Μεγάλη βοήθεια, εκτός από τις ταβέρνες και τα ξενοδοχεία της Αλεξανδρούπολης, είχαμε και από το πολιτιστικό σωματείο «Εκκίνηση». Από τη Μητρόπολη Αλεξανδρούπολης και τον Σεβασμιότατο Άνθιμο, από το Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης, από τον Δήμαρχο Σουφλίου και άλλους φορείς. Έτσι καταφέραμε να τελειώσουμε μια πολύ δαπανηρή και δύσκολη ταινία.
Έχετε δηλώσει επίσης ότι το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας χαρακτήρισε την ταινία σας «Έξοδος» ως ταινία υψηλής ποιότητας. Τι σημασία έχει αυτό για εσάς;
Σε μια εποχή πολύ δύσκολη, που κάθε φορά που αλλάζει ο Υπουργός Παιδείας, θέλει να φέρει τομές στην εκπαίδευση και που πάντα τίθεται θέμα τι γνώση και πόση γνώση περνάει στα βιβλία, το να έρθει το ΙΕΠ και να αναγνωρίσει τη δουλειά και την υψηλή ποιότητα στο κομμάτι της έρευνας, της μελέτης και της παρουσίασης των πραγματικών γεγονότων, σημαίνει ότι πάνω απ’ όλα έχεις κάνει μια καταπληκτική έρευνα. Εδώ θέλω να πω ότι εμένα δεν με ενδιαφέρει τι γράφουν τα βιβλία ιστορίας των άλλων χωρών, αλλά με ενδιαφέρει τι γράφουν οι έλληνες ιστορικοί. Πρέπει να βασιζόμαστε στην έρευνα των δικών μας ιστορικών, των πανεπιστημιακών μας. Ξεκινάμε με σεβασμό για τη δική μας πανεπιστημιακή κοινότητα, μελετάμε το έργο καταξιωμένων ανθρώπων που έχουν γράψει για την ελληνική ιστορία και βασιζόμαστε σ’ αυτούς, για να κάνουμε την έρευνά μας και να γράψουμε το σενάριο. Άρα, όταν έρχεται το ΙΕΠ και δίνει τα εύσημά του για τη δουλειά σου, μόνο περήφανος μπορείς να νιώθεις και για την έρευνά σου και για το σενάριό σου.
Ανάμεσα σ’ αυτούς που συμμετείχαν στη δημιουργία της ταινίας «Πέντε 5» ήταν και ένας συμμαθητής μας, ο Δημήτρης ο Βραχιώλιας. Πώς ήταν η συνεργασία σας μαζί του;
Ο Δημήτρης και τα αδέρφια του αυτό που κάνανε το κάνανε με πολλή αγάπη. Ο Δημήτρης έχει ευγένεια και έχει αυτό που πρέπει να έχει ένας μαθητής: να ακούει τον δάσκαλο και να έχει όρεξη για μάθηση. Προσπαθούσε να κάνει όσο καλύτερα μπορούσε αυτό που έπρεπε να κάνει. Μάλιστα μερικές φορές αισθανόταν ενοχές μήπως δεν έκανε κάτι καλά, μήπως με στενοχώρησε. Από την άλλη, είχε μεγάλη όρεξη να μάθει για την τέχνη του κινηματογράφου και για τα γεγονότα του ολοκαυτώματος της Σαμοθράκης με αφορμή το σενάριο της ταινίας. Πολλές φορές ερχόταν και μου έλεγε διάφορες λεπτομέρειες για τα γεγονότα, τις οποίες ο ίδιος έψαχνε και τις έβρισκε. Άρα μόνο καλά έχω να πω για τον Δημήτρη. Και εδώ θέλω να αναφέρω ότι ήταν πολύ συγκινητικό το πώς υποδέχτηκε όλος ο Έβρος την ταινία και με πόσο μεγάλη χαρά οι συμπατριώτες μου χαίρονταν αυτό που έκαναν. Κυκλοφορούσα στην αγορά και ο κόσμος με χαιρετούσε και έτσι ένιωθα μεγάλη αναγνώριση γι’ αυτό που έκανα.
Τα γυρίσματα της ταινίας «Πέντε 5» έχουν ολοκληρωθεί. Πότε θα είναι έτοιμη η ταινία, ώστε να βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες για το κοινό;
Για να βγει η ταινία στους κινηματογράφους, πρέπει πρώτα να γίνουν κάποιες επαφές με εταιρείες διανομής, να κλείσουν κάποιες συμφωνίες. Στόχος μας είναι η ταινία να προβληθεί τον Οκτώβριο (του 2022). Ένα είναι σίγουρο: οι προβολές θα ξεκινήσουν από την Αλεξανδρούπολη και μετά θα πάνε σε όλη την υπόλοιπη Ελλάδα!
Κύριε Τσικάρα, μια τελευταία ερώτηση: Σε περίπτωση που η ταινία κάνει θραύση, πιστεύετε ότι θα έχετε μεγαλύτερη στήριξη από το κράτος;
Τον χειμώνα που μας έρχεται θα παρουσιάσω δύο ταινίες: την ταινία «Πέντε 5» και την ταινία «Operation Star». Όταν μια ταινία πηγαίνει καλά, έχεις τη δυνατότητα να υποστηρίξεις τη δουλειά σου τα επόμενα χρόνια. Εγώ μέχρι τώρα ό,τι έσοδα είχα από τις ταινίες μου, με αυτά στήριξα τις επόμενες προσπάθειές μου. Μακάρι η ταινία να κάνει θραύση και να την αγαπήσουν οι θεατές. Αυτό θα σημαίνει και ότι κάνουμε καλή δουλειά και ότι μεταλαμπαδεύουμε τη γνώση για την επανάσταση στη Θράκη και το ολοκαύτωμα της Σαμοθράκης. Αν εξελιχτούν όλα τόσο ευχάριστα, πιθανολογώ ότι θα μπορέσω να υποστηρίξω και τις επόμενες ταινίες που σκέφτομαι να κάνω και που θα εμπνέονται από τον Μεσαίωνα και από τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στην αποφώνηση του ο κύριος Βασίλης Τσικάρας μας ευχαρίστησε για τη συνέντευξη που του πήραμε. Μας ευχήθηκε καλή ολοκλήρωση της σχολικής χρονιάς. Επίσης μας προέτρεψε να έχουμε όνειρα και να βάζουμε υψηλούς στόχους. Ας κρατήσουμε ,λοιπόν ,τα λόγια του: «Κυνηγήστε τα όνειρά σας και μην τα παρατάτε ποτέ!»
Μάθαμε πολλά από εσάς, κύριε Τσικάρα. Σας ευχαριστούμε πολύ για τη συνέντευξη που μας παραχωρήσατε!
Η συντακτική ομάδα
Αγωγιάτου Ελένη
Αϊντινίδης Ραφαήλ
Γκαϊτατζή Παναγιώτα
Γκουμπέτη Ιωάννα
Κατσιάκης Χρήστος
Μουρουζίδου Παναγιώτα
Μούτλια Αλίκη
Χασάπης Χρήστος
