Συντακτική ομάδα: Βίκυ Καραγρηγορίου, Ελπίδα Λάλη, Γιώργος Ποπιασβίλι

Εξωτερική βοήθεια από την Γεωργία Μπίλη

 Σε μεταφέρουμε σε μια παράλληλη πραγματικότητα, στην οποία δεν είσαι ο εξαιρετικά επιμελής και ειλικρινής μαθητής που αναμφίβολα είσαι τώρα (γκουχου, γκουχου). Σε εκείνο το μακρινό τόπο, λοιπόν, είναι Κυριακή βράδυ και θυμάσαι ξαφνικά πως ο καθηγητής σου έχει αναθέσει μια σημαντική εργασία τετραμήνου. Μια και, φυσικά, δεν έχεις όρεξη να ασχοληθείς νυχτιάτικα, στύβεις το ύπουλο μυαλό σου και τρίβεις χαιρέκακα τα χέρια σου σαν υπερκακός της Disney. Τελικά, το μοχθηρό σου σχέδιο είναι να του πεις πως την έφαγε ο σκύλος (τον οποίο εννοείται πως έχεις). Αυτό που δεν σκέφτηκες, βέβαια, είναι πως η προηγούμενη δικαιολογία σου ήταν ότι το αξιαγάπητο φανταστικό σου σκυλάκι πέθανε σε τροχαίο.

  Δεν λέμε ότι δεν έχεις φαντασία, αλλά αυτή τη δικαιολογία την έλεγε μέχρι και ο Μέγας Αλέξανδρος στον Αριστοτέλη όταν δεν είχε μάθει απ’ έξω την Α’ ραψωδία της Ιλιάδας. Ρωτήσαμε, λοιπόν τις πολύ αξιόπιστες πηγές μας (aka τους καθηγητές μας) και συγκεντρώσαμε τις πιο ευφάνταστες δικαιολογίες άλλων μαθητών για να σου κάνουμε τη ζωή πιο εύκολη.

ΠΡΟΣΟΧΗ! Αυτό το άρθρο προορίζεται μόνο για ψυχαγωγικούς σκοπούς και η συντακτική μας ομάδα δεν φέρει καμία ευθύνη για τυχόν παραπτωματικές ή/και εγκληματικές δραστηριότητες.

 

1η Κατηγορία: “Κατοικίδια με διατροφικές διαταραχές”

Αρχίζουμε με τον αδύναμο κρίκο των δικαιολογιών, το παλαιότερο κόλπο στο βιβλίο: “Έφαγε [εισάγετε κατοικιδιο] την εργασία μου” Σε αυτή τη δικαιολογία δίνουμε ένα ταπεινό 2/10. Ό,τι ζώο και να χρησιμοποιήσεις, σκύλο… γάτα… παπαγάλο… , δεν αυξάνει το ποσοστό επιτυχίας. Μόνη εξαίρεση στο φίδι, το οποίο ανταμείβουμε με 3/10 για την πρωτοτυπία του. Προς έκπληξή μας, ωστόσο, μία καθηγήτρια μας εκμυστηρεύτηκε ότι είχε όντως πιστέψει τη συγκεκριμένη ατάκα (το σκύλος version), οπότε δεν είναι αδύνατο να δουλέψει- Αν είστε πολύ πειστικοί (ξέρετε, δώστε λίγο μελόδραμα), σας δίνουμε ένα 2% πιθανότητες να πετύχει.

 

2η Κατηγορία: “Ακραίες σωματικές βλάβες και άλλες νόσοι τύπου Αλτσχάιμερ”

Λοιπόν, περνάμε σε μια ακόμα διαδεδομένη κατηγορία:

Πρώτη και καλύτερη, η θρυλική ατάκα: «Μου έσπασε το νύχι». Αγαπητέ φίλε ή φίλη, το μόνο που έχουμε να σου πούμε είναι συγχαρητήρια για το τσαγανό- είναι δύσκολο να συλλάβεις ακόμα και την ιδέα, πόσο μάλλον να την πεις μπροστα σε όλους! Γι’ αυτό θα είμαστε γενναιόδωροι και θα σου δώσουμε 7/10!

Συνεχίζουμε στους ίδιους επιτυχημένους τόνους, με το “Με πονούσε το ρουθούνι μου”. Περαστικά και πολλές ευχές στους μαθητές του κόσμου που επέζησαν αυτή την τραυματική εμπειρία, αλλά εμείς προσωπικά δεν έχουμε συναντήσει έναν τέτοιο μαχητή. Οπότε, βάζουμε σε αυτή τη δικαιολογία ένα 6/10.

  Ας περάσουμε στις πιο αποτυχημένες δικαιολογίες, δηλαδή τους λιγότερο πρωτότυπους τύπους που το “ξέχασαν” (ή προσπάθησαν να κρατήσουν χαμηλούς τόνους και να μην αποκαλύψουν το κρυφό τους ταλέντο στην ανεύρεση δικαιολογιών· βέβαια το να έχεις ταλέντο στο να λες ψέματα είναι λίγο καταθλιπτικό, αλλά τέλος πάντων). Εκτός όμως από το κλασικό “ξέχασα… ” (-1/10), προσθέτοντας λίγη μαεστρία, μπορείς να δημιουργήσεις κάτι πιο ευφάνταστο όπως π.χ. το “ξέχασα την τσάντα μου στο αυτοκίνητο” ή το “ξέχασα τον δρόμο για το σχολείο” (από 8/10 στο καθένα).

 

3η Kατηγορία: “Άσχετες αλλά δημιουργικές”

Προχωράμε στην τρίτη κατηγορία και, κάπου εδώ, πρέπει να αναφέρουμε τα αδέλφια, τα οποία εμφανίζουν πού και πού τον επιθετικό τους χαρακτήρα και καταστρέφουν τις εργασίες των μαθητών. Κάποιες από αυτές τις περιπτώσεις είναι οι “Μου την πέταξε ο αδελφός μου στο τζακι” (ενδιαφέρον, αλλα ποιος έχει τζάκι;) και “Μου τη μουτζουρωσε”. Θα βάλουμε σε αυτές τις δύο ενα 5/10- είναι στο σωστό δρόμο, αλλά ας μην ξεχνάμε πως μιλάμε για αδέρφια, όχι αφηνιασμένους κροκόδειλους. (για περισσότερες πληροφορίες στο θέμα, βλ. παραπάνω -> κατοικίδια με διατροφικές διαταραχές)

Επιπρόσθετα, φαίνεται πως έχουμε στο σχολείο μας και όντα που διαθέτουν μαγικές και εξωκοσμικές δυνάμεις. Ένας μαθητής είπε το εξης : “Σήμερα το πρωί είχα βάλει το φυλλάδιο στην τσάντα και τώρα δεν είναι εκεί”, λες και έχουμε κανέναν Χάρι Πότερ εδώ κοντά. Πραγματικά δεν γνωρίζουμε πώς μια τέτοια δικαιολογία θα μπορούσε να πείσει κανέναν, άρα δίνουμε ένα ταπεινωτικό 2/10.

4η κατηγορία: Προφανώς και διαβάζουμε… (πρωτοβουλίες μαθητών)

Αξίζει να αναφέρουμε και κάποιες αξιοσημείωτες, πρωτότυπες δικαιολογίες που προφανώς και ακούγονται μονάχα στην Ιωνίδειο (γιατί είναι πρότυπο και είμαστε πάντα διαβασμένοι). Ας αρχίσουμε από την πιο «ήπια», την “Δεν μπορώ να μάθω φτιάχνωντας αφίσες”. 1/10. Δηλαδή θες να μας πεις ότι από την Γυμναστική, που όποτε την χάνεις, κάνεις σκηνή, μαθαίνεις τίποτα;

Σε μια άλλη απεγνωσμένη προσπάθεια να γλιτώσει την τιμωρία, κάποιος πολύ διαβαστερός εξήγησε πως κουράστηκε, αφού έκανε εργασία για τις τρεις τελευταίες φορές. 1/10. Τρομερό κατόρθωμα.

Φυσικά, έχουμε και άλλα. “Έκανα μπάνιο για δύο ώρες και δεν πρόλαβα”. Δεν νομίζουμε πως αξίζει να τη σχολιάσουμε περεταίρω. Ελπίζουμε μόνο να μοσχοβόλησες τουλάχιστον.

 Για να κλείσουμε την κατηγορία και το άρθρο μας δυναμικά, ξεφεύγοντας λιγάκι από τις δικαιολογίες, αξίζουν συγχαρητήρια στον μαθητή που αποκρίθηκε με ηρωικό θάρρος στον καθηγητή που απείλησε να “δαγκώσει το αυτί του”, λέγοντας: “Θα σας κάνει μήνυση η ποδοσφαιρική μου ομάδα”. Μας συγχωρείς, δεν ξέραμε πως αυτή ήταν αρμοδιότητα της ομάδας (αν και φαίνεται απόλυτα λογικό, με την προοπτική ένας τόσο σημαντικός παίκτης να χάσει το αυτί του). 9,5/10.

 

Η νομική μας ομάδα μας συμβούλεψε να κλείσουμε λέγοντας πως το καλύτερο πράγμα που μπορεί να πει κανείς είναι, στην τελική, η αλήθεια. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει απαραιτήτως ότι συμφωνούν όλοι οι μαθητες… Σωστά;