Παγκόσμια Ημέρα Τρίτης Ηλικίας
Η 1η Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας, στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας, που με την αγάπη, τη σοφία και την πολύτιμη εμπειρία τους στηρίζουν οικογένειες και κοινωνίες. Είναι μια ημέρα τιμής και ευγνωμοσύνης προς εκείνους που αποτελούν θεμέλιο και παράδειγμα ζωής για όλους μας.
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα της Τρίτης Ηλικίας, η σχολική μας εφημερίδα είχε την τιμή να συνομιλήσει με τη διευθύντρια του 1ου ΕΠΑ.Λ. Καλλονής, κ. Τσέτσινα Βασιλική. Αν και δεν ανήκει ακόμη στην τρίτη ηλικία, είναι ήδη γιαγιά δύο εγγονιών — γεγονός που της χαρίζει μια ιδιαίτερη οπτική για τη σημερινή ημέρα και τη σημασία της.
Ακολουθεί η συζήτηση της κ. Τσέτσινας με τη Ραφαέλα Καριακλή, μαθήτρια της Γ΄ Λυκείου του σχολείου μας.
Πώς αισθάνεστε που,είστε ήδη γιαγιά δύο εγγονιών;
Η κ. Τσέτσινα με υπερηφάνεια απάντησε:
Αισθάνομαι ευτυχισμένη!Είναι κάτι μοναδικό, ένα συναίσθημα υπέροχο!Ούτε με τα παιδιά μου δεν νιώθω έτσι και έχω τέσσερα παιδιά.Μολονότι, δυστυχώς,έχω μακριά τα εγγόνια μου∙ μένουν στην Κρήτη που είναι πάρα πολύ μακριά και τα βλέπω μια φορά τον χρόνο. Ευτυχώς, όμως, η τεχνολογία έχει εξελιχθεί τόσο που μπορώ και επικοινωνώ μαζί τους πολύ εύκολα.
Τι σας έχει χαρίσει αυτός ο νέος ρόλος στη ζωή σας ;
Μια ακόμη καθημερινή γλυκιά σκέψη. Μια ακόμα καθημερινή γλυκιά φροντίδα. Εάν ήταν κοντά θα ήταν σαν να μεγαλώνω άλλα δύο παιδιά δικά μου.
Ποιά θεωρείται ότι είναι η μεγαλύτερη προσφορά των παππούδων και των γιαγιάδων στην κοινωνία και στην οικογένεια;
Ο παππούς και η γιαγιά είναι στήριγμα για την οικογένεια και κυρίως για την ελληνική οικογένεια. Δεν νομίζω ότι υπάρχει γιαγιά ή παππούς που να μην έχουν φροντίσει τα εγγόνια τους αν βρίσκονται κοντά τους. Επίσης, υπάρχουν παππούδες και γιαγιάδες που έχουν φέρει τούμπα τη ζωή τους για να βρίσκονται κοντά στα εγγόνια τους. Προσφέρουν, λοιπόν, σίγουρα μια πρακτική στήριξη αλλά και συναισθηματική στήριξη. Νομίζω ότι ο υγιής παππούς και η υγιής γιαγιά προσφέρουν πολλά πράγματα στο παιδί. Είναι εκπρόσωποι μιας άλλης γενιάς και με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μπορούν και βλέπουν κάτι διαφορετικό σε σχέση με αυτό που βλέπουν από τους γονείς τους. Ακόμα, πιστεύω πως αν υπάρχει υγειής σχέση μεταξύ παππούδων και εγγονιών το παιδί παίρνει πάρα πολλά από αυτούς.Έτσι, με την παρουσία μιας άλλης γενιάς βοηθάνε και στην κοινωνία, γιατί στηρίζουν το εγγόνι και εντός της οικογένειας, αλλά και εκτός της οικογένειας. Επιπλέον, οι παππούδες και οι γιαγιάδες στηρίζουν και την οικογένεια των εγγονιών τους, άρα στηρίζουν και την κοινωνία. Είναι, λοιπόν, οι εκπρόσωποι μιας άλλης γενιάς, οπότε έχουν μια άλλη νοοτροπία, που δείχνει και κάτι από τα παλιά και καλό θα ήταν να θυμόμαστε λίγο πως ήταν κάποια πράγματα παλαιότερα, να μην ξεχνάμε και να παραδειγματιζόμαστε ίσως περισσότερο από αυτούς.
Ως διευθύντρια τι θα θέλατε να μάθουν οι μαθητές για την αξία της τρίτης ηλικίας;
Καταρχάς όλοι πρέπει να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουνότι αξίζει η τρίτη ηλικία τον σεβασμό μας, την εκτίμησή μας, την αγάπη μας, τη φροντίδα μας. Η τρίτη ηλικία είναι κομμάτι της ζωής μας και πρέπει να είναι κομμάτι της καθημερινότητάς μας, έστω κι αν είναι ένα μικρό κομμάτι της. Ακόμα και το να περάσεις από τον παππού και τη γιαγιά για να πεις ένα «γεια», ή για να δώσεις ένα φιλί στο μάγουλο, πολλές φορές είναι αρκετό. Ακόμα και το να πάρεις ένα τηλέφωνο και να ρωτήσεις απλώς τί κάνουν είναι πολύ σημαντικό. Η τρίτη ηλικία τα χρειάζεται όλα αυτά και ακόμα περισσότερο τα έχουν ανάγκη εκείνοι που δεν έχουν εγγόνια. Διότι ητρίτη ηλικία συνήθως νιώθει μεγάλη μοναξιά, διότι χάνουν το ταίρι τους, τους φίλους τους κάτι που είναι πολύ άσχημο για τους ίδιους. Μπορεί να αισθάνονται,επίσης, ότι πλησιάζει και το δικό τους τέλος. Για αυτό πρέπει η παρουσία σας να είναι αισθητή για αυτούς ώστε να μην νιώθουν μόνοι.
Έχετε κάποια αγαπημένη παιδική ανάμνηση με τους δικούς σας παππούδες ή γιαγιάδες που θα θέλετε ένα μοιραστείτε μαζί μας;
Εγώ πέρασα πολύ καιρό με τη γιαγιά και τον παππού μου,μάλιστα έζησα δύο σχολικές χρονιές μαζί τους,διότι οι γονείς μου ήταν μετανάστες μακριά. Επίσης, έζησα όλα τα καλοκαίρια μου μαζί τους. Θυμάμαι τον εαυτό μου να περιμένει πως και πως να έρθει η στιγμή που θα πάω στο χωριό, στον παππού και τη γιαγιά.
Πως θα θέλατε να σας θυμούνται τα εγγόνια σας στο μέλλον;
Η κ.Τσέτσινασυγκινημένη απάντησε :
Σαν κάποια που τα αγάπησε πολύ και σαν κάποια που την αγάπησαν πολύ! Μόνο αυτό θα ήθελα.
Η κ. Τσέτσινα μας χάρισε μια υπέροχη και συγκινητική συνομιλία,μας πέρασε πολλά μηνύματα και μας παρότρυνε να βρισκόμαστε κοντά στους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας.Να μην ξεχνάμε ότι αποτελούν τα στήριγμα μας. Άλλωστε, τι κοστίζει ένα φιλάκι ή ένα τηλεφώνημα;Ας δείξουμε στις γιαγιάδες και στους παππούδες μας πόσο πολύ τους αγαπάμε πριν είναι αργά.
