Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα στην Μυτιλήνη. Καθώς περπατούσα στην προκυμαία της Μυτιλήνης, ένα κτίριο στην οδό Αλκαίου 1 & Κουντουριώτου μου τράβηξε την προσοχή και έψαξα να μάθω την ιστορία του. Στο ακόλουθο άρθρο θα παρουσιαστεί η ιστορία του κτιρίου.
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΤΙΡΙΟΥ
Ανάμεσα στο 1850 και 1912 η πόλη της Μυτιλήνης γνώρισε μια περίοδο πρωτοφανούς οικονομικής ανάπτυξης και ακμής που συνέβαλε στο άνοιγμα του ορίζοντά της στον πολιτισμό της Ανατολής και της Δύσης. Μετά την μεγάλη πυρκαγιά του 1851 και τον καταστροφικό σεισμό 1867, ο δρόμος της Αγοράς και μαζί όλο το ιστορικό κέντρο αναπλάθεται, με την ανοικοδόμηση των καταστημάτων και την διαπλάτυνση της εμπορικής οδού ως φυσική προέκταση της αγοράς και άμεσα συνδεδεμένη με το εισαγωγικό και εξαγωγικό εμπόριο τα οικοδομήματα της προκυμαίας δεν διέφεραν με τα αντίστοιχα της αγοράς ως προς την χρήση και τους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς. Αρκετά από αυτά διέθεταν δύο εισόδους, μια στην αγορά και μία στην προκυμαία. Ανάμεσα σε αυτά πρωτεύουσα θέση έχει το Μέγα ξενοδοχείο Μαλακού ( πρώην Μεγάλη Βρετανία).
Η «ΜΕΓΑΛΗ ΒΡΕΤΑΝΙΑ»
Η «Μεγάλη Βρετανία» γέννημα της «Σχολής της Μυτιλήνης» χτίστηκε από τον Βασίλειο Πάνου- Μάντρα στα τέλη του 19ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1880. Αρχιτέκτονας του υπήρξε ο σπουδαίος Αργύρης Αδαλής, ο οποίος κατασκεύασε μεταξύ άλλων τον Άγιο Θεράποντα και πολλά σημαντικά νεοκλασικά κτίρια της Μυτιλήνης, όπως το 1ο γυμνάσιο Μυτιλήνης νυν Πρότυπο ΓΕΛ Μυτιλήνης, το δημαρχείο αλλά και τον Ναό των Ταξιαρχών στο Καγιάνη και τους Αγίους Αναργύρους. Το κτίριο λειτούργησε ως ξενοδοχείο ως το 1996, έπειτα λειτούργησε ως χώρος γραφείων όπως συμβαίνει μέχρι σήμερα. Στο ισόγειο του κτιρίου λειτουργούσε κανονικά εστιατόριο, ενώ στο μέρος του κτιρίου επί της οδού Ερμού, στεγαζόταν εμπορικά καταστήματα. Η «Μεγάλη Βρετανία» με άλλα λόγια βρισκόταν στην καρδιά του κέντρου, εκεί που χτυπούσε ο παλμός της πνευματικής και πολιτιστικής ζωής της Μυτιλήνης.
Το κτίριο ξεχωρίζει μέχρι σήμερα για την αρμονική τους συνύπαρξη του νεοκλασικού στυλ με ανάμεικτα νεογοτθικά στοιχεία, όπως είναι οι πυργίσκοι, η στέγη και οι κορυφές των πυργίσκων και γενικότερα η αίσθηση μεγαλοπρέπειας και του «κατακόρυφου» που δίνει την αίσθηση στο μάτι του παρατηρητή ότι το κτίριο «αγγίζει» ουρανό. Εξωτερικά εντύπωση προκαλούν οι κόγχες στον 1ο και 2ο όροφο διακοσμημένες με αγάλματα, όπως και τα μικρά αλλά και κομψά μπαλκόνια που «βλέπουν» στην προκυμαία αλλά και στην αγορά της Ερμού από το πλάι.
Όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα, σήμερα έχουν αξιοποιηθεί ορισμένοι χώροι του πρώην ξενοδοχείου, με τη στέγαση δικηγορικών, λογιστικών και άλλων γραφείων. Ωστόσο, το τμήμα του ισογείου από την πλευρά της Προκυμαίας και της οδού Αλκαίου δεν έχει αξιοποιηθεί, και μια πρόταση θα ήταν το άνοιγμα ενός εστιατορίου ή καφέ που να παραπέμπει στον αριστοκρατικό χαρακτήρα της εποχής.
ΜΑΡΟΥΣΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ Β΄ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ.
