Ο Όμηρος, ένα παιδί γεμάτο όνειρα και ελπίδες για το μέλλον, χρησιμοποιεί αμαξίδιο. Έκανε μία βόλτα στην πλατεία του χωριού και γυρνώντας λέει στεναχωρημένος στη μητέρα του ότι συνάντησε παντού εμπόδια. Αναρωτιέται και τη ρωτάει:«θα αλλάξει η Ελλάδα ποτέ μαμά;».«Ναι, Όμηρε», απαντάει η μητέρα του,«θα αλλάξει η Ελλάδα, τα όνειρα σου θα γίνουν πραγματικότητα, μην στεναχωριέσαι, έλα να ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στο δικό μας χωριό». Ο Όμηρος ξεκίνησε το ταξίδι του από την πλατεία του χωριού, όπου όλα τα πλακόστρωτα είχαν αντικατασταθεί με φαρδιές ράμπες, έπειτα συνέχισε λέγοντας στη μητέρα του ότι θέλει να παίξει στην παιδική χαρά, όπως όλα τα παιδιά. Ο Όμηρος έκπληκτος πήγε στην παιδική χαρά, σε μία προσβάσιμη παιδική χαρά, στην οποία όλα τα παιχνίδια ήταν για όλα τα παιδιά. Συνέχισε το ταξίδι του στο κάστρο που πάντα ονειρευόταν να ανέβει, αυτή την φορά όμως μπορούσε να τα καταφέρει,γιατί όλα είχαν αντικατασταθεί με ειδικές ράμπες και το ηλεκτρικό αμαξίδιο μπορούσε να φτάσει μέχρι την κορυφή με τη βοήθεια οδηγού. Από εκεί είδε την θάλασσα. Σε ποιο παιδί δεν αρέσουν οι βουτιές στην θάλασσα; Πήγε στην παραλία και χάρη στους ξύλινους διαδρόμους αλλά και στον ειδικό μηχανισμό seatrac μπόρεσε να βουτήξει στη θάλασσα. Η χαρά του ήταν απερίγραπτη, γέλασε δυνατά και φώναξε << Είμαι ένας ήρωας που κολυμπάει μέσα στο Αιγαίο>>. Το ταξίδι κάπου εδώ τελειώνει για τον Όμηρο,αφού έγραψε ένα άρθρο στην εφημερίδα και έκανε μια ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου έλεγε << Ευχαριστώ το χωριό μου που με κάνατε να νιώσω τόσο ελεύθερος. Όλοι μαζί μπορούμε να κάνουμε μία Ελλάδα προσβάσιμη σε όλους>>. Η προσβασιμότητα δεν είναι μόνο ένα δικαίωμα, είναι υποχρέωση, είναι μια γέφυρα που ενώνει όλους τους ανθρώπους. Όλοι μαζί μπορούμε να τα καταφέρουμε!!!
1ο ΕΠΑ.Λ. ΚΑΛΛΟΝΗΣ
Β Τάξη ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ & ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΜΑΡΟΥΣΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ
