Γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου Κωνσταντίνα Κομπατσιάρη, Γεωργία Ρακοπούλου, Ευαγγελία Μπράβου

Στις μέρες μας, λόγω απογείωσης των τηλεπικοινωνιών μέσω του διαδικτύου και των σύγχρονων μέσων κοινωνικής δικτύωσης, όλο και συχνότερα παρατηρούνται  φαινόμενα «διαδικτυακού εκφοβισμού» («Web Bulling»).

Οι νέοι εκτίθενται σ” αυτό το είδος εκφοβισμού, αρχικά λόγω της εφηβείας. Κατά αυτήν την περίοδο της ζωής τους βιώνουν έντονα συναισθήματα, όπως θυμό, απόγνωση, τάση για εκδίκηση, τα οποία πιθανό να προέρχονται τόσο από τις προβληματικές σχέσεις που αναπτύσονται στο οικογενειακό περιβάλλον τους όσο και εξαιτίας μιας ευρύτερης κοινωνικής δυσλειτουργικότητας που παρουσιάζει το άτομο. Σε μερικές περιπτώσεις, μάλιστα, ο Διαδικτυακός εκφοβισμός αποτελεί μορφή ψυχαγωγίας στοχεύοντας στην εκδήλωση ποικίλων αντιδράσεων και στην ικανοποίηση αναγκών που σχετίζονται με την επιβολή εξουσίας και ελέγχου από πλευράς του θύτη.

Το φαινόμενο αυτό εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την ψυχική υγεία του θύματος αλλά και του θύτη. Η αυτοεκτίμηση του ατόμου που υφίσταται εκφοβισμό πλήττεται τόσο έντονα, ώστε σε κάποιες περιπτώσεις συνδέεται με το αίσθημα της ενοχής. Το άτομο αρχίζει να αναπαράγει αρνητικές σκέψεις και η επίδοση των κοινωνικών του ικανοτήτων μειώνεται σημαντικά. Κάποιες άλλες φορές, κυρίως κατά την εφηβική ηλικία, η αποχή από το σχολείο και  τις παρέες των συνομηλίκων αποτελεί προσωρινό καταφύγιο ενώ δεν λείπουν και οι ακραίες καταστάσεις που η αυτοκτονία θεωρείται ως μοναδική λύση στο πρόβλημα. Θύματα Διαδικτυακού εκφοβισμού ενδέχεται στο μέλλον να παρουσιάζουν εντονότερη αστάθεια στις διαπροσωπικές σχέσεις τους, συνοδευόμενη από  κοινωνική απομόνωση. Από την άλλη, οι εκφοβιστές τείνουν να είναι άτομα με έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά, επιρρεπή στο αλκοόλ και απομονωμένα από τους συνομηλίκους. Μακροπρόθεσμα, αντιλαμβάνονται ότι ο εκφοβισμός δεν αποτελεί μορφή ικανοποίησης και αναγνώρισής τους, βιώνοντας έτσι έντονη προσωπική απογοήτευση.