1. Το πρώτο στάδιο αφορά περισσότερο στην εύκολη πρόσβαση στο αλκοόλ παρά στην κατάχρηση του ποτού. Κατά το στάδιο αυτό, πρέπει να περιορίζονται όσο το δυνατόν περισσότερο οι παράγοντες κινδύνου που καθιστούν ένα άτομο επιρρεπές στην κατανάλωση αλκοόλ.
2. Το δεύτερο στάδιο περιλαμβάνει τον πειραματισμό και την περιστασιακή κατανάλωση έως και τη συστηματική εβδομαδιαία κατανάλωση αλκοόλ. Η αλόγιστη κατανάλωση με σκοπό τη μέθη ή η υπερκατανάλωση σε μια συγκεκριμένη περίσταση είναι χαρακτηριστική στο στάδιο αυτό.
3. Στο τρίτο στάδιο αυξάνεται περαιτέρω η συχνότητα κατανάλωσης αλκοόλ, ακόμη και σε καθημερινή βάση. Το άτομο μπορεί να αγοράζει μόνο του το αλκοόλ ή να κλέβει χρήματα για το σκοπό αυτό.
4. Κατά το τέταρτο στάδιο, ο χρήστης πλέον καταναλώνει συστηματικά, τον απασχολεί η κατανάλωση ή η αποχή από αυτή και αντιμετωπίζει προβλήματα κοινωνικής, επαγγελματικής κ.λπ. φύσης λόγω του αλκοόλ.
5. Στο πέμπτο και τελευταίο στάδιο, το άτομο αισθάνεται φυσιολογικό μόνο όταν πίνει. Στην περίπτωση αυτή, ο κίνδυνος για σωματική βλάβη αυξάνεται σημαντικά (π.χ. τσακωμοί, οδήγηση υπό την επήρεια μέθης).

Το αλκοόλ είναι σχετικά φτηνό, η χρήση του δεν διώκεται ποινικά και είναι κοινωνικά αποδεκτό. Αλλά το αλκοόλ είναι εξαρτησιογόνος και ψυχοτρόπος ουσία και πρέπει να αποφεύγεται η υπερβολική χρήση για τους παραπάνω λόγους.