Το έθιμο της ρόκας

 

βοίο

 

Στο χωριό μου κάθε χρόνο την Τρίτη ημέρα του Πάσχα αναβιώνει ένα παλιό έθιμο, ο χορός της ρόκας, που ίσως είναι μοναδικός στο είδος του και στο συμβολισμό του στον ελληνικό χώρο.
Ντυμένες οι γυναίκες με παραδοσιακές στολές χορεύουν τραγουδώντας. Ένα από τα τραγούδια που τραγουδούν είναι το «Δρεπανάκι», που έχει τους εξής στίχους:
Παίρνω το δρεπανάκι μου
σε κορφοβούνι βγαίνω
τα δυο σου μαύρα μάτια
Να θέριζα, να θέριζα τα βότανα
Να θέριζα την Μάρω
Γυναίκα να την πάρω
Τα δυο σου μαύρα μάτια
Μάρω μ’ για δεν παντρεύεσαι
άλλον άντρα να πάρεις
τα δυο σου μαύρα μάτια.
Αν ήθελα να παντρευτώ
δεν έπαιρνα εγώ εσένα
τα δυο σου μαύρα μάτια
μον’ έπαιρνα πραματευτή
να παίζω τα φλωράκια
τα δυο σου μαύρα μάτια.
Η μεγαλύτερη γυναικά του χορού κρατάει τη ρόκα και τραγουδάει. Οι άλλες, που ακολουθούν, επαναλαμβάνουν τα παρακάτω λόγια:

- Με βλέπετε παιδάκια μου πώς γνέθω εγώ τη ρόκα;
Και οι άλλες απαντούν:
- Σε βλέπουμε μανίτσα μας πώς γνέθεις εσύ τη ρόκα.
Ο χορός της ρόκας γίνονταν για τον αποχωρισμό των ανδρών που έφευγαν μετά το Πάσχα, για να δουλέψουν σαν χτίστες μακριά από τα σπίτια και τις οικογένειές τους. Θα έλειπαν για αρκετό χρονικό διάστημα (6-8 μήνες), αφού θα γυρνούσαν του Αγίου-Δημητρίου ή κοντά στα Χριστούγεννα.
Καθώς χόρευαν λοιπόν κρατώντας τη ρόκα ήθελαν να δείξουν στους άνδρες, που παρακολουθούσαν, πως αυτές θα κρατήσουν το σπίτι όσο εκείνοι θα λείπουν.
Το γνέσιμο της ρόκας συμβολίζει και το πέρασμα του χρόνου, όπως ο χρόνος γυρίζει και μαζεύει στ ΄ αδράχτι του το νήμα της ζωής έτσι και η γριούλα γνέθοντας τη ρόκα της μαζεύει το νήμα από το μαλλί στ’ αδράχτι της.
Τα βήματα του χορού άλλα είναι αργά και άλλα γρήγορα και πεταχτά, γιατί συμβολίζουν και τον ερχομό της άνοιξης.
Τα διάφορα τραγούδια θέλουν να δείξουν τον στενό δεσμό μεταξύ του ανδρόγυνου που μαζί αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες της ζωής, άλλα δείχνουν τη θρησκευτικότητα και άλλα πάλι τη χαρά για τον ερχομό της άνοιξης.
Τα παλαιότερα χρόνια όλα αυτά τα γιόρταζαν, κάθε γιορτή του χρόνου συμβόλιζε και αντιπροσώπευε κάτι.
Τώρα όλα έχασαν την αίγλη τους και την αξία τους.

 

Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από μία έκθεση της γιαγιάς μου.
Νάσια Τσιτσιγιάνη

Φωτογραφία

Αφήστε το σχόλιο σας στο "Το έθιμο της ρόκας"

Σχολιάστε

Top