Ι
Το πρόσωπό σου φέγγει στα μαλλιά σου καθώς φεγγάρι χειμωνιάτικο στο δάσος.
ΙΙ
Μήτε και τα πουλιά γνωρίζουνε τι χρώμα έχουν τ” ανεξιχνίαστα μάτια σου.
ΙΙΙ
Ακούω πάντα τη φωνή σου κι ας μην είσ΄ εδώ.
ΙV
Το φιλί σου είναι πιο δροσερό κι απ΄ του όρθρου τα ποτάμια.
V
Το πλοίο του δειλινού μονάχα εσένα θέλει στο τιμόνι.
VI
Ένα σεντούκι αναζητώ να θησαυρίσω την αναπνοή σου.
VII
Άλλα τόσα έχω να μάθω, για να σ΄ αποκτήσω στο σχολείο του ανήλικου χρυσάνθεμου.
Νίκος Παπάνας, πρώτη δημοτικού και άλλα, εκδόσεις Ιωλκός
Επιλέγει η Σεβαστή Κωνσταντινίδου
Φωτογραφία: pixabay
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Επτά συνθήματα για το θρανίο της αγαπημένης"