Από την Αναστασία-Βέρα Κουκουρδή, μαθήτρια του Β2

Πλέον στην εποχή που ζούμε ένα σοβαρό πρόβλημα που επηρεάζει την κοινωνία είναι η παιδική εργασία. Εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον πλανήτη είναι αναγκασμένα να επιβιώνουν κάτω από αντίξοες συνθήκες που κανονικά ένα μικρό παιδί δεν θα έπρεπε να τις βιώνει. Καθημερινά πολλά ανήλικα παιδιά βγαίνουν στους δρόμους σαν επαίτες για να βγάλουν τίμια το ψωμί τους. Εκτίθενται σε πολλούς κινδύνους και από πολύ μικρή ηλικία συνηθίζουν στις κακουχίες.

Αν κάποιος όμως εμβαθύνει στο θέμα θα αναρωτηθεί γιατί αυτά τα παιδιά είναι μόνα τους στους δρόμους και πού βρίσκονται οι γονείς τους. Τότε θα καταλάβει ότι πολλές φορές οι γονείς είναι αυτοί που αναγκάζουν τα παιδιά με απειλές να βγουν έξω στη σκληρή κοινωνία. Αυτό τις περισσότερες φορές συμβαίνει λόγω των οικονομικών προβλημάτων των ανθρώπων με αποτέλεσμα να φτάνουν στην ζητιανιά. Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας είναι η ορφάνια. Δηλαδή αν το παιδί μείνει μόνο του είτε επειδή οι γονείς του έχουν πεθάνει είτε επειδή το έχουν εγκαταλείψει θα αναγκαστεί να δουλέψει.

Είναι γνωστό ότι η κοινωνία μας με την πάροδο των χρόνων γίνεται πιο σκληρή πιο απάνθρωπη. Ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του και το πως θα περνάει καλά. Σπάνια κοιτάει γύρω του και συνήθως αδιαφορεί. Γι’ αυτό λοιπόν τα μικρά παιδιά που εργάζονται και ζητάνε τη βοήθειά μας, τη στήριξή μας και την ζεστασιά που κανένας δεν τους την έχει δώσει εισπράττουν μόνο σκληρότητα, αδιαφορία και αγανάκτηση. Ελάχιστοι είναι αυτοί που τους προσφέρουν βοήθεια χωρίς ανταμοιβή.

Η παιδική ηλικία για τους περισσότερους από εμάς θα μας μείνει στο μυαλό σαν μία από τις καλύτερες ηλικίες. Τα σχολικά χρόνια είναι ανέμελα, ξέγνοιαστα χωρίς πολλές ευθύνες και ανησυχίες. Για άλλα παιδιά η παιδική ηλικία θα χαραχθεί στο μυαλό τους ως μία ηλικία που γνώρισαν από πρώτο χέρι, την εκμετάλλευση, το συμφέρον και τη βιοπάλη με τον χειρότερο τρόπο. Δεν έχουν γνωρίσει ποτέ τι θα πει σχολείο, μόρφωση, παιχνίδια με τους φίλους και τους συμμαθητές στο προαύλιο, τσακωμοί οι οποίοι καταλήγουν με γέλια.

Οι επιπτώσεις της παιδικής εργασίας στο σώμα μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. Τα παιδιά όταν αναπτύσσονται δεν πρέπει να έρχονται σε επαφή με υψηλές θερμοκρασίες,  δυνατούς θορύβους, με φυτοφάρμακα, χημικές ουσίες, μικρόβια, λιπάσματα και τέλος να μεταφέρουν βαριά φορτία. Όλα αυτά μπορούν να οδηγήσουν μέχρι και σε ακρωτηριασμό. Όσον αναφορά τις επιπτώσεις που προκαλεί στην ψυχή είναι εξίσου κακές εφόσον προκαλούνται ψυχικά τραύματα ειδικά αν γίνεται εξαναγκαστικά. Επιπλέον υπάρχουν κάποιοι νόμοι οι οποίοι λένε ότι παιδιά που είναι κάτω από την ηλικία των δεκαπέντε απαγορεύεται να εργάζονται. Επιπρόσθετα, κάποιες χώρες έχουν κάνει μερικές εκστρατείες κατά της παιδικής εργασίας, οι οποίες άλλες ήταν επιτυχημένες και άλλες αποτυχημένες.

Συνοψίζοντας, η παιδική εργασία είναι στίγμα για τον πολιτισμό και επιπλέον είναι δυστυχώς ένα καθημερινό πρόβλημα των σύγχρονων κοινωνιών. Πρέπει όμως με κάποιο τρόπο να τελειώσει, γιατί πολλά παιδιά στερούνται βασικά πράγματα και τέλος στιγματίζονται για μια ζωή.