Από τη Δήμητρα Παπαδοπούλου, μαθήτρια του Γ2
Ηλεκτρονική Μουσική
Η ηλεκτρονική μουσική είναι είδος μουσικής το οποίο χρησιμοποιεί ηλεκτρικά μουσικά όργανα και γενικότερα ηλεκτρονική μουσική τεχνολογία για την παραγωγή της. Οι πρώτοι πειραματισμοί εμφανίστηκαν στα τέλη του 19ου αιώνα, ενώ στα τέλη του 20ού έγινε η κυρίαρχη μορφή μουσικής.
Τα πρώτα στάδια
Οι πρώτες ηλεκτρονικές συσκευές για την αναπαραγωγή μουσικής αναπτύχθηκαν στο τέλους του 19ου αιώνα, και σύντομα έπειτα τα μέλη του ιταλικού καλλιτεχνικού ρεύματος των φουτουριστών άρχισαν να πειραματίζονται με τις νέες αυτές ηχητικές κατευθύνσεις.
Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1920 και του 1930, άρχισαν να παρουσιάζονται οι πρώτες μουσικές συνθέσεις για τα όργανα αυτά από μουσικούς, και κατά τη δεκαετία του 1940, γίνονταν πειραματισμοί με τις μαγνητοφωνήσεις των μελωδιών, αλλάζοντας την ταχύτητα περιστροφής των κυλίνδρων της κασέτας και επιταχύνοντας ή μειώνοντας την συχνότητα της μουσικής αλλά και τη φορά της.
Αύξηση της δημοτικότητας
Ο Ζαν Μισέλ Ζαρ υπήρξε ένας από τους γνωστότερους εκπροσώπους της ηλεκτρονικής μουσικής από την δεκαετία του 1970 και έπειτα.
Οι πρώτες μονοφωνικές ηλεκτρονικές συσκευές εμφανίστηκαν σε Αμερική και Ευρώπη στις αρχές του 1960, και κατά τη δεκαετία του 1970, οι ηλεκτρονικές μελωδίες άρχισαν να εμφανίζονται όλο και πιο συχνότερα στην ποπ μουσική με την εμφάνιση των μουσικών ειδών όπως η disco και η krautrock. Την δεκαετία του 1980, η ηλεκτρονική μουσική ήταν κυρίαρχο συστατικό των περισσότερων τραγουδιών ποπ, κυρίως με την χρήση πλήκτρων. Παράλληλα κατά την ίδια δεκαετία εμφανίστηκε και το πρότυπο MIDI για την ευρεία αναπαραγωγή μουσικών μελωδιών από ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Ιδιαίτερα στα τέλη του 1960, οι μουσικοί της ποπ και της ροκ, όπως οι Beach Boys και οι Beatles, άρχισαν να χρησιμοποιούν μουσικά όργανα όπως το θέρεμιν και το μέλλοτρον για την συμπλήρωση των μουσικών συνθέσεων τους. Έως το τέλος της δεκαετίας, τα συνθεσάιζερ άρχισαν να χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο ιδιαίτερα στα μουσικά σχήματα της Progressive rock όπως οι Pink Floyd, Yes, Emerson, Lake & Palmer, και οι Genesis. Στην Ευρώπη ο ηλεκτρονικός ήχος χρησιμοποιήθηκε ευρύτατα από συγκροτήματα όπως οι Kraftwerk, Tangerine Dream, Can, και Faust, καθώς και μετέπειτα τον Μπράιαν Ίνο και τους Roxy Music.
Δεκαετία του 1990 και έπειτα
Με το κόστος της τεχνολογίας να χαμηλώνει, η επέκταση της ηλεκτρονικής μουσικής συνεχίστηκε και διευρύνθηκε και κατά την δεκαετία του 1990, με είδη μουσικής όπως τέκνο και ρέιβ.
Πέρα από τα παλαιά τεχνολογικά μέσα όπως το ραδιόφωνο και τις έντυπες εκδόσεις μουσικών περιοδικών, η μουσική εξαπλώθηκε και από τα νεότερα μέσα όπως ιστότοπους αφιερωμένους στη μουσική αυτή, και η αυξανόμενη δημοτικότητα προκάλεσε το ενδιαφέρον της μουσικής βιομηχανίας ως προς την προώθηση και επένδυση στα νέα αυτά μουσικά υποείδη.
Τα τεχνολογικά μέσα μέσω των οποίων μπορεί να δημιουργηθεί ηλεκτρονική μουσική είναι πλέον διαθέσιμα σε αφθονία, ιδίως σε ό,τι αφορά το μουσικό λογισμικό για την παραγωγή μουσικής σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Η ηλεκτρονική μουσική αποτελείται πλέον από πάρα πολλά είδη και υποείδη, τα οποία εκτείνονται από την πειραματική ηλεκτρονική μουσική έως την ηλεκτρονική χορευτική μουσική, και ως γενικότερο είδος μουσικής αποτελεί το κυρίαρχο είδος, σε αντίθεση με τις παλαιότερες εποχές πριν την δεκαετία του 1980 όπου αποτελούσε εξεζητημένο τύπο.
Πηγή: Βικιπαιδεια
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Η ηλεκτρονική μουσική κερδίζει τους νέους!"