Από τη μαθήτρια του Γ2 Κουκουρδή Αναστασία
Ένα καθημερινό, στιλάτο, διαχρονικό ένδυμα είναι το τζιν παντελόνι. Φοριέται το χειμώνα, την άνοιξη, το φθινόπωρο αλλά και το καλοκαίρι. Υπάρχει σε μπλε, μαύρο, άσπρο, κόκκινο, αλλά και σε πολλά ακόμη χρώματα. Φοριέται και σε επίσημες και σε καθημερινές εμφανίσεις. Στη δουλειά, στο σχολείο, στο κλαμπ, στο εστιατόριο από το πρωί έως το βράδυ. Υπάρχουν πολλά είδη. Όπως το σχισμένο, το ψηλόμεσο, το skinny, η καμπάνα, η βερμούδα, ο σωλήνας….Είναι ένα πολύ διαδεδομένο ρούχο το οποίο έχει μία πολύ ενδιαφέρουσα, περίεργη και παλιά ιστορία.
Το 1850 ο Levi Strauss ένας εικοσάχρονος βαυαρός μετανάστης, ξεκίνησε από την Νέα Υόρκη με προορισμό την Καλιφόρνια. Ακολουθούσε το ρεύμα των χρυσοθήρων και πουλούσε ανθεκτικό καραβόπανο για την κατασκευή σκηνών και σκεπάστρων. Το καραβόπανο αυτό είχε χρησιμοποιήσει και ο Χριστόφορος Κολόμβος για να κατασκευάσει τα πανιά στις καραβέλες, τα πλοία με τα οποία έφτασε το 1492 στο Νέο Κόσμο.. Αυτό που όμως ήταν αναγκαίο και έλειπε από τους χρυσοθήρες ήταν ανθεκτικά ρούχα, έτοιμα να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες της άγριας Δύσης. Έτσι ο πολυμήχανος νεαρός Strauss σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει το ύφασμα για να φτιάξει παντελόνια.
Αρχικά οι χρυσοθήρες άρχισαν να φορούν τα μπεζ αυτά ανθεκτικά παντελόνια. Σύντομα όμως αντιμετώπισαν κάποια προβλήματα. Το σκληρό υλικό τους προκάλεσε διάφορους ερεθισμούς και έτσι ο Strauss αντικατέστησε το ύφασμα με γαλλικό βαμβακερό το οποίο ονομαζόταν ντένιμ. Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα ήταν οι τσέπες οι οποίες σκίζονταν εύκολα. Έτσι ένας Λετονός ράφτης και πελάτης του Strauss βρήκε ένα έξυπνο τρόπο αντιμετώπισης του προβλήματος. Ενσωμάτωσε λοιπόν τις μεταλλικές κόπιτσες. Το πείραμα πέτυχε και οι δύο έμποροι κατοχύρωσαν με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας τη «νέα μορφή παντελονιών εργασίας» το 1873.Το τελευταίο πρόβλημα ήταν το μπεζ χρώμα που λερώνονταν εύκολα. Έτσι το άλλαξαν και το έκαναν μπλε.
Το πρώτο τζιν παντελόνι φημολογείται ότι πωλήθηκε το 1874, στην τιμή των 13 δολαρίων η δωδεκάδα. Ο κωδικός 501 υπήρχε ήδη στα πρώτα τζιν που κυκλοφόρησαν στο εμπόριο ενώ η δερμάτινη ετικέτα στο πίσω μέρος που απεικονίζει δύο άλογα να τραβούν ένα παντελόνι -σύμβολο του πόσο ανθεκτικά ήταν τα Levi’s προϊόντα- προστέθηκε το 1886.
Μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο ήταν γνωστό σαν παντελόνι εργασίας. Στην δεκαετία του 50’ όμως η επανάσταση των νέων ενάντια στο κοινωνικό κατεστημένο της εποχής είχε ως αποτέλεσμα τη μαζική διάδοσή του.
Στην σημερινή εποχή δεν λείπει από καμία ντουλάπα. Έχει απήχηση σε όλες τις ηλικίες, είναι άνετο, εύχρηστο και προσιτό.
Είναι το μόνο ρούχο που είναι πάντα στη μόδα!
Αφήστε το σχόλιο σας στο "Η ιστορία του Τζιν"