Του Νίκου Καρατζά, μαθητή του Α1

Ο Όλυμπος είναι το ψηλότερο βουνό της Ελλάδας και σύμφωνα με τη μυθολογία ήταν η κατοικία των δώδεκα θεών της αρχαιότητας. Βρίσκεται στα όρια της Μακεδονίας με τη Θεσσαλία. Στους πρόποδές του βρίσκεται το χωριό Λιτόχωρο, όπου καταλήγει και το φαράγγι του Ενιπέα. Έχει οργανωμένα καταφύγια και πολλές ορειβατικές διαδρομές. Κάθε χρόνο χιλιάδες φυσιολάτρες επισκέπτονται τον Όλυμπο από όλα τα μέρη του κόσμου για να θαυμάσουν τη γοητεία της φύσης και να χαρούν την περιήγηση στις κορυφές του. Από το 1938 ανακηρύχτηκε Εθνικός Δρυμός της Ελλάδας για να τον προστατεύσουν. Σκοπός της κήρυξης ήταν η διατήρηση της χλωρίδας και της πανίδας του φυσικού τοπίου. Το 1981 η UNESCO ανακήρυξε τον Όλυμπο Διατηρητέο Οικοσύστημα της Παγκόσμιας Βιόσφαιρας. Έχει καταχωρηθεί στον κατάλογο του Ευρωπαϊκού Δικτύου Natura 2000 ως ζώνη ειδικής προστασίας. Χαρακτηριστικό του είναι οι βαθιές χαράδρες και οι ομαλές κορυφές του, αρκετές από τις οποίες έχουν υψόμετρο πάνω από 2000 μέτρα. Η ψηλότερη κορυφή του είναι ο Μύτικας, στα 2918 μέτρα. Δύο πολύ γνωστές χαράδρες είναι του Ενιπέα μήκους 14 χλμ. και του Σπαρμού μήκους 13 χλμ., οι οποίες ενώνονται στη θέση «Μπάρα» και κόβουν το βουνό σε δυο τμήματα.

Η ιστορία στάθηκε πολυτάραχη στον Όλυμπο διότι στα χρόνια της Τουρκοκρατίας υπήρξε κρησφύγετο και ορμητήριο Κλεφτών και Αρματολών. Μεγάλα ονόματα που έδρασαν εκεί ήταν ο Νικοτσαράς και ο Γιωργάκης Ολύμπιος. Στις αρχές του 20^ου  αιώνα έδρασε ο διαβόητος Γιαγκούλας. Στη γερμανική κατοχή έδρασε στον Όλυμπο η Εθνική Αντίσταση. Στην περιοχή του Ολύμπου υπάρχουν και χριστιανικά μνημεία όπως το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία που βρίσκεται στην ομώνυμη κορυφή στα 2803 μέτρα που κτίστηκε από τον Όσιο Διονύσιο εν Ολύμπω.

Ο Όλυμπος είναι ένα από τα πιο ωραία βουνά της Ελλάδας και πρέπει να το επισκεφτούμε όλοι μας. Εμείς είμαστε από τους τυχερούς διότι καθημερινά από τα παράθυρα του σχολειού μας αντικρίζουμε το επιβλητικό αυτό βουνό.