Του Ευθύμη Μητσιόπουλου, μαθητή του Β2

Ο ΠΑΟΚ πέρασε και πάλι από το Αγρίνιο. Κέρδισε ΚΑΙ αυτό το παιχνίδι. Μετράει πλέον 10 νίκες στα τελευταία 11 ματς και συνεχίζει… Ακόμη όμως ΤΙΠΟΤΑ δεν πέτυχε! Ο Δικέφαλος του Βορρά είναι ακόμη πέμπτος και αν στην ομάδα… κουράστηκαν να κερδίζουν, πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι… τώρα αρχίζουν όλα. Σε πρωτάθλημα, κύπελλο και Ευρώπη.

Τη Δευτέρα 23 Ιανουαρίου, αυτή η ομάδα που παίζει το καλύτερο και πιο θεαματικό ποδόσφαιρο, κατάφερε να κερδίσει τον σκληροτράχηλο ΠΑΣ, στον χειρότερο αγωνιστικό χώρο του πρωταθλήματος με σκορ 0-1. Τότε επιστράτευσε κάποια νέα όπλα και τα κατάφερε. Την Κυριακή 29 Ιανουαρίου, ο ΠΑΟΚ κέρδισε με το ίδιο σκορ ένα άλλο ματς, όπου βρήκε απέναντί του άλλου είδους αντιπάλους. Κατάφερε η ομάδα του Ίβιτς να ξεπεράσει διαφορετικού είδους εμπόδια! Επικράτησε του δυνατού Παναιτωλικού, παίζοντας με δέκα παίκτες για 60 λεπτά! Κι ας βγει ένας να υποστηρίξει ότι κατάλαβε μετά το 33΄ πώς ο ΠΑΟΚ έπαιζε με παίκτη λιγότερο… Αυτή ήταν (ποδοσφαιρικά) η πιο μεγάλη χθεσινή επιτυχία του Δικεφάλου. Είτε έντεκα εναντίον έντεκα, είτε έντεκα με δέκα, ο ΠΑΟΚ ήταν ανώτερος, κυριαρχικός, η ομάδα που έκανε τις μεγάλες φάσεις, το σύνολο που ΔΕΝ κινδύνευσε ΠΟΤΕ!

 Απλά… Στο πρώτο ημίωρο οι παίκτες του ΠΑΟΚ συνέχισαν τον δικό τους εσωτερικό διαγωνισμό… «χάσε και εσύ μία απίστευτη ευκαιρία. Μπορείς!». Όργια έγιναν και στο Αγρίνιο! Ο Σάκχοφ έχασε κάθε είδους ευκαιρία που μπορεί να δημιουργηθεί. Όλες χωρίς τερματοφύλακα! (Ο ΠΑΟΚ έφθασε τις 31 μεγάλες χαμένες ευκαιρίες, ενώ έχει και 11 δοκάρια. Καλύτερα μην δείτε τι έχουν οι άλλοι…).

Μετά το 33΄ και την ανόητη- απαράδεκτη αποβολή του Αθανασιάδη, απλά χάνονταν… πιο μικρές ευκαιρίες. Ο ΠΑΟΚ ήταν και πάλι ανώτερος…