Ο μήνας που διανύουμε είναι ένας από τους δυσκολότερους μήνες για όλους εμάς τους μαθητές, τους καθηγητές όπως επίσης για όλο τον κόσμο μετά το τρομερό δυστύχημα στα Τέμπη.
Εμείς το 1ο γυμνάσιο Ελευθερίου Κορδελιού αυτό το δυστύχημα το βιώσαμε από πολύ κοντά, με τον χαμό του συμμαθητή μας Παναγιώτη όπου έφυγε τόσο γρήγορα και άδικα από αυτή την ζωή.
1η Μαρτίου 2023 ξεκίνησε για αυτόν ένα μακρινό ταξίδι χωρίς επιστροφή.
Ο συμμαθητής μας ήταν ένα παιδί μόνο 15 χρονών. Ήταν σε μια ηλικία που σημαίνει ότι είχε μια ολόκληρη ζωή μπροστά του να διανύσει γεμάτη με εμπειρίες και στιγμές.
Όλο αυτό το διάστημα στο σχολείο μας επικρατεί ένας πανικός, μια στεναχώρια, κλάματα λυγμοί, πονεμένες αγκαλιές και ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ.
Ένα γιατί που δεν παίρνει κανείς μας απάντηση. Έφυγε έτσι ξαφνικά δίχως να χαιρετίσει κανέναν. Θέλει πολύ δύναμη να χαμογελάσουμε, όταν μέσα στην ψυχή μας έσπασαν όλα και έγιναν χίλια κομμάτια μέσα σε μια μέρα.
“Παναγιώτη ζεις” φωνάζουμε μαθητές και καθηγητές γιατί πραγματικά ο συμμαθητής μας ζει στις καρδιές μας και θα ζει για πάντα.
Λυδία Τσάκα Γ5
εικόνα άρθρου:
25η Μαρτίου , Από την παρέλαση του 1ου Γυμνασίου Κορδελιού, όπου οι μαθητές φορούσαν πένθος και φώναζαν ρυθμικά: » Ζεις, ζεις, Παναγιώτη ζεις».
