Το επάγγελμα του ξεναγού από τον Πάρη Αντωνιάδη

Το επάγγελμα του ξεναγού

γράφει ο Πάρης Αντωνιάδης Β1

Ένα από τα επαγγέλματα που έχει ενδιαφέρον είναι το επάγγελμα του ξεναγού. Ο ξεναγός είναι ο άνθρωπος που συνοδεύει τις ομάδες των τουριστών και τους δίνει πληροφορίες για τα αξιοθέατα και για την ιστορία τους. Επίσης, δίνει πληροφορίες και για άλλα πράγματα όπως για το πώς ζούνε οι άνθρωποι, τις συνήθειές τους,  τα ήθη και τα έθιμά τους. Είναι ένα ωραίο επάγγελμα, γιατί σου δίνει τη δυνατότητα να ταξιδεύεις και να έρχεσαι σε επαφή με άλλους ανθρώπους.

Για να μάθουμε περισσότερα πράγματα, ζητήσαμε από τη συνοδό -  ξεναγό της πολυήμερης εκδρομής μας στο Βουκουρέστι να μας δώσει πληροφορίες για αυτό το επάγγελμα. Η συνέντευξη έγινε μέσα στο λεωφορείο κατά τη διάρκεια της επιστροφής μας στην Ελλάδα.

Ακολουθεί η συνέντευξη:

Κυρία Μαρία, θα ήθελα να μιλήσουμε για το επάγγελμά σας, το επάγγελμα του συνοδού-ξεναγού. Μπορείτε να μας πείτε κάποια πράγματα σχετικά με τις σπουδές;

Βεβαίως μπορώ να σας πω και ενδεχομένως κάποια παιδιά να θέλουν να ακολουθήσουν αυτό το επάγγελμα. Για να γίνει κάποιος επίσημα ξεναγός, θα πρέπει να πάει στη σχολή ξεναγών,  η οποία είναι διετής. Υπάρχουν αρκετές σχολές στην Ελλάδα όπως στη Θεσσαλονίκη,  στην Κέρκυρα,  στη Ρόδο,  στην Κρήτη.
Αφού τελειώσεις το Λύκειο, καταθέτεις τα χαρτιά σου, όταν βγει η σχετική προκήρυξη. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχεις βέβαια έναν  καλό βαθμό αλλά το πιο σημαντικό είναι να ξέρεις ξένες γλώσσες. Όσο πιο σπάνια είναι μια ξένη γλώσσα, όπως τα ρωσικά,  τα κινέζικα,  τα ιαπωνικά, τόσο πιο πολλά μόρια παίρνεις. Για παράδειγμα όποιος γνωρίζει ρωσικά παίρνει 400 μόρια μόνο από τη γλώσσα ενώ για τα αγγλικά με proficiency παίρνει 100 μόρια.

Η εισαγωγή στις σχολές αυτές γίνεται μόνο με μοριοδότηση και παίρνουν λίγα άτομα. Αφού ολοκληρώσεις δύο χρόνια τη θεωρητική κατάρτιση, ακολουθεί η πρακτική. Η ίδια η σχολή πηγαίνει τους σπουδαστές με την επίβλεψη έμπειρων ξεναγών σε πόλεις, σε χώρους αρχαιολογικούς, σε μνημεία, για να μάθουν την ιστορία και  την κουλτούρα κάθε περιοχής.

Αφού ολοκληρώσεις τις σπουδές, το επάγγελμα είναι ελεύθερο. Γράφεσαι στον Σύλλογο των ξεναγών και μετά αρχίζεις να αναζητάς δουλειά.

Βέβαια να πω ότι εκτός από τους επίσημους ξεναγούς υπάρχουν και οι tour leaders δηλαδή οι αρχηγοί, οι οποίοι συνοδεύουν ένα γκρουπ τουριστών. Αυτοί τους εξυπηρετούν, φροντίζουν για την τακτοποίησή τους στα ξενοδοχεία και τους δείχνουν κάποια πράγματα. Ο tour leader είναι αφιερωμένος στο γκρουπ και το συνοδεύει όλη μέρα. Υπάρχουν σχολές που σπουδάζει κάποιος τουριστικός συνοδός και έτσι κι αυτό είναι ένα παρακλάδι αυτού του επαγγέλματος.

Είναι δύσκολο να βρεις δουλειά;

Το να βρεις δουλειά είναι κάτι εύκολο γιατί οι επίσημοι ξεναγοί είναι λίγοι. Επομένως έρχεσαι σε επαφή με γραφεία τουριστικά, τα οποία βλέποντας τις γνώσεις, την εμπειρία σου, τη μεταδοτικότητα, την επικοινωνία με τον κόσμο θα σε καλέσουν να εργαστείς και έτσι ανάλογα θα εξελιχθεί η επαγγελματική σου καριέρα στον χώρο.

Ποια προσόντα πρέπει να έχει ένας τελειόφοιτος της σχολής για να τα καταφέρει;

Ανέφερα κάποια προηγουμένως. Σίγουρα πρέπει να είναι χαρούμενος, ευδιάθετος, να έχει διάθεση για δουλειά, να είναι επικοινωνιακός με τον κόσμο. Επίσης, να διαθέτει δεξιότητες και ετοιμότητα. Να αντιλαμβάνεται τα πάντα, να παίρνει αποφάσεις και να λύνει άμεσα τα προβλήματα των ατόμων που συνοδεύει.

Πώς αποφασίσατε να ξεκινήσετε αυτό το επάγγελμα;

Ήταν μια πρόκληση. Ήθελα να γνωρίσω την κουλτούρα διαφόρων χωρών, όσες φυσικά μπορώ.

Ποιες δυσκολίες μπορεί να προκύψουν;

Το επάγγελμα αυτό έχει τις δυσκολίες του. Ποιες είναι; Λείπεις σχεδόν όλες τις αργίες από το σπίτι σου. Αυτό είναι ένα φρένο στο να κάνεις οικογένεια. Αυτό πιστεύω ότι είναι το μόνο αρνητικό, δηλαδή οι πολλές μέρες απουσίας από το σπίτι.
Επίσης, ένα ακόμη αρνητικό είναι ότι υπάρχουν και δύστροποι άνθρωποι, που πρέπει να τους κερδίσεις με τη συμπεριφορά σου.

Και ποια είναι τα θετικά;

Όσον αφορά τα θετικά είναι οι καλές οικονομικές απολαβές, η γνωριμία με  πολύ κόσμο, και τα ταξίδια.

Έχετε κάποιο περιστατικό που σας έχει μείνει αξέχαστο;

Βέβαια έχω. Αφορά κυρίως συμπεριφορές, γιατί υπάρχουν άτομα ατίθασα, άνθρωποι θρασείς, που δεν εκτιμούν αυτό που προσφέρεις και ξεπερνούν τα όρια, με αποτέλεσμα να φέρνουν σε δύσκολη θέση τον συνοδό – ξεναγό. Θεωρώ ότι η ευγένεια είναι το άλφα και το ωμέγα.  Η γλυκιά γλώσσα σπάει κόκκαλα, λέει ο ελληνικός λαός.

Τι θετικά έχετε αποκομίσει όλα αυτά τα χρόνια από το επάγγελμα σας;

Τα θετικά είναι ότι γνώρισα την ιστορία των χώρων που επισκέφτηκα καθώς και τα αξιοθέατά τους.

Πώς έχει επηρεάσει το επάγγελμα σας την κατανόησή σας για τους διάφορους πολιτισμούς;

Τους αποδέχτηκα ευχάριστα γιατί τους μελέτησα, τους γνώρισα και θεωρώ ότι έχει πολύ ενδιαφέρον να συγκρίνεις την κουλτούρα άλλων λαών με τη δική μας.

Πείτε μου ένα ταξίδι που σας έμεινε αξέχαστο;

Δεν μπορώ να πω μόνο ένα. Είναι το ταξίδι μου στην Αγία Πετρούπολη στη Ρωσία, στο Ταλίν της Εσθονίας, στη Ρίγα της Λετονίας και στο Ελσίνκι της Φινλανδίας.

Από το δικό μας ταξίδι τι θα θυμάστε περισσότερο;

Τι θα θυμάμαι; Ότι είχα ένα τεράστιο γκρουπ 135 παιδιών! Είχα φυσικά γκρουπ παιδιών αλλά ήταν μέχρι 70 – 75 άτομα και μια φορά 98. Μιλάω για το σχολικό κομμάτι, γιατί σε γκρουπ ενηλικών το ανώτατο όριο είναι 75 άτομα, όσο δηλαδή ένα διώροφο λεωφορείο.

Από εσάς συγκεκριμένα θα έχω να θυμάμαι ότι σε γενικές γραμμές τα πήγαμε πολύ καλά, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είστε και γυμνάσιο. Το μόνο αρνητικό ήταν ότι ήμασταν δυσκίνητοι λόγω του μεγέθους και κάποιες φορές καθυστερούσαμε. Τίποτε άλλο αρνητικό.

Σας ευχαριστώ πολύ!

Κι εγώ σας ευχαριστώ για αυτή τη συνέντευξη!

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης