Του Γιώργου Σβίγκου (Γ3)

Ας  ξεκαθαρίσουμε κάτι πρώτα. Το ότι ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνο το 10% του εγκεφάλου του είναι ένας μεγάλος μύθος. Υπάρχει η λαϊκή πεποίθηση, η οποία βέβαια δε στηρίζεται στην επιστήμη, ότι δε χρησιμοποιούμε μεγάλα μέρη του εγκεφάλου. Μπούρδες! Οι εξετάσεις εγκεφάλου έχουν δείξει ότι ανεξάρτητα από το τι κάνει κανείς, όλες οι περιοχές του εγκεφάλου είναι πάντα ενεργές.

Σύμφωνα με τους υπερασπιστές του 10% μια βλάβη σε μια άλλη περιοχή του εγκεφάλου δεν μπορεί να παρεμποδίσει τη γενικότερη απόδοσή του. Στην πραγματικότητα, όμως, δεν υπάρχει σχεδόν καμία περιοχή του εγκεφάλου που μπορεί να υποστεί βλάβη χωρίς απώλεια κάποιων ικανοτήτων. Ακόμη και μια μικρή ζημιά σε μια περιοχή του εγκεφάλου μπορεί να έχει βαθιά αποτελέσματα.

Θα επικεντρωθώ στις αισθήσεις, όμως όχι στις πέντε αισθήσεις που ξέρετε, αλλά στις αισθήσεις του εγκεφάλου και συγκεκριμένα στην Πλεονεκτικότητα (Proprioception). Πλεονεκτικότητα είναι η ικανότητα του εγκεφάλου να γνωρίζει τη σχετική θέση των μελών του σώματος μέσα στο χώρο, χωρίς να λαμβάνει οπτικό σήμα. Για να το καταλάβεις, σήκωσε το χέρι σου, και με κλειστά μάτια ακούμπα τη μύτη σου. Θεωρητικά και τεχνικά για να αντιληφτείς την τοποθεσία ενός σώματος στον χώρο, χρειάζεσαι το οπτικό σήμα από δύο μάτια για να ξέρεις την απόσταση σε τρεις διαστάσεις. Είναι θαυμάσιο το ότι ο εγκέφαλος καταφέρνει να αντικαταστήσει τα δεδομένα του οπτικού σήματος με δεδομένα από πιο πολύπλοους αισθητήρες, και να δώσει το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό βέβαια δεν ισχύει για όλες τις αισθήσεις.

Αν σκεφτείς λίγο τη διαδικασία πετυχαίνεις αυτό το σημείο που δεν μπορείς να το εξηγήσεις και απλά θαυμάζεις την ύπαρξή του για λίγο. Ο εγκέφαλος είναι αξιοθαύμαστος και αξίζει η μελέτη του. Παρόλο που είναι το 2% του ανθρώπινου σώματος, ελέγχει το 100%.

 Πηγή έρευνας: Wikipedia