Οι περισσότεροι άνθρωποι γνωρίζουν την τραγουδίστρια και στιχουργό, Μαρίζα Κωχ, όχι μόνο για τη στιχουργική της, αλλά από την συμμετοχή της στην Eurovision το 1976 στην Χάγη της Ολλανδίας, εκπροσωπώντας την Ελλάδα με το τραγούδι «Παναγιά μου, παναγιά μου» καταλαμβάνοντας την 13η θέση.
Το τραγούδι αυτό αναφερόταν στην εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974. Στόχος της – με την βοήθεια του Μάνου Χατζιδάκι - ήταν να δείξουν την διαμαρτυρία τους με το συγκεκριμένο μοιρολόι. Η ίδια βασίστηκε στο ηπειρώτικο δημοτικό τραγούδι-μοιρολόι «Παναγιά μου, Παναγιά μου παρηγόρα την καρδιά μου»
Συμμετείχε γνωρίζοντας πως μπορεί να χάσει την ζωή της, καθώς μέσα στο μέγαρο είπαν πως ίσως υπήρχε ελεύθερος σκοπευτής, υπογράφοντας πως συμμετέχει με δική της ευθύνη, αφού οι υπεύθυνοι δεν μπορούσαν να εγγυηθούν για την ασφάλειά της.
Μάλιστα, τα τουρκικά κανάλια την ώρα που τραγουδούσε η Μαρίζα Κωχ έδειχναν ένα εθνικό τουρκικό τραγούδι με τίτλο «Memleketim» (μητέρα-πατρίδα), το οποίο αποτέλεσε ένα από τα σύμβολα της Τουρκίας, κατά την περίοδο της εισβολής.
Η τραγουδίστρια και οι συντελεστές της ταξίδεψαν μέχρι την βυζαντινή καστροπολιτεία του Μυστρά για να βγάλουν το βίντεο κλιπ για το τραγούδι και την προβολή του στον διαγωνισμό.
Η τραγουδίστρια, φυσικά, στο βίντεο κλιπ έδειχνε και ήταν περίλυπη λόγω του μηνύματος του τραγουδιού ενάντια στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο, που ήταν τόσο νωπή στο μυαλό όλων, γιατί είχαν περάσει μόνο δύο χρόνια από τότε (1974-1976).To μουσικό αυτό βίντεο είχε επιμεληθεί σε σκηνοθεσία ο Κώστας Φέρρης και σε διεύθυνση φωτογραφίας ο Αριστείδης Καρύδης-Φουκς, από τους σημαντικότερους επαγγελματίες και οι δύο στο είδος τους.
Ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις ως διευθυντής του Τρίτου προγράμματος του ραδιοφώνου της ΕΡΤ, την προέτρεψε να συμμετάσχει με το τραγούδι φορώντας μαύρο φόρεμα με κλειστά χέρια, και μόνο στο τέλος του τραγουδιού να τα ανοίξει για να δείξει με την κίνηση αυτή σαν Παναγία, τη λύπη της για όσα είχαν γίνει στην Κύπρο.
Παναγιά μου, Παναγιά μου
Στίχοι: Μιχάλης Φωτιάδης.
Μουσική: Μαρίζα Κωχ
Κάμπος γεμάτος πορτοκάλια, όι-όι, μάνα μου
Που πέρα ως πέρα απλώνετ” η ελιά
Γύρω χρυσίζουν τ” ακρογιάλια, όι-όι, μάνα μου
Και σε θαμπώνει, θαμπώνει η αντηλιά.
Στον τόπο αυτό όταν θα πάτε, όι-όι, μάνα μου!
Σκηνές αν δείτε, αν δείτε στη σειρά
Δε θα “ναι κάμπινγκ για τουρίστες, όι-όι, μάνα μου
Θα “ναι μονάχα, μονάχα προσφυγιά
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου
Κι αν δείτε ερείπια γκρεμισμένα, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα “ναι απ” άλλες, απ” άλλες εποχές
Από ναπάλμ θα “ναι καμένα, όι-όι, μάνα μου!
Θα “ναι τα μύρια χαλάσματα του χτες.
Κι αν δείτε γη φρεσκοσκαμμένη, όι-όι, μάνα μου!
Δεν θα “ναι κάμπος, “ναι κάμπος καρπερός
Σταυροί θα είναι φυτεμένοι, όι-όι, μάνα μου!
Που τους σαπίζει, σαπίζει ο καιρός
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου
Παναγιά μου, Παναγιά μου, παρηγόρα την καρδιά μου
Αριάδνη Γελαδάρη
