Επιμέλεια άρθρου: Λουκά Κωνσταντίνα

Η πολιτιστική μας ομάδα μετά από πρόσκληση της σχολικής συμβούλου των φιλολόγων κας Πολυμέρου Καλλιόπης παρακολούθησε την «Αναπαράσταση της δίκης του Σωκράτη», μια ιδιαίτερα αξιόλογη παράσταση που δικαίως κέρδισε τις εντυπώσεις ολόκληρης της υφηλίου, μιας και τα λόγια του Σωκράτη, παρόλο που είναι περίπου 2.500 ετών έχουν ακόμη και σήμερα ανατριχιαστική επικαιρότητα.

Όλοι γνωρίζουν το Σωκράτη, το σπουδαίο αυτό αρχαιοέλληνα φιλόσοφο, μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας. Γεννημένος το 470/469 π.Χ., ο Σωκράτης ασχολήθηκε με τη φιλοσοφία και ανέπτυξε τη διάσημη Σωκρατική διδασκαλία. Όμως, το 399 π.Χ., ήρθε αντιμέτωπος με το δικαστήριο της Ηλιαίας με την κατηγορία ότι δεν πιστεύει στο ολύμπιο δωδεκάθεο και διαφθείρει τους νέους. Φυσικά, στην πραγματικότητα, δε συνέβαινε τίποτα απ” τα δύο αλλά η αντιζηλία που αντιμετώπιζε από τους αντιπάλους του Μέλιτο (ποιητής, γνωστός μόνο ως κατήγορος του Σωκράτη), Άνυτο (βυρσοδέψης και πολιτικός) και Λύκωνα (ρήτορας), τον οδήγησε σε αυτή την κατάσταση. Δυστυχώς, η νοθευμένη απόφαση του δικαστηρίου τον καταδίκασε σε θάνατο. Ο Σωκράτης πιστός στις φιλοσοφικές του αρχές, αρνήθηκε τη βοήθεια των μαθητών του να δραπετεύσει και, αν και ήταν εντελώς αθώος, ήπιε το κώνειο, υποστηρίζοντας έμπρακτα τις φιλοσοφικές του θεωρίες και αποδεικνύοντας τη υποταγή του στους νόμους. Έτσι, παρόλο που τα λίγα πράγματα που γνωρίζουμε για το έργο του διασώθηκαν από τους μαθητές του και μεταγενέστερους φιλοσόφους, ο Σωκράτης έμεινε στην ιστορία για την αληθινή υπακοή του στους νόμους και την πίστη του στη διδασκαλία του.

Η παράσταση, λοιπόν, που παρακολουθήσαμε, όχι μόνο εξέφραζε με επιτυχή ακρίβεια το ήθος και την προσωπικότητα του Σωκράτη, αλλά με την παραστατικότητα του ηθοποιού μεταφερθήκαμε από τα πρώτα λεπτά νοητά στο αρχαίο δικαστήριο της Ηλιαίας, αντικρίζοντας το Σωκράτη, με την αταραξία και τη γαλήνη της αθωότητας, να υπερασπίζεται τον εαυτό του και να θέτει ρητορικές ερωτήσεις στους δικαστές, προσπαθώντας να τους μυήσει στη φιλοσοφία επιπέδου τέτοιου, που μόνο ο Σωκράτης κατείχε. Το απέριττο σκηνικό περιβάλλον, σε αντίθεση με τη φημισμένη αρχαιοαττική πολυτέλεια, εμπόδιζε την άσκοπη δαπάνη σκέψης και τόνιζε ακριβώς τη σημασία των λόγων του Σωκράτη. Η παρουσία του, ελαφρώς αλληγορική, δίνει και ένα βαθύτερο νόημα για τη ζωή, που προκύπτει και αυτό από αρκετή φιλοσοφία: Η ζωή είναι πολύ μικρή για να αναλωνόμαστε σε αλλότρια. Γι” αυτό, από κάθε πράγμα πρέπει να κρατάμε πάντα μόνο την ουσία…

Στη συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Σωκράτης ( κος Βασίλης Καραμπούλας) μετά το τέλος της παράστασης, αναφέρθηκε στις δυσκολίες της εκμάθησης του ρόλου στα αρχαία ελληνικά. Χαρακτηριστικά, μας τόνισε ότι χρειάστηκε προσπάθεια 7-8 μηνών για να αποστηθίσει το ρόλο του στα αρχαία ελληνικά και να καταλάβει τα λεγόμενα του μεγάλου αρχαίου φιλοσόφου, ενώ μαζί με τη σκηνοθετική εξάσκηση η προετοιμασία της παράστασης διήρκησε περίπου 2 χρόνια. Τέλος, μας έδωσε μια χρήσιμη συμβουλή: » Όταν θέλετε να μάθετε κάτι απ” έξω, να εξασκείστε πάνω σε αυτό λίγη ώρα κάθε πρωί. Έτσι σίγουρα θα το αποστηθίσετε πιο εύκολα «.

Κάνοντας το γενικό μας απολογισμό, μπορούμε να πούμε ότι η παράσταση της απολογίας του Σωκράτη ήταν για μας μία πολύ εποικοδομητική διέξοδος, μια σημαντική προσπάθεια αναζήτησης λίγο βαθύτερων νοημάτων από αυτά που μας απασχολούν καθημερινά. Και τελικά ίσως σε αυτά τα νοήματα κρύβεται και το ίδιο το νόημα της ζωής…

Πηγές: https://el.wikipedia.org