Επιμέλεια άρθρου: Σούλτου Ουρανία
Γιατί όχι Πάσχα στην βασίλισσα των Επτανήσων, την Κέρκυρα; Η Κέρκυρα αποτελεί έναν από τους πιο δημοφιλείς προορισμούς αναψυχής, καθώς το Πάσχα υποδέχεται χιλιάδες επισκέπτες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, με σκοπό να παρακολουθήσουν τα ιδιόρρυθμα και παράλληλα πρωτότυπα έθιμα στου νησιού. Σε συνδυασμό με την εκλεπτυσμένη ομορφιά της, το Πάσχα έχει έντονο «άρωμα» Βενετίας, καθώς είναι ένα μείγμα από ενετικές και ορθόδοξες θρησκευτικές παραδόσεις, με επιρροές από τα βενετικά πρότυπα και τα τοπικά πολιτιστικά χαρακτηριστικά. Από τα χρόνια της Ενετοκρατίας, το Πάσχα συνεορτάζεται από την ορθόδοξη και την καθολική εκκλησία.
Κάνοντας ένα οδοιπορικό στα πλούσια έθιμα του νησιού, παρατηρούμε πως όσα σχετίζονται με το Πάσχα ξεκινούν από το Σάββατο του Λαζάρου. Κάθε χρόνο , την παραμονή του Λαζάρου , μετά τη δύση του ηλίου, πλήθος κόσμου τραγουδούν τα Κάλαντα του Λαζάρου, σε κερκυραϊκή διάλεκτο , σε όλες τις γειτονιές του νησιού , με τις νοικοκυρές να κερνάνε τους περαστικούς ντόπιους , σαρακοστιανούς μεζέδες και τοπικό κόκκινο κρασί. Την επόμενη μέρα, τη Κυριακή των Βαΐων , πραγματοποιείται λιτανεία στο σκήνωμα του Αγίου Σπυρίδωνα, σε ανάμνηση της απαλλαγής του νησιού από την επιδημία της πανώλης το 1630.
Με τον ερχομό της Μ. Εβδομάδας , την Δευτέρα οι νοικοκυρές ξεκινούν την παρασκευή τσουρεκιών, τις «φογατσες» και τις «κολομπίνες». Η «φογατσα» είναι παραδοσιακό κερκυραϊκό τσουρέκι , βενετσιάνικης προέλευσης και αποκαλείται από τους ντόπιους ως το » Πασχαλινό ψωμί της Κέρκυρας» . Έχει σχήμα στρογγυλό και βασίζεται σε βενετσιάνικη συνταγή. Οι «κολομπίνες» είναι παρόμοιες με τις «φογατσες» , αλλά παρασκευάζονται σε σχήμα πλεξούδας και στολίζονται με ένα κόκκινο αυγό και ένα φτερό στο μέσον τους. Την Μ. Τρίτη ψάλλεται στις εκκλησίες , αλλά και υπαίθρια από χορωδίες το τροπάριο της Κασσιανής , με το νησί να είναι σε κλίμα κατάνυξης. Την Τετάρτη, όλα τα φανάρια της πόλης είναι μωβ , για να τονιστεί η θλίψη που επικρατεί από τα Άγια Πάθη του Κυρίου. Με τον ερχομό της Μ. Πέμπτης , εκτός από την ακολουθία των Αγίων Παθών, αναβιώνει το έθιμο του πλεξίματος του «γαϊτανιού». Το έθιμο διαδραματίζεται στο εσωτερικό της εκκλησίας , με τις γυναίκες να πλέκουν με κροσσοβελονο το γαϊτάνι κάθε φορά που απαγγέλλεται Ευαγγέλιο. Φτάνοντας στην Μ. Παρασκευή , ξεκινά με ευλάβεια η περιφορά των 33 Επιταφίων , σε όλες τις πλατείες της πόλης, όπου θα διαρκέσουν μέχρι το βράδυ.
Ο αριθμός των Επιταφίων είναι συμβολικός , καθώς δηλώνουν τα 33 χρόνια του Χριστού. Μπορεί η Κέρκυρα να είναι άμεσα συνδεδεμένη στο μυαλό όλων με τους «Μπότηδες» , η πρώτη ανάσταση , νωρίς το πρωί στο νησί της Κέρκυρας κλέβει την παράσταση και μπορεί να ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό ταξιδιώτη. Νωρίς το πρωί του Μ. Σαββάτου , αναβιώνει το έθιμο του «σεισμού» που προκαλείται με θόρυβο και κούνημα όλων των εικόνων και καντηλιών του ναού. Οι πιστοί χτυπούν τα στασίδια, προκειμένου να προκαλέσουν τεχνητό σεισμό και να αναπαραστήσουν τον σεισμό που ακολούθησε την Ανάσταση του Ιησού. Με τις καμπάνες να χτυπούν χαρμόσυνα , αναγγέλλοντας την πρώτη ανάσταση στις 11 η ώρα το πρωί οι κάτοικοι ρίχνουν από τα μπαλκόνια τους, τους περίφημους «Μπότηδες» .
Οι Μπότηδες είναι πήλινα κανάτια , γεμάτα νερό , με στενό στόμιο και δυο χερούλια στο πλάι , δεμένα με κόκκινες κορδέλες . Τα μπαλκόνια και τα παράθυρα είναι στολισμένα με ένα κόκκινο πανί. Είναι ένα έθιμο που γιορτάζεται μόνο στην Κέρκυρα και έχει ρίζες από τα ενετικά χρόνια της κατοχής του νησιού. Το σπάσιμο των κανατιών συμβολίζει την απομάκρυνση της κακοτυχίας , για αυτό μέχρι και σήμερα τα κομμάτια από τους σπασμένους «Μπότηδες » τα παίρνουν στο σπίτι τους οι Κερκυραίοι, αλλά και επισκέπτες του νησιού , προκειμένου να τους φέρνουν καλοτυχία .
Και πραγματικά, οι ομορφιές αυτού του τόπου και τα αξιοπερίεργα έθιμα του , θα κάνουν τους επισκέπτες να μην θέλουν να τον αποχωριστούν και να θέλουν να τον επισκέπτονται ξανά και ξανά!!!!
