Επιμέλεια άρθρου: Πέτρος Παρίσης

Στα ορεινά χωριά της πατρίδας μας χρησιμοποιούσαν για στολισμό διάφορα φυτά που τα θεωρούσαν χριστουγεννιάτικα ή πρωτοχρονιάτικα. Τα Χριστούγεννα στόλιζαν το σπίτι τους με κλαδιά από πουρνάρια και κουμαριές, ενώ την Πρωτοχρονιά κρεμούσανε στην πόρτα μια αγριοκρεμμυδιά κι έσπαζαν ένα ρόδι στην είσοδο του σπιτιού. Τότε ένας σωρός διάφανες ροδαλές χάντρες σκορπούσαν μέσα στο σπίτι και η οικογένεια πίστευε ότι τούτοι οι σπόροι θα τους έφερναν τύχη και μια χρονιά πλούσια και ρόδινη από ευτυχία. Η Αγριοκρεμμυδιά ή Αγιοβασιλίτσα είναι ένα φυτό ελληνικότατο που χρησιμοποιείται από τα αρχαία χρόνια σαν φυτό που απομακρύνει το κακό. Λένε ότι ο σοφός μαθηματικός και φιλόσοφος Πυθαγόρας, που κατάγονταν από την Σάμο, είχε πάντοτε στην πόρτα του σπιτιού του κρεμασμένη μια αγριοκρεμμυδιά για να διώχνει τα κακά πνεύματα. Σήμερα την κρεμάμε του Αγίου Βασιλείου στην πόρτα του σπιτιού για να μας φέρει γούρι όλον τον χρόνο και να ξορκίζει την κακογλωσσιά.

Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αρχίσαμε να χρησιμοποιούμαι και άλλα φυτά για να στολίσουμε τα σπίτια μας. Μερικά από αυτά είναι:

• Το Γκι με τους μικρούς μαργαριταρένιους καρπούς, που το ελληνικό του όνομα είναι ιξός. Το Γκι καθιερώθηκε σαν χριστουγεννιάτικο φυτό στην Αγγλία, γύρω στο 1945. Γρήγορα διαδόθηκε σε όλον τον κόσμο.

• Το Ου, που το ελληνικό του όνομα είναι Αρκουδοπούρναρο ή Λιόπρινο, άρχισε να χρησιμοποιείται σαν χριστουγεννιάτικο φυτό πρώτα στην Γερμανία και γρήγορα πέρασε σε ολόκληρη την Ευρώπη.

• Η Αλεξανδριανή ήρθε στην χώρα μας την τελευταία δεκαετία. Ο κόσμος την αγαπούσε πολύ για το όμορφο φύλλωμά της που στην κορυφή κάθε κλωναριού γίνεται κατακόκκινο και στολίζεται από μικρούς πρασινοκίτρινους και ολοστρόγγυλους καρπούς.