ΚΑΡΜΑ (Εριφύλη Πλέυρη)

Άλλη μία μέρα και σήμερα. Πια οι μέρες δεν λέγονται Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, αλλά Φυσική, Χημεία, Μαθηματικά. Πια δεν υπάρχει πρωί, μεσημέρι, βράδυ, αλλά σχολείο, διάβασμα, φροντιστήριο. Κι ο ύπνος ελάχιστος. Ελεύθερος χρόνος είναι δύο λέξεις που κάθε μέρα εξαφανίζονται όλο και περισσότερο από το μυαλό της. Αυτά αναλογίζεται κάθε μέρα μ’ ένα ερώτημα να τριγυρνάει στο μυαλό της: «Για ποιο λόγο;»

Η Κατερίνα πάσχιζε ανέκαθεν να βρει έναν στόχο, ένα επάγγελμα, ώστε να αποκτήσει όλος αυτός ο κόπος της ένα νόημα. Είχε πολλές επιλογές, μιας και οι βαθμοί της ήταν άριστοι, άλλο αυτό δεν το έκανε πιο εύκολο. Όλοι της έλεγαν πως αφού είναι άριστη μαθήτρια, μπορεί να διαλέξει οτιδήποτε της αρέσει. Κανείς «μεγάλος» όμως δεν καταλαβαίνει ότι όταν είσαι 17, δεν μπορείς να ξέρεις τι θέλεις, ενώ και τα -πολλά υποσχόμενα- τεστ επαγγελματικού προσανατολισμού πιο πολύ την μπέρδευαν παρά την βοηθούσαν. Έμεναν τρεις μήνες μέχρι τις Πανελλήνιες και η έλλειψη στόχου σε συνδυασμό με το άγχος πως η στιγμή του μηχανογραφικού πλησιάζει επικίνδυνα, δεν βοηθούσαν και πολύ.

depositphotos_128743782-stock-photo-young-woman-with-backpack

Μία Τετάρτη, λοιπόν -ή μάλλον Χημεία και Μαθηματικά σύμφωνα με το άκαμπτο πρόγραμμα του φροντιστηρίου της- γυρνούσε από το σχολείο εμφανώς εξουθενωμένη (είχε ξενυχτήσει το προηγούμενο βράδυ πάνω από το βιβλίο της Φυσικής) κατευθυνόμενη προς το σπίτι, για να φάει κάτι όσο πιο γρήγορα γινόταν πριν ξεκινήσει την ανηφορική πορεία στο βουνό των ατελείωτων υποχρεώσεων. Απόγνωση, άγχος και απελπισία είναι τα μοναδικά συναισθήματα που την συντροφεύουν τα τελευταία δύο χρόνια. Έτσι όπως περνούσε τον κεντρικό δρόμο όμως, ο οδηγός ενός μαύρου Audi R8, όπως «ντρίφταρε» για να στρίψει, έχασε τον έλεγχο και την χτύπησε, με αποτέλεσμα να πέσει στο οδόστρωμα και να χάσει μεμιάς τις αισθήσεις της. Το επόμενο πράγμα που θυμόταν ήταν να ξυπνάει σε ένα κρύο δωμάτιο νοσοκομείου με δυο ζευγάρια μάτια να την κοιτούν με μια ζεστή αγωνία…

Η ανακούφιση της όταν συνειδητοποίησε πως δίπλα της βρίσκονταν οι γονείς της, ήταν απερίγραπτη. Αφού βεβαιώθηκαν οι γιατροί πως δεν είχε κάποια εσωτερική αιμορραγία από το χτύπημα, της ανακοίνωσαν πως είχε προκληθεί σοβαρή ζημιά στο γόνατό της και θα πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργείο άμεσα, αλλιώς υπάρχει κίνδυνος μόνιμης βλάβης, ενώ παράλληλα θα πρέπει να παραμείνει στον χώρο του νοσοκομείου για τουλάχιστον δύο βδομάδες μετά το χειρουργείο. Η Κατερίνα ένιωσε πως έχανε τη γη κάτω από τα πόδια της, όχι όμως για τη ζημιά στο γόνατό της, αλλά για το πρόβλημα που θα δημιουργούνταν  σχετικά με τα διαβάσματά της για τις εξετάσεις! Σ’ αυτό το σημείο ψύχωσης είχε φτάσει, που η υγεία της -ακόμη κι αυτή την κρίσιμη στιγμή- είχε περάσει σε δεύτερη μοίρα.

unnamed

Ξεπερνώντας κατόπιν το αρχικό σοκ κι αφού την διαβεβαίωσαν οι γονείς της πως θα τις φέρουν ό,τι χρειάζεται εκεί, ώστε να μπορεί να παρακολουθεί όλα τα μαθήματα εξ αποστάσεως, κατάφερε να περιορίσει λίγο τον τρόμο που την είχε κατακλύσει. Καθώς περνούσαν οι μέρες όμως, με το χάος των υποχρεώσεων να την πνίγει όλο και περισσότερο και με τη διαμονή της στο νοσοκομείο να επιδεινώνει τα πράγματα και την ψυχολογική της κατάσταση στο ναδίρ, η Κατερίνα άρχισε να αμφιβάλλει για όλα όσα ετοιμαζόταν να κάνει σχετικά με τις Πανελλήνιες, ενώ η επιλογή να τα παρατήσει όλα της φαινόταν όλο και πιο δελεαστική…

Υπήρχαν κι οι στιγμές -εκτός του επισκεπτηρίου- που έμενε μόνη κι όλες αυτές οι σκέψεις χοροπηδούσαν σαν βατράχια μέσα στον  βάλτο του μυαλού της κι ήθελε κάπου να μιλήσει. Καμιά φορά, όταν σηκωνόταν και έβγαινε λίγο στον διάδρομο του νοσοκομείου με τις πατερίτσες παραμάσχαλα, το βλέμμα της διασταυρωνόταν με μια μυστηριώδη γυναίκα που είχε δει από την πρώτη μέρα της εισαγωγής της, αλλά μέχρι εκεί. Η διάθεση για επικοινωνία ήταν μικρότερη από την αγωνία της ενδοσκόπησης.

karma

Έφτασε η μέρα που θα αποφασίσουν οι γιατροί αν θα μπορέσει να βγει κι εκείνη είναι παραδόξως αισιόδοξη. Μια αισιοδοξία που διαλύεται μόλις της ανακοινώνουν πως η διαμονή της πρέπει, δυστυχώς, να παραταθεί. Η Κατερίνα ξεσπάει αμέσως  σε λυγμούς και σβήνεται από το πρόσωπό της το φωτεινό χαμόγελο που είχε ετοιμαστεί να ξεπροβάλει. Μετά από μια ώρα παρηγορητικών προσπαθειών με διαβεβαιώσεις τύπου «όλα θα πάνε καλά» και «κάνε υπομονή, όλα θα φτιάξουν» το επισκεπτήριο τελειώνει και η Κατερίνα καταφέρνει να μείνει λίγο μόνη με τις σκέψεις της. «ΤΕΛΟΣ! Το πήρα απόφαση, θα τα παρατήσω όλα! Ούτως η άλλως δεν έχω κάποιο στόχο που θέλω να πετύχω.. ανούσιος ο κόπος μου…» σκέφτεται  καθώς κλείνουν τα μάτια της.

unnamed (1)

Ήρθε το απόγευμα κι εκείνη αποφασίζει να πάρει λίγο αέρα, πριν ανακοινώσει την απόφασή της στους γονείς της. Καθώς όμως περπατάει αργά στους διαδρόμους του νοσοκομείου, συναντά τη γυναίκα με το περίεργο βλέμμα, εκείνη τη γυναίκα που της είχε τραβήξει το ενδιαφέρον από την πρώτη της μέρα στο νοσοκομείο. Όμως τώρα είχε αλλάξει… Φαίνεται διαφορετική.  Αποφασίζει να της μιλήσει. Δεν ξέρει γιατί τώρα. Το σκέφτεται μέρες και όμως τώρα νιώθει πως είναι η σωστή στιγμή. Την πλησιάζει, κάθεται δίπλα της αμίλητη και την κοιτάζει. Η κυρία με το περίεργο βλέμμα ούτε που κουνιέται.

Η Κατερίνα -σαν να μην μπορούσε να ελέγξει τη λέξη που ενστικτωδώς αναζητούσε διέξοδο από το στόμα της- γυρνάει και τη ρωτάει: «Γιατί;». Δεν ξέρει καν γιατί ρώτησε «γιατί». Δεν ξέρει καν τι προσδιορίζει. Εννοεί μήπως «γιατί τέτοιο βλέμμα;», «γιατί της συμβαίνουν αυτά;», «γιατί η κοινωνία είναι έτσι;», «γιατί συμβαίνει το οτιδήποτε;». Δεν ξέρει ούτε η ίδια! Η κυρία όμως, σα να βρισκόταν μέσα στο μυαλό της και να περίμενε μέρες αυτήν την ερώτηση, απάντησε χωρίς έκπληξη ή απορία: «Επειδή η ζωή είναι σκληρή». Η Κατερίνα κοκκαλώνει στη θέση της για λίγο, κι όταν καταφέρνει να ξαναβρεί τα λόγια της, αρχίζει να συζητάει με την κυρία επί ώρες…

unnamed e

Αργότερα, όταν φτάνουν οι γονείς της, τους ανακοινώνει τη μεγάλη της απόφαση. Αποφάσισε επιτέλους τι θέλει να κάνει στο μέλλον και ο στόχος πλέον είναι ξεκάθαρος: Θα γίνει αστυνομικός στο εγκληματολογικό! Οι γονείς της ξαφνιάζονται -ευχάριστα, βέβαια- διότι επιτέλους η Κατερίνα καταστάλαξε και πήρε μια απόφαση, διώχνοντας έτσι ένα μεγάλο βάρος από πάνω της. Στην ερώτηση πώς προέκυψε αυτή η απόφαση, η Κατερίνα τους εξηγεί τα πάντα· πως δηλαδή, μέχρι πριν μερικές ώρες, είχε βυθιστεί στην απόγνωση και απελπισμένη καθώς ήταν είχε αποφασίσει να τα παρατήσει όλα, αλλά μετά την κουβέντα της με την κυρία με το περίεργο βλέμμα, άλλαξε γνώμη.

Από ό,τι έμαθε, η κυρία είχε χάσει τον έναν από τους δύο της γιους από ανταλλαγή πυρών, μόλις πεντακόσια μέτρα μακριά από το σπίτι τους, ενώ ο άλλος χαροπάλευε σε κώμα, μέρες τώρα, πριν τη δική της άφιξη στο νοσοκομείο. «Τα παιδιά βρίσκονταν δυστυχώς τη λάθος ώρα στο λάθος μέρος» έλεγαν στα δελτία ειδήσεων… Η κυρία διέκρινε τις επόμενες μέρες ότι η αστυνομία δεν έδειχνε κανένα πραγματικό ενδιαφέρον στην υπόθεση (παρά τις τυπικές διαβεβαιώσεις των υπευθύνων  ότι θα έκαναν ό,τι ήταν δυνατόν) λόγω προφανώς της ασημότητας των θυμάτων· έτσι υπέθετε, κι η Κατερίνα συμφώνησε, καθώς -αν και μικρή σε ηλικία- είχε ήδη καταλάβει πως όλα λειτουργούν ταχύτατα κι αποτελεσματικά μόνο αν είσαι κάποιος επιφανής ή αρκετά πλούσιος, ώστε να κινείς τα νήματα τού -κατά τ’ άλλα- αργόσυρτου κρατικού μηχανισμού… Επομένως, οι υπεύθυνοι για τον αμέτρητο πόνο που προκλήθηκε στη ζωή μιας οικογένειας που δεν έφταιξε σε τίποτα -εκτός του ότι τα παιδιά «ήταν στο λάθος μέρος τη λάθος ώρα»- θα έμεναν ατιμώρητοι ες αεί και η μητέρα δεν θα ησύχαζε ποτέ ξέροντας πως οι υπεύθυνοι ζουν τη ζωή τους, ενώ το νήμα της ζωής των παιδιών της κόπηκε αδίκως τόσο νωρίς.

shut-down-your-karma-factory-part2

Την ημέρα που έγραφε Μαθηματικά, άφησε δυστυχώς την τελευταία του πνοή κι ο άλλος γιος της κυρίας, που ήταν μήνες σε κώμα στο ίδιο νοσοκομείο που είχε κι η ίδια επί μακρόν νοσηλευτεί. Η τραγωδία αυτή είχε γίνει η αφορμή να συναντηθούν τα βλέμματά τους ακαριαία και να διασταυρωθούν οι ζωές τους καρμικά.

Έτσι, λίγους μήνες μετά, η Κατερίνα κατάφερε να περάσει εκεί που ήθελε, κι έδωσε μια υπόσχεση στον εαυτό της: Να μην αφήνει κανένα έγκλημα άλυτο και κανέναν υπεύθυνο ατιμώρητο. Μάλιστα, όταν με το καλό τελειώσει την εκπαίδευση, πρώτος της στόχος είναι να βρει ποιοι έστειλαν στο χώμα τα παιδιά εκείνης της κυρίας με το θλιμμένο βλέμμα. Της το έχει υποσχεθεί και έχει σκοπό να τηρήσει την υπόσχεσή της με κάθε κόστος!

karma-karmiki-astrologia

*Η ακριβέστερη ερμηνεία για τη σανσκριτική λέξη κάρμα δίνεται στο βιβλίο του Θεοδώρου Παντουβά «ΜΠΑΓΚΑΒΑΤ ΓΚΙΤΑ» (ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΤΟΥ ΚΡΙΣΝΑ). Είναι λέξη που παράγεται απ” τη σανσκριτική ρίζα Kri (πράττω, ενεργώ) και σημαίνει ενέργεια, πράξη, έργο. Σημαίνει ακόμα και τον Νόμο του Κάρμα, σύμφωνα με τον οποίο ο άνθρωπος δρέπει -αναπόφευκτα- τους καρπούς των πράξεων και σκέψεών του. Αν οι πράξεις/σκέψεις του είναι καλές, καλοί θα είναι κι οι καρποί τους. Αν όμως είναι κακές, κακοί θα είναι κι οι καρποί τους. Υπάρχουν τριών ειδών «Κάρμα»: 1) Αυτό που δημιουργείται σε τούτη τη ζωή και θα καρποφορήσει στο μέλλον 2) Αυτό που μαζεύτηκε από προηγούμενες ζωές και που έχει αρχίσει να καρποφορεί σε τούτη τη ζωή, όπου και πρέπει να εξαντληθεί. Από αυτό προσδιορίζεται η τωρινή ζωή μας, αν γεννηθούμε πρίγκιπες ή ζητιάνοι, αν ζήσουμε στην ευτυχία ή στην κακομοιριά κ.ο.κ. 3) Αυτό που δημιουργήθηκε σε προηγούμενες ζωές και που περιμένει να καρποφορήσει σε μια μελλοντική ζωή…

αρχείο λήψης

ΤΖΑΛΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ
Περί ΤΖΑΛΑΛΗΣ ΑΓΓΕΛΟΣ 22 Άρθρα
INGIRUMIMUSNOCTEETCONSUMIMURIGNI

5 Σχόλια

  1. Ατμοσφαιρικό, συγκινητικό, ρεαλιστικό και, σίγουρα, μια εξαιρετική λογοτεχνική αρχή για ένα μελλοντικό μυθιστόρημα… Αν το αποφασίσεις Εριφύλη, η φιλολογική επιμέλεια δωρεάν!

  2. Μπορεί να έχουν περάσει πολλάααα χρόνια από τότε που ετοιμαζόμουν για τις Πανελλήνιες, εκεί… σε αυτό το σχολείο, αλλά διαβάζοντας το κείμενο ξύπνησε μέσα μου όλο το άγχος και η αγωνία που είχα περάσει τότε… Η δυνατή γραφή βρίσκει πάντα έναν τρόπο να ακουμπάει υποσυνείδητα το μυαλό και την καρδιά του αναγνώστη!

Υποβολή απάντησης