Ο δρόμος του Μάνου Λοΐζου.

img5_38

    Στο τρίτο τεύχος της εφημερίδας  μας αποφασίσαμε να κάνουμε ένα αφιέρωμα στον σπουδαίο και μοναδικό  συνθέτη Μάνο Λοΐζο.  Ο λόγος για την επιλογή μας αυτή είναι ότι νιώθουμε σαν δικά μας τα τραγούδια του με την απλότητα και την αυθεντικότητά τους .Μας συγκινούν βαθιά κάθε φορά που τα ακούμε ή τα τραγουδάμε σε σχολικές γιορτές. «Το ακορτντεόν», «Ο δρόμος είχε τη δική του ιστορία» μένουν διαχρονικά αποτυπωμένα στη μνήμη μας.  Όπως σημειώνει και ο Λάμπρος Λιάβας  «Tα τραγούδια του έχουν ζήσει, ζουν και θα ζουν πολλές ζωές, κάθε φορά που αναπαράγονται σε καινούρια χείλη, στις χορδές μιας άλλης κιθάρας». Πράγματι, ο Λοΐζος, «σε χρόνια ταραγμένα, δύσκολα και μεταβατικά αφουγκράστηκε τον παλμό της εποχής και τον τραγούδησε ουσιαστικά και ανεπιτήδευτα. Γι’ αυτό και αξιώθηκε να τραγουδηθεί σε δωμάτια ερμητικά κλειστά αλλά και σε στάδια, στη σκοπιά και στη διαδήλωση, σαν καντάδα ερωτική και ως σύνθημα διαμαρτυρίας και διεκδίκησης». Πριν σας παρουσιάσουμε ένα σύντομο βιογραφικό του μεγάλου συνθέτη, θα σας ταξιδέψουμε στο μουσικό του έργο  με δύο  αγαπημένα τραγούδια «Αχ χελιδόνι μου» και «Μη με ρωτάς» σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου από τη χορωδία του σχολείου μας υπό την καθοδήγηση της μουσικού μας, κυρίας Στυλίδη Ειρήνης.

«Αχ χελιδόνι μου»

«Μη με ρωτάς»

 Λίγα λόγια για τη ζωή και το έργο του μεγάλου συνθέτη:

 Ο Μάνος Λοΐζος γεννήθηκε το 1937 στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Από πολύ μικρός σπούδασε βιολί και αργότερα πιάνο και θεωρητικά. Στην αναζήτηση του προσωπικού του ύφους, επηρεάστηκε από το Μάνο Χατζιδάκι και το Μίκη Θεοδωράκη.

img5_39

 Το 1962, έγινε ιδρυτικό μέλος και αντιπρόεδρος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής (Σ.Φ.Ε.Μ.), που δημιουργήθηκε με στόχο τη στήριξη του έργου του Μίκη Θεοδωράκη αλλά και την προβολή νέων δημιουργών. Την ίδια χρονιά, ήρθε σε επαφή με τον Μίμη Πλέσσα κι εκείνος μεσολάβησε, ώστε να ηχογραφήσει το πρώτο του τραγούδι. Ήταν το «Τραγούδι του δρόμου», ελληνική απόδοση του Νίκου Γκάτσου από ένα ποίημα του Φ. Γκ. Λόρκα.

 Έγραψε ιδιαίτερα σημαντικά τραγούδια τα οποία συνδέθηκαν με το αντιδικτατορικό και αντιπολεμικό κίνημα της εποχής της Δικτατορίας.  Στο πλαίσιο των αναζητήσεών του έξω από τις φόρμες του λαϊκού τραγουδιού, μελοποίησε ποιήματα του Ναζίμ Χικμέτ, σε ελληνική απόδοση από το Γιάννη Ρίτσου.

Κατά τη μεταπολίτευση συμμετείχε σε μεγάλες λαϊκές συναυλίες της εποχής (με αποκορύφωμα τη συναυλία στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, που κατέγραψε ο Νίκος Κούνδουρος στην ταινία του «Τραγούδια της Φωτιάς»).

img5_40 (2)

 Την ίδια εποχή, κυκλοφόρησε το δίσκο «Τα Τραγούδια του Δρόμου», με όλα εκείνα τα τραγούδια του που είτε είχαν απαγορευτεί τα προηγούμενα χρόνια είτε δεν τους είχε επιτραπεί η ηχογράφηση από τη λογοκρισία της Δικτατορίας.

img5_41

Έχει γράψει μουσική για πολλές κινηματογραφικές ταινίες, μεταξύ άλλων: «Το Λεβεντόπαιδο», «Η Νεράιδα και το Παλικάρι», «Ευδοκία». Σημαντικότεροι κύκλοι τραγουδιών του: «Ο Σταθμός», «Θαλασσογραφίες», «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε», «Τα Τραγούδια της Χαρούλας», «Γράμματα στην Αγαπημένη» κ.ά.

Σας αφιερώνουμε το τραγούδι  Νανούρισμα από τις Θαλασσογραφίες σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου . Ερμηνεύει η Μαρίζα Κωχ:

Νανούρισμα ( Θα κεντήσω)

Μελοποίησε σπουδαίους στιχουργούς όπως τους: Λευτέρη Παπαδόπουλο (με τον οποίο τον συνέδεε και στενή φιλία), Νίκο Γκάτσο, Γιάννη Νεγρεπόντη κ.ά. Τραγούδια του ερμήνευσαν σημαντικοί τραγουδιστές όπως οι: Γιώργος Νταλάρας, Χάρις Αλεξίου, Βασίλης Παπακωνσταντίνου κ.ά.

img5_47

    Ο σπουδαίος Μάνος Λοΐζος κατάφερε με μόλις δέκα δίσκους που εκδόθηκαν όσο ζούσε και ακόμα δύο που εκδόθηκαν μετά τον θάνατό του να αφήσει στη μνήμη και στην καρδιά μας ένα από τα πιο ισχυρά αποτυπώματα όσον αφορά στο ελληνικό τραγούδι. Έφυγε από τη ζωή στις 17 Σεπτεμβρίου 1982 στην Μόσχα, όμως το έργο του αθάνατο, επηρεάζει ακόμα τις επόμενες γενιές με τη δύναμη, το εύρος και την αλήθεια του.

   Στην εικοσαετή μουσική του διαδρομή αγωνίστηκε για τα δικαιώματα της εργατικής τάξης και έγραψε τραγούδια που μπήκαν στο στόμα του απλού λαού και έγιναν συνθήματα. Τραγούδια που παρηγορούσαν τους ταπεινούς, τραγούδια που μίλησαν για την ειρήνη και την ισότητα, ενάντια στην αδικία και τον κοινωνικό ρατσισμό. Αφουγκραστείτε, λοιπόν, τον λόγο του να συνεχίζει την πορεία του στο χρόνο, αναβαπτισμένος και σημερινός περισσότερο από κάθε φορά.

Τα μέλη της χορωδίας μας ευχαριστούν θερμά την κυρία Στυλίδη για την όμορφη συνεργασία και την  προσφορά της στο σχολείο μας. Της εύχονται  ολόψυχα να έχει υγεία και να χαρεί τα χρόνια της συνταξιοδότησής της!

Αγωγιάτου Ελένη, Βαφειάδη Αναστασία, Γιαμαλίδης Συμεών, Γκάτζιου Ανδριάννα, Δεληγιάννη Αλκμήνη,  Δερμετζόγλου Χρήστος, Ζαμπίτογλου Νικόλαος, Θάνου Λαμπρινή,  Καλουζίδη Αλεξάνδρα, Καμαρούδη Γεωργία, Κανετίδου Μαρία, Καραμπιτσάκου Δήμητρα, Λαμψακιανού Μαρίνα, Μπαμπαλίτη Χριστίνα, Οικονομίδη Ελένη,  Σαρρή Αναστασία, Σαχμπαζίδη Έλενα, Ταλιατζής Στέλιος, Τζίλιος Δημήτριος.

Το άρθρο επιμελήθηκαν οι μαθητές: Βαφειάδη Αναστασία, Γιαμαλίδης Συμεών, Δερμετζόγλου Χρήστος, Κανετίδου Μαρία.

Κάντε το πρώτο σχόλιο

Υποβολή απάντησης