Μαρία- Χρύσα Σταμπουλίδου
Το άρθρο μας αυτό το αφιερώνουμε στη δημοσιογράφο Μαρία – Χρύσα Σταμπουλίδου που είναι ένα δικό μας παιδί καθώς αποφοίτησε από το 5ο γυμνάσιο – Ελένη Φιλιππίδη. Έτσι, την υποδεχτήκαμε με μεγάλη χαρά στο γνώριμο και οικείο περιβάλλον του σχολείου μας στις 20 Δεκεμβρίου του 2023. Τη γνωρίσαμε, συνομιλήσαμε μαζί της και εντυπωσιαστήκαμε από την απλότητα, την ευγένεια, την ποιότητα του χαρακτήρα της και τη σεμνότητα που τη διακρίνει.
Η Μαρία -Χρύσα Σταμπουλίδου δίνει καθημερινά τη μάχη της ενημέρωσης στην ακριτική μας πόλη εδώ και αρκετά χρόνια. Σπούδασε φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων αλλά την κέρδισε η δημοσιογραφία. Εργάζεται από το 2017 ως δημοσιογράφος, έχει δουλέψει ως ρεπόρτερ, παρουσιάστρια και αρχισυντάκτρια των κεντρικών δελτίων ειδήσεων στη Δέλτα Τηλεόραση και στο ΘΡΑΚΗΝΕΤ κι έχει επιμεληθεί και παρουσιάσει εκλογικές εκπομπές, αλλά και τις εκπομπές “Πολιτικό Βαρόμετρο” και “Δικοί μας Άνθρωποι” στη Δέλτα Τηλεόραση. Σήμερα, δουλεύει στην παραγωγή του δελτίου ειδήσεων του ΘΡΑΚΗ ΝΕΤ και στην παρουσίαση του το Σαββατοκύριακο. Επιμελείται και εκφωνεί το απογευματινό ραδιοφωνικό δελτίο ειδήσεων στον ΘΡΑΚΗ FM. Είναι μέλος της Ένωσης Συντακτών Μακεδονίας-Θράκης.
Ακολουθεί η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξή της:
Πώς νιώθετε που ξαναήρθατε στο σχολείο μας μετά από τόσα χρόνια; Πώς σας φαίνεται το σχολείο; Άλλαξε; Όταν ήσασταν μαθήτρια εδώ συμμετείχατε σε κάποια δημοσιογραφική ομάδα;
Ευχαριστώ πολύ για την ερώτηση αυτή. Είμαι πάρα πολύ συγκινημένη και πολύ χαρούμενη που βρίσκομαι εδώ μετά από δεκαπέντε χρόνια και συναντώ τις αγαπημένες μου καθηγήτριες από το παρελθόν. Το σχολείο δεν έχει αλλάξει. Έχει αλλάξει όμως ο τρόπος διδασκαλίας και έχουν μπει νέα στοιχεία στην εκπαιδευτική πράξη σε όλα τα σχολεία της χώρας μας. Έχω πάρα πολύ όμορφες αναμνήσεις από τα μαθητικά μου χρόνια καθώς συμμετείχα στη θεατρική ομάδα και σε πρόγραμμα περιβαλλοντικής εκπαίδευσης. Τότε δεν υπήρχε δημοσιογραφική ομάδα.
Οι θεοί στην Athensland το 2008: Αναμνήσεις από τη συμμετοχή στη θεατρική ομάδα του σχολείου μας.
Οι σπουδές σας ήταν σχετικές με την δημοσιογραφία; Τι σπουδές κάνατε; Γενικά αν κάποιος θέλει να γίνει δημοσιογράφος, πρέπει να σπουδάσει;
κ Σταμπουλίδου: Αν κάποιος θέλει να γίνει δημοσιογράφος πρέπει να σπουδάσει δημοσιογραφία. Εγώ σπούδασα φιλόλογος. Όμως, δουλεύω από φοιτήτρια ως δημοσιογράφος. Λόγω της εμπειρίας μου λοιπόν ασκώ και τώρα αυτό το επάγγελμα. Οι σπουδές που έκανα ήταν αρκετά σχετικές με την δημοσιογραφία γιατί έχουν μια κοινή βάση, χρειάζονται τα σωστά Ελληνικά οπότε και αυτό με βοηθάει να πάω παραπέρα στο διάβασμα και να μπω πολύ βαθιά στα χωράφια της δημοσιογραφίας.
Αγαπούσατε από μικρή τη δημοσιογραφία; Πότε αποφασίσατε ότι σας αρέσει αυτή η δουλειά; Υπήρξε κάτι που σας ώθησε προς αυτήν; Ήταν συνειδητή απόφαση ή προέκυψε τυχαία σε κάποια φάση της ζωής σας;
κ Σταμπουλίδου: Ήτανε ένας συνδυασμός. Η απάντηση μου είναι ότι όλη αυτή η απόφαση ήτανε ένας συνδυασμός πραγμάτων. Σίγουρα υπήρχε αυτό που πολλές φορές θα έχετε ακούσει να λένε, το μικρόβιο της δημοσιογραφίας. Μου άρεσε λίγο αυτό που έβλεπα στην τηλεόραση, μου άρεσε όμως κι αυτό που διάβαζα στις εφημερίδες. Πάντα ήθελα να γράψω κάτι. Το σκεφτόμουν από τότε που σπούδαζα φιλολογία και ήταν ένας συνδυασμός συγκυριών ο τρόπος που βρέθηκα τελικά να δουλεύω στην τηλεόραση όμως, και όχι σε εφημερίδα. Αν και τώρα είμαι λίγο πολύ και στα δύο. Ναι, το σκεφτόμουν από μικρή θα πω. Δεν ήξερα ακριβώς ότι είναι ότι θέλω να γίνω δημοσιογράφος αλλά το σκεφτόμουν από μικρή ότι είναι κάτι που μου αρέσει.
Πόσα χρόνια εργάζεστε ως δημοσιογράφος; Σε ποιους τηλεοπτικούς σταθμούς έχετε δουλέψει; Θυμάστε την πρώτη φορά που παρουσιάσατε ένα δελτίο ειδήσεων; Ποια είναι τα συναισθήματά σας;
κ. Σταμπουλίδου: Η πορεία μου ως δημοσιογράφος ξεκίνησε το 2017. Εργάστηκα στη Δέλτα Τηλεόραση και μέχρι σήμερα ανήκω στο δυναμικό του Θράκη Νετ. Εκφώνησα το πρώτο μου δελτίο ειδήσεων τον Ιούλιο του 2017 στο Θράκη Νετ. Είχα τρομερό άγχος. Η καρδιά μου χτυπούσε πολύ δυνατά και νόμιζα ότι θα ακουγόταν από το μικρόφωνο στους τηλεθεατές. Ευτυχώς όλα πήγαν καλά. Βέβαια, πάντα έχω άγχος ένα μισάωρο πριν ξεκινήσει το δελτίο ειδήσεων. Αυτό όμως είναι το παραγωγικό άγχος που με βοηθά να είμαι σε ετοιμότητα και να αποδίδω στη δουλειά μου.
Πόση ώρα χρειάζεται για την προετοιμασία ενός δελτίου ειδήσεων; Τι περιλαμβάνει η προετοιμασία για την εκφώνηση ενός δελτίου ειδήσεων ;
Από τη θέση μου ως αρχισυντάκτρια του δελτίου ειδήσεων μπορώ να πω ότι ένα τυπικό 7ωρο είναι απαραίτητο για να ετοιμάσουμε τα κείμενα των ειδήσεων αξιοποιώντας τα ρεπορτάζ των ανταποκριτών μας, να γίνει το μοντάζ, να συνδυαστούν τα βίντεο με τους καλεσμένους του δελτίου. Η διαδικασία, όμως, είναι συνεχής και αδιάκοπη, μπορεί να κρατήσει από το πρωί ως το βράδυ, καθώς η επικαιρότητα τρέχει και οι εξελίξεις συχνά είναι ραγδαίες. Οι ρυθμοί μας είναι πολύ έντονοι, ειδικά όταν καλύπτουμε έκτακτα γεγονότα όπως οι πυρκαγιές του Αυγούστου του 2023. Σε τέτοιες περιπτώσεις μεταδίδουμε τα γεγονότα με ψυχραιμία και χωρίς να προκαλούμε πανικό στους τηλεθεατές. Όσον αφορά στην εικόνα μου ως παρουσιάστρια, την επιμελούμαι μόνη μου. Υπάρχουν βέβαια κάποια διαθέσιμα ρούχα που προσφέρουν καταστήματα της πόλης μας. Δυστυχώς, τα περιφερειακά κανάλια δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να παρέχουν στους παρουσιαστές τους κομμωτές, μακιγιέρ και γενικότερα επαγγελματίες της μόδας όπως τα μεγάλα πανελλαδικής εμβέλειας κανάλια.
Ποια είναι τα σημαντικότερα προσόντα που πρέπει να έχει κατά τη γνώμη σας ένας δημοσιογράφος;
Ένας δημοσιογράφος πρέπει να έχει πολλές γνώσεις σε επίπεδο ιστορίας, πολιτικής και να είναι σωστά ενημερωμένος σε θέματα επικαιρότητας. Επίσης, πρέπει να δείχνει ψυχραιμία, επιμονή στην αναζήτηση της αλήθειας και πείσμα για να συνεχίζει την πορεία του παρά τις δυσκολίες που καλείται συχνά να αντιμετωπίσει. Πολύ σημαντικό είναι ακόμη να διαθέτει έναν καλό χαρακτήρα, να δείχνει ταπεινότητα και να μην επιδιώκει την αυτοπροβολή του για να μακροημερεύσει και να επιτύχει στον χώρο αυτό.
Θα θέλαμε να μάθουμε πώς αντιμετωπίζετε ένα λάθος;
κ. Σταμπουλίδου: Όσα χρόνια δουλεύω δεν έχει συμβεί αδιόρθωτο λάθος. Όταν όμως συμβαίνει πρέπει να το αντιμετωπίζουμε με ψυχραιμία και χωρίς πανικό. Πρέπει να προσέχουμε κυρίως μην προσβληθεί κάποιο άτομο κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης. Καλό είναι να αποφεύγονται σοβαρά λάθη που μας εκθέτουν ως παρουσιαστές ειδήσεων όπως μία αδιασταύρωτη αναφορά για ένα θέμα ή ένα γεγονός που όλοι γνωρίζουν ότι έχει συμβεί με ένα συγκεκριμένο τρόπο κι εμείς το αναφέρουμε λανθασμένα. Μικρότερης .σημασίας λάθη όπως ορθογραφικά στην εφημερίδα, τεχνικά λάθη γίνονται καθημερινά και είναι πάρα πολλά. Όμως, καταφέρνουμε να τα ξεπεράσουμε και τα αντιμετωπίζουμε χωρίς να μας πτοούν. Επίσης, είναι πανεύκολο να θιγεί κάποιος πολύ εύκολα από ένα λάθος που μπορεί να έγινε από κούραση ή απόσπαση προσοχής και πριν καλά καλά προλάβουμε να το διορθώσουμε μπορεί να έχει γίνει τηλεφώνημα διαμαρτυρίας στο κανάλι. Πάνω από όλα, το κύριο μέλημά μας είναι να μη θίγουμε πρόσωπα ή τους τηλεθεατές. Μια φόρα ένιωσα την ανάγκη να ζητήσω συγγνώμη στη τηλεόραση για ένα λάθος σαρδάμ κάτι που παρατηρείται και σε άλλους παρουσιαστές καθώς δεν γίνεται να είναι όλοι παντογνώστες.
Μπορείτε να μας πείτε ποια ήταν η πιο ευχάριστη και η πιο δυσάρεστη στιγμή για εσάς μέχρι τώρα σ’ αυτή τη δουλειά;
κ Σταμπουλίδου: Να και κάτι που δεν είχα σκεφτεί ποτέ…
Η πιο ευχάριστη στιγμή σ’ αυτή τη δουλειά ήταν όταν είχα την ευκαιρία να κάνω μια συνέντευξη με τον Γιώργο Παπανδρέου, τον πρώην πρωθυπουργό της χώρας και αυτό γιατί ένιωσα ότι ήτανε μεγάλη τιμή να μπορώ και εγώ να έχω απέναντι μου ένα άνθρωπο που πέρασε από την διακυβέρνηση της χώρας σε μια πάρα πολύ δύσκολη περίοδο οικονομικά, πολιτικά, κοινωνικά. Ήταν μία πολύ μεγάλη ευκαιρία να θέσω και εγώ με τη σειρά μου κάποια ερωτήματα που ταλάνιζαν τον Ελληνικό λαό, όχι πως δεν τα είχε ξανά δεχθεί αλλά ήταν μεγάλη στιγμή γιατί είχε έρθει στην Αλεξανδρούπολη, τον είχα απέναντί μου και ήταν ωραία η συνέντευξη γιατί ανακάλυψα ότι είχα να κάνω με έναν άνθρωπο που ήταν ευγενής, πολύ ανοιχτός σε όλες τις ερωτήσεις, κάτι που θεωρώ πως πρέπει να έχει κάθε άνθρωπος που έρχεται για συνέντευξη και ειδικά οι πολιτικοί. Ένιωσα μια πάρα πολύ ωραία ενέργεια με αυτόν τον άνθρωπο. Αυτή είναι η προσωπική μου αίσθηση.
Δεν θυμάμαι να έχω κάτι πάρα πολύ δυσάρεστο, ίσως οι φωτιές του περασμένου Αυγούστου που ήταν μία πάρα πολύ δυσάρεστη περίοδος γιατί είχε πολύ ανάμικτα συναισθήματα. Ήμουν πάρα πολύ κουρασμένη, ένιωθα τεράστια θλίψη, αυτό ήταν το κυρίαρχο συναίσθημα εκείνη την περίοδο. Ήμουν στην δουλειά και έπρεπε να αντεπεξέλθω σε όλες αυτές τις απαιτήσεις που υπήρχαν στην ενημέρωση αλλά το κυριότερο ήταν ότι ήμουν θλιμμένη και πάρα πολύ στενοχωρημένη για όλο αυτό που συνέβαινε. Ακόμη στενοχωριέμαι γι’ όλο αυτό που έχει συμβεί στον τόπο μας γιατί έβλεπα από τα στοιχεία ότι μέρα με τη μέρα ξεπερνούσαμε κάθε ρεκόρ σε στρέμματα που καήκαν. Εγώ απλώς ήμουν εκεί να τα παρακολουθώ από τους πρώτους, έβλεπα τις εικόνες που έφερναν οι συνεργάτες μου από έξω με τις φωτιές. Ειδικά στην φωτιά στον Άβαντα βίωσα τα εντονότερα συναισθήματα κυρίως όταν φωτιά είχε μπει μέσα στο χωριό και με ένα μαγικό τρόπο πέρασε και δεν κινδύνεψε κανείς.
Αν σας ζητούσαν να καλύψετε τον πόλεμο στη Γάζα ως ανταποκρίτρια θα δεχόσασταν ;
κ. Σταμπουλίδου – Θα δεχόμουνα!
- Δεν θα φοβόσασταν;
- Θα φοβόμουνα πάρα πολύ αλλά θα ήταν μια πρόκληση που θα ήθελα πολύ να ζήσω!
- Και αν σας τύχαινε κάτι δυσάρεστο;
- Μπορεί να τύχει στους πολεμικούς ανταποκριτές. Πας αποφασισμένος ότι είσαι εκτεθειμένος στον κίνδυνο όσο κι αν είσαι προφυλαγμένος…Δεν έχω ζήσει παρόμοια εμπειρία… Δεν ξέρω ακριβώς πώς είναι ή τι βιώνουν οι άνθρωποι που πάνε για να καλύψουνε τέτοιες πολεμικές συρράξεις. Θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο να καλύψεις έναν πόλεμο δημοσιογραφικά γιατί οι πηγές πληροφόρησης δεν διασταυρώνονται εύκολα ώστε να είσαι σωστός αλλά κυρίως είναι και ο κίνδυνος που διατρέχεις… Αλλά θα ήθελα πολύ να πάω !
- Θα παίρνατε μία τόσο μεγάλη απόφαση; Αλλά φαίνεται ότι το έχετε σκεφτεί μάλλον.
- Ναι, το έχω σκεφτεί! Δεν θα ήμουν η πρώτη που θα πήγαινε εκεί… υπάρχει τόσος κόσμος που πάει σε πεδία συρράξεων παρά το μεγάλο ρίσκο γιατί αγαπάει πολύ αυτή τη δουλειά. Εξάλλου ένα τεράστιο κεφάλαιο αυτής της δημοσιογραφίας είναι και αυτό… Το κομμάτι των πολέμων που δυστυχώς υπάρχει στον κόσμο μας και ευτυχώς που υπάρχουν οι άνθρωποι που πηγαίνουν στα πεδία των μαχών αψηφώντας τον κίνδυνο ή μπαίνοντας σε αυτή τη διαδικασία, γνωρίζοντας ότι υπάρχουν ρίσκα. Αλλά μας μεταφέρουν πληροφορίες και μας κάνουνε γνωστό ότι μαίνεται πόλεμος. Αν δεν υπήρχαν και αυτοί πώς θα μαθαίναμε την αλήθεια; Πολλές φορές στους πολέμους κρύβονται πράγματα ή διαστρεβλώνονται γεγονότα για να παρουσιάζονται έτσι όπως τα θέλουνε κυβερνήσεις, καθεστώτα, εμπόλεμες πλευρές.
- Στον πόλεμο της Ουκρανίας θα πηγαίνατε;
- Ναι ,ναι εκεί τώρα είναι πιο εύκολα τα πράγματα .Σαφώς υπάρχει ακόμη ο πόλεμος, αλλά έχει κοπάσει. Έχει εξομαλυνθεί κάπως η κατάσταση … Είναι πιο βατό το πεδίο σε σχέση με το Ισραήλ !!
Το επάγγελμα του δημοσιογράφου θα το αλλάζατε και σε ποια περίπτωση; Τι θα θέλατε να γίνετε, αν εγκαταλείπατε το αυτό το επάγγελμα;
Μετά από τόσα χρόνια στο επάγγελμα αυτό, μπορώ να πω ότι δε θα το άλλαζα εύκολα γιατί είναι ένα επάγγελμα μαγικό. Με κρατάει σε συνεχή εγρήγορση, είναι γεμάτο ένταση, καλύπτει ένα ευρύ πεδίο εξελίξεων και γεγονότων της επικαιρότητας που δεν σταματάει ποτέ. Αν παρόλα αυτά πήγαινα πίσω στην αρχή της σταδιοδρομίας μου, ίσως θα μπορούσα να ασχοληθώ με το περιβάλλον, με τη φύση και με τα ζώα, θέματα που με αγγίζουν ιδιαίτερα.
Υπάρχει κάποιος από τον οποίο θα θέλατε πολύ να πάρετε συνέντευξη και δεν το έχετε κάνει ακόμα; Για ποιους λόγους θα θέλατε να πάρετε συνέντευξη από αυτό το άτομο;
κ. Σταμπουλίδου: Θα ήθελα πολύ να πάρω συνέντευξη από κάποιον διάσημο μουσικό της ροκ και γενικά κάποιον ξένο. Θα ήθελα να μάθω για τη ζωή του και το πώς κατάφερε να φτάσει σε αυτό το σημείο που είναι μέχρι τώρα, και πώς ήταν αυτή η εμπειρία. Θα ένιωθα τυχερή αν μπορούσα να πάρω συνέντευξη από τον Freddie Mercury ή από τον Frontman των queens γιατί υπήρξαν σπουδαίοι καλλιτέχνες στον χώρο της μουσικής. Δυστυχώς, όμως έχουν φύγει από τη ζωή.
Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας στο επάγγελμα του δημοσιογράφου, τι θα συμβουλεύατε έναν έφηβο ή μια έφηβη που θέλει να ακολουθήσει αυτό το επάγγελμα;
Όπως ανέφερα πιο πάνω, απαραίτητα προσόντα για κάποιον που θέλει να ασχοληθεί με τη δημοσιογραφία, είναι οι σπουδές στο αντικείμενο, η κατοχύρωση των γνώσεων που απαιτεί, το συνεχές διάβασμα, το ανοιχτό μυαλό, οι ψυχικές αντοχές και η αδιάκοπη προσπάθεια για εξέλιξη. Η δημοσιογραφία είναι μαγική δουλειά και αξίζει να την υπηρετήσει κανείς με συνέπεια και υπευθυνότητα.
Κι έτσι φτάσαμε στο τέλος αυτής της όμορφης συζήτησης με την κυρία Μαρία- Χρύσα Σταμπουλίδου. Την ευχαριστούμε από καρδιάς για την τιμή που μας έκανε να επισκεφτεί το σχολείο μας και για την πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε.
Κυρία Μαρία _ Χρύσα Σταμπουλίδου σας ευχόμαστε κάθε επιτυχία στον δρόμο που επιλέξατε και κάθε ευτυχία στην προσωπική σας ζωή!
Η συντακτική ομάδα: Γιτσούδη Αικατερίνη, Γιτσούδη Μαρία Χριστίνα, Δεληγιαννούδη Παναγιώτα, Ηλιάδου Μαρία, Κανετίδου Μαρία, Καρασταμάτης Πασχάλης, Κιναλοπούλου Λυδία, Μεταξά Μαρία, Σαχινίδου Βασιλική, Παπαϊωάννου Φώτιος, Χότζα Αλεξία.
