Όλα στο φως; Η επιβίωση της ιδιωτικότητας σε έναν κόσμο που ενθαρρύνει τη δημοσιότητα.

(Στο κλουβί των social media: Έφηβοι «κολλημένοι» στις πλατφόρμες)

Στα πλαίσια της ενημέρωσης των εφήβων σχετικά με τα ποικίλα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ,τις δυνατότητες που παρέχουν αλλά και τους κινδύνους που ελλοχεύουν προσκαλέσαμε στο σχολείο μας τον ψυχολόγο και επιστημονικά υπεύθυνο του Κέντρου Πρόληψης των εξαρτήσεων και προαγωγής της ψυχοκοινωνικής υγείας Ν. Έβρου, κ. Στράτο Βραχιώλια, ο οποίος μας έδωσε μία εκ βαθέων συνέντευξη πάνω σε όλους αυτούς τους προβληματισμούς μας.

Αναμφίβολα, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (socialmedia) αποτελούν –ειδικά την τελευταία δεκαετία- το κυρίαρχο μέσο επικοινωνίας και ενημέρωσης, ιδιαίτερα μεταξύ των εφήβων. Σε ό,τι αφορά τον εθισμό στα κοινωνικά δίκτυα, το μεγαλύτερο πρόβλημα εστιάζεται στο Instagram και στο Tik Tok, σύμφωνα με στοιχεία του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου. Η πιο εθιστική εφαρμογή είναι η Tik Tok. Είναι έτσι φτιαγμένα, που να φυλακίζουν το πνεύμα, τη σκέψη, το μυαλό, να εκκρίνει ντοπαμίνη στον εγκέφαλο, την ορμόνη της ευχαρίστησης, και δημιουργείται μια σχέση τέτοια που να είναι πολύ δύσκολο έπειτα να πάρουμε «διαζύγιο» από αυτά. Όλα αυτά τα μέσα είναι « κλέφτες προσοχής».

1. Πώς επηρεάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) τον έφηβο κι την ψυχική του υγεία;

Τα ΜΚΔ επηρεάζουν με πολλούς και ποικίλους τρόπους τον έφηβο. Καταρχάς επηρεάζουν τον χρόνο ,την προσοχή ,τη σκέψη τα συναισθήματά μας την κοινωνική μας ζωή, Τα ΜΚΔ μας προτείνουν έναν κόσμο με συγκεκριμένα πρότυπα πάνω κάτω και πρέπει να έχουμε την ικανότητα να διαλέγουμε τι ταιριάζει σε εμάς, γιατί διαφορετικά μολύνουν την ψυχή μας. Επίσης τα Μ.Κ.Δ. φτιάχνουν έναν κόσμο όπως θα θέλαμε να είναι όχι όπως είναι. Όλοι μας λέμε «οι επώνυμοι» και θεωρούμε ότι είναι κάποιοι έξω από εμάς, μα στο διαδίκτυο κανείς δεν είναι ανώνυμος πια….Όλοι είμαστε επώνυμοι πια με την έννοια ότι είμαστε με την ταυτότητά μας εκεί. Θέλει προσοχή, λοιπόν. Κάποτε ,λένε, δε θα χρειάζεται βιογραφικό για να μας πάρουν σε μια δουλειά, αρκεί να κάνουν μια αναζήτηση στα Μ.Κ.Δ. μας. Οι έφηβοι χρησιμοποιούν καθημερινά τα social media και επηρεάζονται άμεσα από αυτά δημιουργώντας τάσεις και πρότυπα. Τα ρούχα που θα φορέσουν, το χτένισμα τους κ.α. εξαρτώνται από τις επικρατούσες κοινωνικές τάσεις που συχνά επηρεάζουν και τον τρόπο που θα σχετιστούν με συνομηλίκους τους.

Επιπρόσθετα, αξίζει να σημειωθεί πως δυσκολίες σχετιζόμενες με αυξημένο άγχος και χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν μελετηθεί ως απόρροια της υπερ-έκθεσης του παιδιού στα socialmedia Η διαρκής σύγκριση, η αναμονή για το επόμενο μήνυμα, σχόλιο ή αντίδραση, ο αριθμός των διαδικτυακών φίλων και των like καθώς και η αδυναμία των εφήβων να αντιληφθούν την επίπλαστα ευτυχισμένη εικόνα των online φίλων τους, αποτελούν ορισμένους από τους παράγοντες που δημιουργούν άγχος στα παιδιά και τα ωθούν στο κυνήγι μια ευτυχίας που βρίσκεται σε ένα ψηφιακό cloud αλλά όχι στις χαρές της καθημερινής ζωής.

2. Μπορούν να χτιστούν υγιείς σχέσεις ή φιλίες μέσα από κάποια οθόνη;

Τα ΜΚΔ μπορούν δώσουν την αφορμή για μια γνωριμία αλλά όχι να χτιστεί μια υγιής και δυνατή σχέση. Οι αληθινές ανθρώπινες σχέσεις έχουν ένα κομμάτι μη λεκτικό, που δεν αντικαθίσταται με καμία οθόνη, που μπορεί να αφορά την αλληλεπίδραση, την επαφή, τα συναισθήματα που προκύπτουν. Π.χ. τα emoticons εδραίωσαν την θέση τους στην έκφραση συναισθημάτων και παραγκώνισαν την επαφή, το χάδι, το φιλί και την αγκαλιά. Τα συναισθήματα πλέον δεν εκφράζονται αλλά οπτικοποιούνται.

3. Πώς μπορώ να διατηρήσω μια υγιή ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική μου ζωή και τα social media;

Χρήσιμο θα ήταν να υπενθυμίζουμε στον έφηβο ότι η παρουσία του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης αποτελεί μία και μόνο διάσταση της εικόνας του, μία πλευρά της κοινωνικής του πραγματικότητας. Ένα και μόνο χρώμα από το «ουράνιο τόξο» της εφηβικής προσωπικότητας. Τα social media είναι ένα κομμάτι της ζωής μας, μην ξεχαστούμε και πιστέψουμε ότι είναι όλη η ζωή μας. Χρειάζεται να έχουμε επαφή με όλα τα κομμάτια της ζωής μας, πχ με το σχολείο, την παρέα, τα κοινωνικά μέσα , τις δραστηριότητες μας.

4. Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω τον φόβο της κριτικής και να προστατευτώ από τον εκφοβισμό στα social media;

Σήμερα, ιδίως οι νέοι εκτίθενται στον διαδικτυακό εκφοβισμό μέσω των social media. Ακόμη κι ένα αρνητικό σχόλιο μπορεί να είναι εξαιρετικά οδυνηρό για κάποιους από εμάς και να έχει καταστροφικές συνέπειες. Τα άτομα που δέχονται διαδικτυακό εκφοβισμό συχνά παρουσιάσουν συμπτώματα όπως άγχος, κατάθλιψη, απώλεια της αγάπης για τον εαυτό και ανασφάλεια και σε σοβαρές περιπτώσεις ακόμη και σε αυτοκτονικό ιδεασμό. Για παράδειγμα, μια μελέτη διαπίστωσε ότι τα θύματα διαδικτυακού εκφοβισμού είχαν σχεδόν διπλάσιες πιθανότητες να επιχειρήσουν να αυτοκτονήσουν σε σύγκριση με τους συνομηλίκους τους.

Θα σας διηγηθώ μια διδακτική ιστορία που πιστεύω ότι θα σας βοηθήσει σχετικά:

Μια φορά κι έναν καιρό ένας γέρος καβάλα σ ’ένα γαϊδουράκι, που το έσερνε ένα αγόρι, διέσχιζε ένα κεφαλοχώρι. Κάποιοι που τον είδαν είπαν: «Για κοίτα το γέρο, μάλλον ξεκούτιανε· απολαμβάνει τον περίπατο χωρίς να υπολογίζει το φτωχό αγόρι που μόλις το κρατούν τα πόδια του! Ύστερα από λίγο ο γέρος κατέβηκε από το γαϊδούρι και ανέβασε το αγόρι, ενώ εκείνος προπορευόταν σέρνοντάς το από το καπίστρι του. Δεν πρόφτασαν να διανύσουν ούτε εκατό μέτρα και κάποιος τολμηρός σχολίασε μεγαλόφωνα: «Συγχαρητήρια! Οι γέροι να τρεκλίζουν και τα παλιόπαιδα καβάλα. Δεν υπάρχει πλέον σεβασμός στον κόσμο!» Το μικρό αγόρι το άκουσε και έγινε κατακόκκινο σαν την παπαρούνα από την ντροπή του. Παρακάλεσε το γέρο να ανεβεί και εκείνος στο γαϊδούρι και έτσι καβάλα κι οι δυο συνέχισαν την πορεία. Προτού φτάσουν στην πηγή να ξεδιψάσουν και να ποτίσουν το ζωντανό, τους συνάντησαν κάποιο καραβάνι. Αντί για χαιρετισμό από τους ανθρώπους του καραβανιού δέχτηκαν ομοβροντία επιπλήξεων: «Έχετε σκοπό να ξεκάμετε το ζωντανό; Μήπως θα θέλατε να το φορτώσετε και κανένα αγκωνάρι για να ξεμπερδεύει μια ώρα γρηγορότερα;» είπαν. Χωρίς να μιλήσουν, το παιδί και ο γέρος ξεκαβαλίκεψαν αμέσως και συνέχισαν την πορεία τους αμίλητοι. Φτάνοντας στην άκρη της άλλης πόλης κουρασμένοι και κάθιδροι ακούνε κάποιον να περνά δίπλα τους ψιθυρίζοντας: «Με τέτοια ζέστη και πάνε με τα πόδια! Τι τον έχουν το γάιδαρο, μόνο για να τον ταΐζουν;». Ο γέρος και το αγόρι αλληλοκοιτάχτηκαν.

-Αγόρι μου, είπε ο γέρος, οργάνωσε τη ζωή σου όπως εσύ νομίζεις ότι είναι ο καλύτερος τρόπος, επιλέγοντας εκείνο που δεν θα βλάψει το συνάνθρωπό σου ή τουλάχιστον που θα προκαλέσει τη μικρότερη ζημιά σε όλους. Έχε υπόψη σου ότι με τον τρόπο που θα ενεργήσεις ποτέ δεν θα συμφωνήσουν οι πάντες. Κάποιοι θα σε αποδεχθούν και κάποιοι όχι. Πάντα όμως θα υπάρχουν εκείνοι που θα σε κριτικάρουν!!!

5. Τελικά υπάρχει σύνδεση των ψυχικών ασθενειών στους εφήβους π.χ. κατάθλιψη ,κοινωνική απομόνωση) με την αυξημένη χρήση των ΜΚΔ : Παρατηρούνται διαφορές στην αυτοεικόνα και την αυτοπεποίθηση;

Η επιστημονική κοινότητα δεν έχει καταλήξει αν ο εθισμός στο διαδίκτυο είναι από μόνο του μια κατάσταση ψυχοπαθολογίας, μια ασθένεια δηλαδή, ή αν αυτό είναι κομμάτι μιας άλλης κατάστασης , πχ μιας κατάθλιψης, μιας αγχώδους διαταραχής, ή ΔΕΠ-Υ. Υπάρχει και ο όρος κατάθλιψη του facebook, καθώς βλέπουμε αυτόν τον εαυτό που προβάλλουν οι άλλοι, κι εμείς νιώθουμε μικροί κι ασήμαντοι. Οι έφηβοι τείνουν να συγκρίνουν τους (πραγματικούς) εαυτούς τους με τους (πλαστούς- ψηφιακούς) άλλους. Αυτό είναι επικίνδυνο γιατί δεν καταστρέφει μόνο τη αυτο-εικόνα τους, αλλά είναι δυνατό να τους οδηγήσει και στην κατάθλιψη, σε διατροφικές διαταραχές, σε αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, ακόμα και στη χρήση ουσιών. Παρόλο που γνωρίζουμε ότι τα περισσότερα από αυτά που βλέπουμε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δεν είναι ρεαλιστικά ή ότι είναι επιτηδευμένα, μπορεί να μας κάνουν να νιώθουμε ότι δεν είμαστε αρκετά καλοί. Ακόμα κι αν γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι που φαίνεται να έχουν την τέλεια ζωή και καριέρα δεν την έχουν στην πραγματικότητα, αρχίζουμε να συγκρίνουμε τον εαυτό μας με εκείνους νομίζοντας πως εκείνοι έχουν μια καλύτερη ζωή από τη δική μας.

6. ^.Γιατί οι άνθρωποι θέλουν να δείχνουν χαρούμενοι και να προβάλλουν έναν «πλασματικό» εαυτό στα social media;

Η Μάρω Βαμβουνάκη αναφέρει ότι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη κυρίως τρία πράγματα στη ζωή μας: ασφάλεια, τρυφερότητα και κυρίως αναγνώριση.  Πολλοί επιστήμονες έχουν αναφέρει ότι οι έφηβοι λόγω της ευάλωτης και κρίσιμης ηλικίας που βρίσκονται σε αναπτυξιακό, βιολογικό και γνωστικό επίπεδο, αναζητούν αναγνώριση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το προαναφερθέν γεγονός, σε συνδυασμό με το ότι πολλοί έφηβοι αναζητούν ένα «ασφαλές» πλαίσιο επιβεβαίωσης από τη διαδικτυακή κοινότητα, καθιστά την χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης απαραίτητη για εκείνους.

7. Πόσο εύκολο είναι να καταλάβει ένας έφηβος ότι τα likes και οι ακόλουθοι δεν αντικατοπτρίζουν την αξία τους;

Το πόσο εύκολο είναι εξαρτάται από το πόσο καλά είναι μέσα του. Αλλά όσο καλά και αν είμαστε μέσα μας πάντα μα πάντα θα διψάμε για λίγη αποδοχή παραπάνω. Βέβαια, για εμένα, οι άνθρωποι που έχουν μια δυνατή σχέση με κάτι έξω από τον εαυτό τους ,πχ η πίστη στον θεό, είναι άνθρωποι που δεν κολλάνε σε αυτά τα σχήματα. Όμως για τους ανθρώπους της δικής μας καθημερινότητας πολύ συχνά δυστυχώς λόγω της χαμηλής μας αυτοεκτίμησης ταυτίζουμε τα likes με την αξία μας.

Για παράδειγμα, αυτό εδώ είναι ένα πενηντάρικο, άμα το τσαλακώσω αλλάζει η αξία του; Όχι, και τσαλακωμένο δεν χάνει την αξία του. Έτσι, και στην δική μας ζωή η αξία μας υπάρχει δεν χάνεται, ας πούμε, από αυτά που μπορεί να μας ταλαιπωρούν, να μας χτυπάνε, να μας πονάνε, να μας ζορίζουν, να μας κάνουν να υποφέρουμε, αρρώστιες, δυσκολίες, σχόλια, κριτική η αξία μας υπάρχει.

Υπάρχει ένας διάσημος Αργεντινός ψυχίατρος που λέγεται Χόρχε Μπουκάι κι έχουν μεταφραστεί πολλά βιβλία του στα ελληνικά. Γράφει σε μια ιστορία του:

Ήταν ένα παιδί το οποίο ένιωθε ότι δεν το υπολογίζει κανένας ,ότι δεν το εκτιμάει κανένας και δεν χαίρει καμίας εκτίμησης. Έτσι, αποφάσισε να πάει αυτό το παιδί και να ρωτήσει τι να κάνει. Κανένας δεν του έδινε μια ικανοποιητική απάντηση μέχρι που και κάποιοι του έλεγαν πήγαινε στον σοφό και μην κουράζεις εμάς. Πάει, λοιπόν, σε έναν σοφό που έμενε στο δάσος, ο σοφός έτυχε να έχει και αυτός εκείνη την ημέρα ένα πρόβλημα. Του λέει το παιδί την ιστορία του και αυτός του απαντάει ότι θα τον βοηθήσει αρκεί να τον βοηθήσει και αυτός μετά. Τέλος πάντων, το παιδί το κατάπιε και αυτό, όπως κάνουν όλα τα καλά παιδιά. Έτσι, ο σοφός έδωσε στο παιδί το δαχτυλίδι του και του είπε να πάει στο παζάρι να το πουλήσει όμως όχι για λιγότερο από 200 χρυσές λίρες. Το παιδί τρέχει σφαίρα στο παζάρι, γυρνάει από εδώ από εκεί αλλά τίποτα, κάνεις δεν το ήθελε, το πιο πολύ που του δίνανε ήταν 2 λίρες. Τρέχει το παιδί απογοητευμένο πίσω στον σοφό, και ο σοφός του είπε να πάει αυτήν την φορά στα χρυσοχοΐα αλλά όσα και να του δώσουν να μην το πουλήσει. Πάει, λοιπόν , το παιδί…250 λίρες στο ένα ,300 λίρες στο άλλο, 400 λίρες στο επόμενο. Έφυγε σφαίρα στον σοφό και του λέει έτσι και έτσι. Ο σοφός του λέει και εσύ είσαι σαν αυτό το δαχτυλίδι, τα παζάρια δεν ξέρουν να εκτιμούν δαχτυλίδια, τα χρυσοχοΐα ξέρουν, άρα δεν πάμε να εκτιμήσουμε την αξία μας εκεί που δεν ξέρουν να το κάνουν.

8. Πως μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τους haters;

Οι haters των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι άτομα που επιδίδονται σε διαδικτυακή συμπεριφορά με στόχο την παρενόχληση, την κριτική ή τη διάδοση αρνητικότητας προς τους άλλους. Είναι και αυτό θέμα αυτοεκτίμησης, αλλά όλοι μας γεννιόμαστε με έλλειμμα αυτοεκτίμησης. Θυμάμαι μια κουβέντα που την είπε ένας μεγάλος ηθοποιός, “δεν έχω χρόνο να ασχοληθώ με αυτούς που με μισούν και με χλευάζουν γιατί ο λίγος χρόνος που μου μένει είναι για να τον προσφέρω σε αυτούς που αγαπώ”. Και ένας διάσημος γκουρού της ανθρώπινης ηγεσίας, ο Ρόμπιν Σάρμα, λέει «δεν θα φτάσεις ποτέ στον προορισμό σου, αν ασχολείσαι με κάθε σκυλί που γαβγίζει στον δρόμο σου». Η αδιαφορία είναι μια μορφή ωριμότητας! H πιο αποτελεσματική στρατηγική είναι η αγνόηση και το μπλοκάρισμα των haters. Τέλος, η εφαρμογή ρυθμίσεων απορρήτου στις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης βοηθά στον έλεγχο του ποιος μπορεί να δει και να αλληλεπιδράσει με το περιεχόμενό σας.

9. Πόσο επικίνδυνα μπορούν να γίνουν τα Μ.Κ.Δ. για τους εφήβους; Σε περίπτωση εθισμού στα social media τι γίνεται;

Όταν μιλάμε για εθισμό, σίγουρα πρέπει να μιλήσουμε και για θεραπεία, αλλά το θέμα είναι ποιος θα αναγνωρίσεις ότι έχει θέμα; Σπάνια κάποιος που έχει θέμα εξάρτησης οποιουδήποτε είδους παραδέχεται ότι έχει θέμα. «ένα-δύο ποτηράκια πίνω, σιγά. Το θέμα είναι και το περιβάλλον και το ίδιο το άτομο να μπει σε μια διαδικασία. Υπάρχουν δομές που μπορούν να υποστηρίξουν ανθρώπους που έχουν μια κακή σχέση με το Διαδίκτυο και με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όπως κάθε εργαλείο έτσι και αυτό συνοδεύεται από «οδηγίες χρήσης» και μία σειρά από καλές πρακτικές οι οποίες εξασφαλίζουν ότι ο χρήστης θα είναι ασφαλής και δεν θα «τραυματιστεί» από αυτό το εργαλείο. Όπως είπαμε στην αρχή, το μαχαίρι που δεν το χρησιμοποιούμε για να κόψουμε σαλάτα, που δεν το χρησιμοποιούμε για να μας βοηθήσει σε μια δουλειά που έχουμε, αλλά μπορεί να το στρέψουμε ενάντια σε άλλους ή ακόμα και στον εαυτό μας, είναι επικίνδυνο. Είναι εργαλείο. Η χρήση του έχει μεγάλη σημασία και επειδή ζούμε σε εποχές που ενθαρρύνουν την ατομικότητα κι όχι τη συνάντηση με το πρόσωπο του άλλου, θέλει πολύ μεγάλη προσοχή στο ποσό ερωτευόμαστε τα κοινωνικά δίκτυα και πόσο χώρο δίνουμε ή επιτρέπουμε να έχουν στη ζωή μας. Αυτό είναι μια επιλογή. Από την άλλη, βέβαια, έχει πολύ μεγάλη σημασία να δούμε και εμείς οι μεγάλοι τι πρότυπα είμαστε για εσάς .Είναι και τα παραδείγματα. Τη «δουλειά» για τη σχέση παιδιών – ΜΚΔ πρέπει να την κάνει κυρίως ο γονιός. Δεν είναι τι θα πούμε ως γονείς, αλλά τι κάνουμε οι ίδιοι.  Κυρίαρχο ρόλο στην αποφυγή της υπερέκθεσης του εφήβου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης καθώς και στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης του παιδιού διαδραματίζει η στάση του γονέα αλλά και η σχέση του γονέα με τα ψηφιακά μέσα. Η συναισθηματική διαθεσιμότητα του γονέα- φροντιστή, η επικοινωνία γονέα- εφήβου σε σταθερή βάση μέσα και από κοινές δραστηριότητες καθώς και η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από τους ίδιους τους γονείς

10. Πόσο διαφορετική θα ήταν η ζωή τους χωρίς αυτά;

Προσωπικά, έχω αναμνήσεις από τη ζωή χωρίς κοινωνικά δίκτυα. Δεν ξέρω αν ήταν καλύτερη ή χειρότερη, σίγουρα ήταν πιο διαφορετική. Θέλω να πιστεύω ότι οι σχέσεις μας με τους άλλους είναι το πιο ισχυρό λογισμικό ,ότι πάντα το ανθρώπινο βλέμμα, η ανθρώπινη επαφή, η ανθρώπινη αλληλεπίδραση θα νικάει την οθόνη. Ανησυχώ, όμως, αν μπορώ να πω αυτή τη λέξη, για αυτή τη γενιά που βγαίνει, γεννιέται και μεγαλώνει με τα κοινωνικά δίκτυα αλλά πιστεύω, όπως και με τόσα άλλα πράγματα, όπως για παράδειγμα με την τηλεόραση, ότι θα είναι μια μόδα που θα περάσει παρά το γεγονός ότι σίγουρα πιστεύω, γιατί υπάρχει κι ένα τεράστιο εμπόριο πίσω από αυτά, πως θα υπάρχουν πάντα οι άνθρωποι που θα το εξιδανικεύουν, θα το φτιάχνουν με τέτοιο τρόπο, ώστε να παραμένει στον ακραίο βαθμό εθιστικό. Κι εκεί πια είναι πώς χτίζουμε σχέσεις με τον εαυτό μας, έτσι ώστε να δυναμώσουμε τις αντιστάσεις μας. Νομίζω ότι αυτό είναι η πιο μεγάλη πρόκληση. Να χτίσουμε τέτοιες σχέσεις με τους εαυτούς μας, που να κάνουμε επιλογές που να μας βοηθάνε. Έχουμε την ψευδαίσθηση της κοντινής επαφής, αλλά η δια ζώσης επαφή είναι αναντικατάστατη, γιατί φτιάχνει ένα κλίμα…

Κύριε Βραχιώλια, σας ευχαριστούμε από καρδιάς!!

Η ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΟΜΑΔΑ

ΜΟΥΤΛΙΑ ΑΛΙΚΗ

ΜΙΧΟΓΛΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ

ΗΛΙΑΔΟΥ ΜΑΡΙΑ

ΚΙΝΑΛΟΠΟΥΛΟΥ ΛΥΔΙΑ

ΚΕΣΣΟΥΔΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΣ

ΚΑΡΟΤΣΑΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΠΕΡΕΝΤΙΔΗ ΕΛΕΝΑ

ΣΤΑΦΥΛΑ ΣΟΦΙΑ

ΜΟΥΡΟΥΖΙΔΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ

ΓΚΑΤΖΙΟΥ ΑΝΔΡΙΑΝΝΑ

ΚΑΤΣΑΝΤΟΥΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ