Με αφορμή την Ημέρα κατά της Σχολικής Βίας και του Εκφοβισμού οι μαθητές του Δ1 αρθρογραφούν
Η σχολική βία και ο εκφοβισμός είναι σοβαρά ζητήματα που επηρεάζουν την ψυχολογία, την αυτοεκτίμηση και την απόδοση των μαθητών. Είναι ένα φαινόμενο που δεν πρέπει να αγνοείται, καθώς μπορεί να έχει μακροχρόνιες επιπτώσεις τόσο στα θύματα όσο και στους θύτες.
Πολλές φορές τα παιδιά που βιώνουν εκφοβισμό διστάζουν να μιλήσουν από φόβο ότι κανείς δεν θα τα πιστέψει ή ότι η κατάσταση θα χειροτερέψει.
Τα παιδιά που εκφοβίζουν συχνά έχουν και τα ίδια προβλήματα. Όπως έλλειψη προσοχής ή συναισθηματικά τραύματα. Δεν πρέπει απλά να τιμωρούνται, αλλά να λαμβάνουν τη σωστή υποστήριξη. Το σχολείο και η οικογένεια πρέπει να συνεργάζονται για να δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον για όλα τα παιδιά.
Ο εκφοβισμός δεν είναι κάτι που πρέπει να αντιμετωπίζεται ως φυσιολογικό κομμάτι της παιδικής ηλικίας. Είναι ευθύνη όλων να βοηθήσουν ώστε τα σχολεία να είναι χώροι όπου τα παιδιά νιώθουν ασφαλή αποδεκτά και ελεύθερα να εκφραστούν.
Φραγκίσκος Α.
Η σχολική βία και ο εκφοβισμός είναι σοβαρά προβλήματα. Πολλά παιδιά νιώθουν φόβο και στεναχώρια επειδή κάποιος τα πειράζει, τα χτυπά. Αυτό δεν είναι σωστό. Όλοι πρέπει να νιώθουμε ασφαλείς στο σχολείο. Αν δούμε κάποιον που θέλει βοήθεια, πρέπει να τον βοηθήσουμε. Οι δάσκαλοι και οι γονείς πρέπει να μας στηρίζουν. Ο σεβασμός και η καλοσύνη κάνουν το σχολείο καλύτερο για όλους.
Σοφία Β.
Οι δικές μου σκέψεις για την σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι πως υπάρχουν κάποιοι μαθητές που ασκούν βία σπρώχνοντας συμμαθητές τους, καθώς τους φέρονται άσχημα με κλωτσιές, ξυλοδαρμό, σωματική και λεκτική κακοποίηση.
Καταστρέφονται τα προσωπικά τους αντικείμενα τους διώχνουν από δραστηριότητες, παρέες και παιχνίδια. Δυστυχώς πολλά παιδιά δεν μιλάνε στους γονείς τους. Η γνώμη μου ως μαθήτρια είναι ότι πρέπει να μιλάμε στους γονείς μας αν συμβεί κάτι τέτοιο, γιατί είμαστε παιδιά και η ψυχική και σωματική υγεία μας πρέπει να μένει αγνή και δεν μας αξίζει αυτή η συμπεριφορά.
Ζωή Γ.
Είμαστε όλοι διαφορετικοί, αλλά όλοι ίσοι και πρέπει να αποδεχόμαστε τον άλλον και να μην τον κοροϊδεύουμε, αλλά ούτε να του λέμε ότι εσύ είσαι από άλλη χώρα και δεν θα σε παίζουμε ή να κάνουμε σχόλια κακά για την εμφάνισή του.
Ιωάννα Δ.
Οι σκέψεις μου για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι ότι δεν επιτρέπεται να γίνεται γιατί όλα τα παιδιά στο σχολείο πάμε να μάθουμε πράγματα και όχι να χτυπάμε, να βρίζουμε και να ακουμπάμε σε σημεία που δεν επιτρέπεται να ακουμπάμε, γιατί μπορεί να λέμε ότι μας πειράζει, αλλά μερικοί συνεχίζουν και είναι το πιο κακό πράγμα αυτό κατά τη γνώμη μου.
Γιώργος Γ.
Οι σκέψεις μου για τη σχολική βία είναι ότι δεν είναι καθόλου καλό αυτό και ότι δεν πρέπει να το κάνουν, γιατί αν το έκαναν σε αυτόν δεν θα του άρεσε. Επίσης, ούτε να εκφοβίζουν τους συνανθρώπους τους γιατί δεν είναι ωραίο και αν εκφοβίζονται, εκφοβίζουν και βαράνε τους άλλους οι συνάνθρωποι που το κάνουν θα μεγαλώσουν με τις τύψεις, δηλαδή με την ευθύνη του οτι βαράνε ή εκφοβίζουν τους άλλους.
Μιχαήλ Γ.
Δεν πρέπει να βαράμε τα παιδιά, να τους βρίζουμε ή να ρίχνουμε το φαγητό τους. Στους άλλους δεν αρέσει αυτό και στεναχωριούνται όταν τους κοροϊδεύουν τα άλλα παιδιά.
Φλόρι Κ.
Οι απόψεις μου για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι αρνητικές στενάχωρες, άσχημες και κακές. Διότι τα παιδιά χτυπιούνται μεταξύ τους και λένε άσχημα λόγια το ένα στο άλλο. Επίσης τα παιδιά φοβίζουν το ένα το άλλο για αυτό είναι πολύ άσχημο και δεν είναι αστείο όπως νομίζουν.
Λεωνιδία Κ.
Οι σκέψεις μου είναι ότι η σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι ότι σίγουρα πρέπει να σταματήσουν. Τα σχολεία είναι για να κάνεις φίλους, όχι να τους χτυπάς. Η γνώμη μου είναι ότι αυτό ξεκινάει από παιδί με άγριο χαρακτήρα, γι’ αυτό φταίνε οι γονείς που δίνουν το κακό παράδειγμα στα παιδιά τους.
Εβίνα Κ.
Δεν πρέπει να πετάμε σκουπίδια ούτε να χτυπάμε τα παιδιά και να μη λέμε βρισιές στα άλλα παιδιά.
Ντέιβιντ Λ.
Πιστεύω πως η σχολική βία είναι ένα άσχημο φαινόμενο που ρίχνει ψυχολογικά τα παιδιά. Η σχολική βία προκαλείται όταν κάποια παιδιά προσβάλλουν, κοροϊδεύουν ή εξευτελίζουν κάποιους συμμαθητές τους που θεωρούν αδύναμους. Τόσο η σχολική βία, όσο και ο εκφοβισμός εμποδίζουν τα παιδιά να μεγαλώσουν φυσιολογικά. Με ασφάλεια, αυτοπεποίθηση και υπευθυνότητα. Κανένα παιδί δεν αξίζει να το ταπεινώνουν και να το εκφοβίζουν έτσι ώστε να μη θέλει να πάει σχολείο ή και να βγαίνει γενικά απ το σπίτι του. Θα πρότεινα και θα ευχόμουν όλο αυτό να σταματήσει ώστε ο κόσμος μας να γίνει καλύτερος χωρίς βία και αδικία.
Νάσια Μ.
Η σχολική βία είναι εκβιασμός, χτύπημα, κοροϊδία, εκφοβισμός και πολλά άλλα προς τους γύρω μας και στους φίλους μας. Δεν είναι καλό να το κάνουμε επειδή στεναχωριούνται οι άλλοι και δεν τους αρέσει. Γενικά υπάρχουν πολλές μορφές βίας, όπως σεξουαλική βία, ψυχολογική, θρησκευτική βία και διάφορες ακόμα. Κάποιοι άνθρωποι νομίζουν ότι η λέξη βία είναι απλά χτύπημα. Αλλά αυτή η λέξη σημαίνει πάρα πολλά.
Αναστασία Μ.
Οι σκέψεις μου για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι ότι προκαλεί θλίψη και στεναχώρια γιατί κάποια παιδιά συμπεριφέρονται άσχημα σ’ άλλα παιδιά. Και δεν θα ήθελα να συμβεί σε κανένα παιδί. Εάν όμως συμβεί ο καλύτερος τρόπος για να σταματήσει είναι να μιλήσουμε στη δασκάλα μας ή στους γονείς μας.
Παναγιώτα Κ.
Οι σκέψεις μου για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι ότι δεν είναι καλή η βία και ο εκφοβισμός. Γιατί, πρώτον κοροϊδεύουμε τον ίδιο μας τον εαυτό και δεύτερον, γιατί όπως εμείς αγαπάμε το σώμα μας, έτσι αγαπάνε το δικό τους και αυτοί που δέχονται καθημερινά βία από τα άλλα παιδιά.
Αναστάσιος Κ.
Σχολική βία είναι η βία μέσα στο σχολείο και όταν ένας ή πολλοί μαθητές τσακώνονται μεταξύ τους, σωματικά ή ψυχικά. Εκφοβισμός είναι όταν ένας μαθητής ή μια παρέα παιδιών φοβίζουν έναν άλλο μαθητή, αγόρι ή κορίτσι.
Μερικές φορές παίρνουν το κολατσιό ενός μαθητή ή τα λεφτά του και δεν έχει να φάει, τρομοκρατούν ένα μικρότερο παιδί ή κάποιο με ειδική ανάγκη. Παίρνουν τα πράγματά του, το κοροϊδεύουν, το βρίζουν, το βαράνε άσχημα, μπορεί να πάει στο νοσοκομείο.
Έτσι μπορεί να τραυματιστεί ένα παιδί στο σώμα και στην ψυχή. Ντρέπεται και φοβάται τόσο πολύ όπου δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Δεν βγαίνει ποτέ από το σπίτι του, δεν έχει φίλους.
Ο εκφοβισμός και η βία είναι πολύ κακά πράγματα και δεν πρέπει να υπάρχουν ούτε για αστείο.
Πρέπει λοιπόν να το λένε πάντα οι μαθητές στους δασκάλους και στους γονείς τους ακόμη και αν φοβούνται.
Παναγιώτης Κ.
Οι σκέψεις μου για τη σχολική βία και τον εκφοβισμό είναι ότι υπάρχουν κάποια παιδιά που δεν θέλουν να πάνε σχολείο ή σε κάποια δραστηριότητα. Μήπως τα χτυπήσουν ή τα κοροϊδέψουν. Δεν καταλαβαίνω γιατί κάνουν κάποια πράγματα που δεν θα ήθελαν να τους τα κάνουν. Το έχουν σκεφτεί άραγε αυτό; Πολλές φορές τα παιδιά που το παθαίνουν αυτό νομίζουν ότι φταίνε αυτά. Λάθος! Πρέπει να έχουν θάρρος και δύναμη να μιλήσουν στο δάσκαλο και τη δασκάλα τους ή στους γονείς τους. Μακάρι να ήμασταν όλοι μια μεγάλη ομάδα και να παίζαμε χωρίς να πληγώνει ο ένας τον άλλον.
Κωνσταντίνα Β.
Οι σκέψεις μου για τη βία είναι ότι δεν πρέπει να χτυπάμε. Υπάρχουν πολλές μορφές βίας και κάποιοι μπορεί να νομίζουν ότι σημαίνει μόνο χτύπημα. Αλλά σημαίνει πολλά περισσότερα. Υπάρχουν τα σχολεία και φροντίζουν τα παιδιά. Όταν όμως οι γονείς του παιδιού χτυπάνε τους συγγενείς, τα παιδιά μαθαίνουν από αυτό και κάνουν το ίδιο. Γι αυτό υπάρχει και το σχολείο που εκεί μαθαίνουμε πολλά. Γι’ αυτό πρέπει να συνεργάζεται το σχολείο με τους γονείς για να έχουμε ένα τέλειο αποτέλεσμα.
Γιάννης Κ.
