των Στέλλας Βόρδου και Μελίνας Πέρρου
Η ομάδα της Ιωνιδείου ψήφισε, οι κάλπες έχουν κλείσει και το αποτέλεσμα έχει κριθεί. Αποστολή εξετελέσθη λοιπόν, η 4η Οκτωβρίου 2023 αποτέλεσε την κρίσιμη ημερομηνία που προοριζόταν να αλλάξει την ροπή της ιστορίας της μαθητικής κοινότητας Ιωνιδείου. Έγκυρα, λευκά και άκυρα, όλα πήραν την θέση τους στο πάνθεον του σχολικού αρχείου. Μπορούν οι μαθητές να αλλάξουν την περσινή (απογοητευτική για πολλούς) σύσταση του 15μελούς ή η ιστορία θα επαναληφθεί; Τα παραπτώματα, τα σοβαρά λάθη και οι παραλείψεις θα στιγματήσουν και το φετινό 15μελές; Αυτό θα το διαπιστώσουμε στο τέλος της θητείας τους. Αυτό που μπορούμε να δούμε από τώρα όμως είναι τι δηλώνουν τα ίδια τα μέλη για το φετινό 15μελές.
Βασική ερώτηση που οι περισσότεροι ψηφοφόροι πιθανώς είχαν την ώρα των εκλογών (και κάποιοι από μας έχουν ακόμη) είναι η εξής: “Γιατί όλοι αυτοί να ήθελαν να μας εκπροσωπήσουν και να πάρουν μια τέτοια υποχρέωση στις πλάτες του;”. Οι απαντήσεις υπήρξαν ποικίλες, ενώ συναντήσαμε από την πιο κλασική τύπου “Θέλω να βοηθήσω τους συμμαθητές και το σχολείο μου και νομίζω πως έχω τις ιδέες και τις ικανότητες για να το καταφέρω”, τις πιο απλές σκέψεις π.χ. “Ήθελα να δω πως είναι και να το ζήσω” ή “Επιθυμία μου ήταν να εκπροσωπήσω τους μαθητές των μικρότερων τάξεων” έως και πιο πολύπλοκες σαν την απόκτηση ενός τίτλου,την επίδειξη προς τους συμμαθητές και την αγάπη που λάμβανε από παιδιά άλλων τάξεων. Ιδιαίτερη ενδιαφέρουσα υπήρξε και η αιτιολόγηση:”Δεν ξέρω, αλλά ξύπνησα και λέω θα βάλω για 15μελές για να δω αν με θέλουν οι συμμαθητές μου”.
Έπειτα όμως δημιουργούνται και άλλες λογικές απορίες. Όλοι αυτοί που ισχυρίζονται πως μπορούν να μας βοηθήσουν, για ποιους λόγους θεωρούν ότι μπορούν να τα καταφέρουν; Είναι υπεύθυνοι, είναι φιλικοί, πρόθυμοι; Τι στο καλό έχουν που τους κάνει ικανούς για μια τέτοια θέση; Η απάντηση και σε αυτήν την περίπτωση δεν ήταν απόλυτη. Οι λαμπρές ιδέες και προτάσεις κάποιων (που μερικά μέλη δείχνουν να αγνοούν), οι δράσεις που άλλοι θέλουν να λάβουν λ.χ.λαχειοφόροι, πάρτι, bazzar και η λίστα συνεχίζεται, η κοινωνικότητα και η κριτική σκέψη όπως και οι γνώσεις και γνωριμίες συγκεκριμένων μελών, η σοβαρότητα που μπορούν(;) να προσφέρουν αλλά και η συνεργατικότητα αποτέλεσαν βασικούς άξονες για τις απαντήσεις τους. Φυσικά δεν έλειψε και το εξαιρετικό: “Δεν θεωρώ ότι μπορώ να βοηθήσω, ΞΕΡΩ ότι μπορώ να βοηθήσω και ΘΑ το βοηθήσω”.
Εμείς (πιθανώς) ξέρουμε τι μας έκανε να τους ψηφίσουμε. Εκείνοι ξέρουν τι ήταν αυτό που έπεισε τους συμμαθητές τους να τους ψηφίσουν; Κάποιοι ναι, θεωρούν πως τα λογικά τους επιχειρήματα, οι γνωστοί τους, οι φιλίες τους με παιδιά άλλων τμημάτων, η βοήθεια “κρυφών” manager, η αυτοπεποίθησή τους, η ομάδα ποδοσφαίρου που υποσχέθηκαν ότι θα φτιάξουν (που εν τέλη δεν θα φτιάξουν) ήταν οι λόγοι για τους οποίους τα μέλη του 15μελούς πιστεύουν ότι ψηφίστηκαν. Βέβαια κάποιοι πήγαν την σκέψη τους ακόμη παραπέρα και θεώρησαν πως εκτός από τα παραπάνω χαρίσματα η εκπροσώπηση της πρώτης, το ότι είναι “καλά παιδιά” ή το ότι είναι απλά αυτοί που είναι όπως επίσης και η πρόκληση που έθεσαν στα σχολεία της Καλλίπολης υπονοώντας πως θα παιχτεί “beef” συνέβαλαν κι αυτά στην εκλογή τους. Μερικοί άλλοι βέβαια δεν ήταν τόσο αισιόδοξοι, αφού δεν πίστευαν ότι θα τα κατάφερναν, ενώ άλλοι εξέφρασαν παράπονα μιας και ισχυρίστηκαν πως δεν ψηφίστηκαν από τους συμμαθητές τους αλλά μόνο από παιδιά διαφορετικών τμημάτων. (Συμβαίνουν κι αυτά????)
Στην ερώτηση αν θα άκουγαν τις ιδέες των υπόλοιπων παιδιών του σχολείου και αν θα τις έπαιρναν στα σοβαρά, η απάντηση ήταν ομόφωνη και θα μπορούσαμε να την συνοψίσουμε ως “Φυσικά και ναι, ξεκάθαρα, χωρίς αμφιβολία”.
Όσον αφορά τώρα τους πρωταρχικούς στόχους του φετινού 15μελούς,οι περισσότεροι εστίασαν στην διασκέδαση και την ψυχαγωγία των μαθητών με πάρτι, bazaar, τριήμερες και τετραήμερες εκδρομές και λαχειοφόρους, καθώς και κάποιοι έδωσαν την προσοχή τους σε πιο υλικά ζητήματα σαν νέες ντουλάπες και ράφια για τις βιβλιοθήκες όπως και βελτιώσεις στο σχολικό περιβάλλον.
-“Με την εκλογή σας στο συμβούλιο νιώσατε πιο ισχυροί από τους υπόλοιπους μαθητές;”
Και πάλι εδώ οι απαντήσεις που λάβαμε ήταν κοινές, δηλαδή: “Όχι, φυσικά”, εκτός από μία αφού ένας μαθητής απάντησε: “Ναι, γιατί είμαι λιοντάρι”, ό,τι κι αν αυτό σημαίνει ????????♀️
Στη συνέχεια, οι μαθητές έπρεπε να απαντήσουν αν και κατά πόσο είναι έτοιμοι να αναλάβουν τα νέα τους καθήκοντα. Κι εδώ (για άλλη μια φορά) υπήρξε συμφωνία απόψεων όπως επίσης και μία επιπλέον δώσει αυτοπεποίθησης με απαντήσεις τύπου: “Προφανώς, γι’αυτό μπήκα στο 15μελές, εννοείται, ναι είμαι πολύ ώριμος” κτλ.
Για τα παλιά μέλη, θέσαμε και την ερώτηση αν κατάφεραν να υλοποιήσουν τους περσινούς τους στόχους. Εδώ οι απαντήσεις δεν πήγαν και πολύ καλά, αφού οι απαντήσεις ΣΧΕΔΟΝ όλων ήταν αρνητικές νομίζοντας πως το περσινό συμβούλιο ήταν ανοργάνωτο και κάποιοι είχαν θέσει υποψηφιότητα μόνο για πλάκα. Φυσικά, λάβαμε και μια απάντηση που μας εξέπληξε λέγοντας πως: “Ναι, όλοι οι στόχοι υλοποιήθηκαν και όλα τα έκανα εγώ ο ίδιος”, λιγάκι ειρωνικό, αν θέλετε την γνώμη μας (δεν την θέλετε, it’s ok, πάμε παρακάτω????)
Για όσους είχαν θέσει και την προηγούμενη χρονιά υποψηφιότητα, αλλά δεν κατάφεραν να κερδίσουν μια θέση στο 15μελές, αυτό που νιώθουν πως άλλαξε φέτος είναι κυρίως η δημοφιλία τους που αυξήθηκε σε σύγκριση με πέρυσι επιτρέποντάς τους έτσι φέτος να τα πάνε καλύτερα.
Οι μεγαλύτεροι μαθητές πρέπει επίσης να συνεργαστούν και με μαθητές μικρότερων τάξεων για να υλοποιήσουν μαζί τους κοινούς τους στόχους. Άραγε αυτό τους αρέσει, θα το άλλαζαν; Εκείνοι μας απάντησαν τα εξής:
“Νιώθω πολύ ωραία, γιατί είμαι κοινωνική οπότε μου αρέσει και είναι και ένας τρόπος να δω τι θέλουν και τα μικρότερα παιδιά από το σχολείο μας και να τα βοηθήσουμε να προσαρμοστούν και να δουν με καλό μάτι το σχολείο μας στην πρώτη τους χρονιά. (Μετά θα αρχίσουν τα δύσκολα, θα συμπληρώσουμε εμείς)
“Οι πιτσιρικάδες μαθαίνουν, οπότε εντάξει”
“Ωραία, γιατί θα τα μάθω πώς θα γίνουν σαν εμένα” (Τώρα αν αυτό είναι καλό ή κακό θα δείξει)
“Δεν αντιμετωπίζω κάποιο πρόβλημα ως τώρα, τα παιδιά που έχουν βγει είναι πολύ συμπαθητικά και πρόθυμα, οπότε όλα καλά”
“Δεν έχω κάποιο πρόβλημα εφόσον είναι συνεργάσιμα και μπορούμε να επικοινωνούμε”
Η ίδια ερώτηση από την αντίθετη οπτική τέθηκε και στα μικρότερα μέλη και ιδού οι απαντήσεις τους:
“Νιώθω περίεργα, αλλά θεωρώ πως είναι καλύτερο το να υπάρχουν παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, επειδή είναι και πιο ώριμα”.
“Πιστεύω πως σίγουρα ξέρουν περισσότερα από ‘μένα, άρα μπορούν να με βοηθήσουν και θα χαρώ πολύ κι εγώ να βοηθήσω μικρότερα παιδιά εν ευθέτω χρόνω”.
Στην προσπάθεια να ανακαλύψουμε την πραγματική άποψη των μελών πίσω από κάποια αμφιλεγόμενα θέματα κάναμε κάποιες επιπλέον ερωτήσεις ώστε να τους φέρουμε προ τετελεσμένου. Έτσι αναφερθήκαμε στα προηγούμενα μέλη, πιστεύουν οι νέοι πως έχουν διαφορές; Αρκετοί μπλόκαραν και δυσκολεύτηκαν να απαντήσουν(γιατί άραγε;),αναφέρθηκαν κυρίως στην ακαταλληλότητα του περσινού προεδρείου και στα λάθη που έκαναν. Εξέφρασαν τη δυσαρέσκειά τους για όλα τα λάθη που έγιναν και δηλώνουν έτοιμοι να αναλάβουν ευθύνες και να βελτιώσουν την κατάσταση.
Οι ερωτήσεις που θα λέγαμε πως δίχασαν ολα τα μέλη αφορούν κυρίως τις προσωπικές σχέσεις και την επικοινωνία που υπάρχει. Η ερώτηση που απάντησαν όλοι με σιγουριά είχε να κάνει με το αν είναι ευχαριστημένοι με τα άλλα μέλη παρόλο που ακούσαμε απόψεις όπως “είμαι απόλυτα ευχαριστημένος, δεν έχω κανένα παράπονο”, “Καλά είναι αλλά θα άλλαζα κάποια μέλη” “θα ήθελα να φύγουν κάποιοι”. Δεν έλειψαν βέβαια και απαντήσεις που ίσως να έδινε και ο Δρακουμέλ όπως “σχεδόν όλοι πρέπει να φύγουν, μονό λίγοι αξίζουν να είναι μέσα”.
Αλλά υπήρχαν τέτοιου είδους αντιθέσεις και ως προς την αμφιβολία για το αν έχουν αναπτυχθεί σχέσεις με στόχο την καταπάτηση προσωπικών συμφερόντων. Ενώ κάποιοι μας είπαν “Ναι, υπήρχαν πριν την εκλογή και συνεχίζουν να υπάρχουν” και “φυσικά και υπάρχουν”, κάποιοι άλλοι (πιο καλοπροαίρετοι ή πιθανώς αμυντικοί) είπαν ”εννοείται πως όχι” ”ο μοναδικός μας στόχος είναι το καλύτερο για τη σχολική κοινότητα ” ή και “δεν υπάρχουν και δεν θα επιτρέψω να υπάρξουν”. Φαίνεται πως υπάρχουν κάποιες παρεξηγήσεις και οι διαφωνίες κρίνονται αναπόφευκτες, με αποτέλεσμα η επικοινωνία και η συνεννόηση που ισχυρίζονται οι ίδιοι πως έχουν δείχνουν να κρέμονται από μία πολύ λεπτή κλωστή.
Για να τεστάρουμε όμως λίγο ακόμη την αντοχή τους, μαντέψτε… Κάναμε κι άλλες ερωτήσεις????. Εφόσον το σχολείο μας χαρακτηρίζεται ως πρότυπο, αποφασίσαμε να τους ρωτήσουμε αν οι ίδιοι πιστεύουν πως και το 15μελές του Πρότυπου Σχολείου της Ιωνιδείου Σχολής Πειραιά θα μπορούσε επίσης να λειτουργήσει ως πρότυπο για τα υπόλοιπα 15μελή της Αττικής ή και σε ευρύτερη κλίμακα. Εδώ πήρε λίγη ώρα να λάβουμε απάντηση και μάλιστα οι γνώμες των μελών δεν θα λέγαμε ότι ταίριαζαν και πολύ. Κάποιοι απάντησαν πως καθώς όλοι μας είμαστε μαθητές δεν υπάρχει διαφορά στον τρόπο σκέψης μας. Άλλοι ήταν πιο αισιόδοξοι λέγοντας πως ναι θα μπορούσε αν τα μέλη το επιθυμούσαν, ενώ τέλος υπήρξαν και μερικοί που διαφώνησαν εντελώς με την άποψη αυτή πιστεύοντας πως όχι δεν μπορεί να λειτουργήσει ως πρότυπο.
Αφήνοντας εδώ την φετινή μας προσπάθεια να γνωρίσουμε και να πιέσουμε(μπορεί να τα καταφέραμε, μπορεί και όχι) το πενταμελές, θα μπορούσαμε να πούμε πως συναντήσαμε αρκετούς διαφορετικούς χαρακτήρες από πιο ανέμελους έως και αρκετά αποφασισμένους και σοβαρούς. Το πώς όμως αυτή η μίξη θα μπορέσει (ή όχι) να λειτουργήσει είναι πλέον στο χέρι τους. Ελπίζουμε μόνο όλη αυτή η θετική εικόνα που προέβαλαν δημόσια κατά τη διάρκεια της συνέντευξης να διατηρείται και πίσω στα παρασκήνια.
