Γράφει η μαθήτρια της Β” Γυμνασίου,  Αλεξάνδρα Λούγγου

   Ημέρα γιορτινή ή καθημερινή: Τι προτιμάτε; Ένα μεγάλο μέρος των αναγνωστών θεωρεί την απάντηση δεδομένη. Ίσως και να είναι. Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στο θέμα μπορεί κανείς να αναλύσει τους λόγους που θέλουν τις γιορτές πρώτες στην προτίμηση των περισσότερων ανθρώπων. Οι γιορτές έχουν κυρίως τον ρόλο του ανατρεπτικού στοιχείου της καθημερινότητας, της μη-γιορτής. Φυσικά, δε σταματάει ο χρόνος ούτε αποτελεί «νεκρό» διάστημα μια γιορτή. Κάθε άλλο, το πλήθος των δραστηριοτήτων των εορταστικών ημερών είναι που καθιστά τον ρόλο τους πολύ σημαντικό για την επίτευξη της σωματικής, ψυχικής, οικογενειακής και κοινωνικής ισορροπίας.

   Αρχικά, μέσω των γιορτών διαφοροποιείται η καθημερινότητα. Συνήθως αλλάζει το πρόγραμμα και ο φόρτος εργασίας καθώς και το είδος των ενασχολήσεων των ανθρώπων. Ακόμη, αλλαγές έντονες παρατηρούνται στους χώρους λόγω των διακοσμήσεων και των στολισμών αλλά και στην εικόνα των ίδιων των συνανθρώπων μας, καθώς φροντίζουν την εμφάνισή τους  περισσότερο. Δεύτερον, επιτυγχάνεται η σύσφιξη των οικογενειακών, συγγενικών και φιλικών δεσμών. Υπάρχει από κοινού ελεύθερος χρόνος, στον οποίον αγαπημένα πρόσωπα μπορούν να εκμεταλλευθούν και να περάσουν μεταξύ τους. Συχνά, τέτοιες συναθροίσεις δίνουν τη δυνατότητα να αναβιώσουν ήθη και έθιμα που υπενθυμίζουν στο άτομο την καταγωγή και τις ρίζες του. Έτσι, διαμορφώνεται για τους νεότερους και ενισχύεται για τους μεγαλύτερους η ιστορική και πολιτιστική τους κληρονομιά. Ακόμα, για κάθε θρήσκο άνθρωπο είναι αφορμή να τελέσει τα θρησκευτικά του καθήκοντα βιώνοντας έτσι αγαλλίαση και χαρά. Αξίζει να σημειωθεί, επίσης, ο σημαντικός ρόλος της αργίας που συνεπάγονται οι μεγάλες γιορτές. Ο ελεύθερος χρόνος της αργίας δίνει τη δυνατότητα και το έναυσμα για σκέψη, ανάλυση, κριτική και αποφάσεις. Οι τελευταίες αφορούν κυρίως στις επερχόμενες αλλαγές και σε νέα ξεκινήματα, που δίνουν στον άνθρωπο αίσθηση πληρότητας και το φέρνουν πιο κοντά στον «Ιδανικό Εαυτό», κατά τους ψυχολόγους.

   Από την άλλη, υπάρχει και η πρακτική πλευρά των γιορτών. Ενώ για κάποιους σημαίνουν ξεκούραση, διασκέδαση, συντροφιά, δώρα, ψυχαγωγία, καλό φαγητό, για άλλους αποτελούν επιπρόσθετη κούραση, έξοδα, μετακινήσεις, καταπόνηση σωματική αλλά και πνευματική και πολλές φορές άγχος για το αν θα καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στις «προκλήσεις» αυτές. Για την πλειονότητα ισχύει μάλλον ένας συγκερασμός των παραπάνω. Φαίνεται όμως πως είναι τόσο έντονη η επίδραση των θετικών, που η συλλογική μνήμη επιλέγει να συγκρατεί κυρίως αυτά. Πιθανότατα αυτός είναι και ο λόγος που οι εορταστικές ημέρες και εκδηλώσεις έχουν εδραιωθεί και υπάρχει πάντα μια γλυκιά προσμονή γι’ αυτές.

   Τέλος, οι γιορτές δίνουν τη δυνατότητα για συμμετοχή σε πράγματα που ο μέσος άνθρωπος στερείται στην καθημερινότητά του, όπως η ψυχαγωγία και η διασκέδαση. Αυτή η συμμετοχή στα ανώτερα έργα του ανθρώπινου πολιτισμού μορφώνει πνευματικά και αισθητικά εξευγενίζοντας τον άνθρωπο. Παρόλο δε  που επιτυγχάνεται με διαφορετικό τρόπο για κάθε πολιτισμό, σε όλους συνδέεται με την πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία, φέρνει την εκτόνωση και την ψυχική χαλάρωση, καθώς και ισορροπία. Άλλωστε, «βίος ανεόρταστος, μακρά οδός απανδόχευτος*» κατά τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, Δημόκριτο (470-370 π.Χ.), και είναι αλήθεια πως σε ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι,  όπως η ζωή, καθένας μας χρειάζεται κάπου – κάπου να στέκεται, να ξεκουράζεται, να ονειρεύεται, για να βρίσκει τη δύναμη να συνεχίζει.

Καλές γιορτές, λοιπόν, και ευτυχισμένη η ερχόμενη χρονιά!

* Μια ζωή χωρίς γιορτές (και πανηγύρια) είναι ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.