Tag: εφηβεία

Σχέσεις γονέων και παιδιών

γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου, Χρυσούλα Σιαμπίρη και Μαριάννα Μπάλιου.

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η περίοδος της εφηβείας προκαλεί διάφορες εντάσεις ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά. Ας δούμε παρακάτω αναλυτικότερα τα προβλήματα που δημιουργούνται.

Η εφηβεία είμαι μια ηλικία που αλλάζει το κάθε παιδί, ψυχικά και σωματικά. Πρώτα απ’ όλα, υπάρχει αλλαγή στη συμπεριφορά του ,καθώς γίνεται συχνά επιθετικό και οξύθυμο ,αλλά και στην άποψή του για διάφορα θέματα που το απασχολούν. Επιπλέον, έχει διαφορετικές προτιμήσεις από τους γονείς του σχετικά με την εμφάνισή του, επειδή  πλέον το ενδιαφέρει η γνώμη των άλλων. Ακόμα, αποφασίζει να κάνει παρέα με καινούρια άτομα, τα οποία όμως τις περισσότερες φορές υπάρχει περίπτωση να είναι μία κακή επιρροή για το ίδιο. Επίσης, παρατηρείται πως περνάει  τις πιο πολλές ώρες της ημέρας πάνω από μία οθόνη (κινητό , υπολογιστή κ.τ.λ.), με αποτέλεσμα την αντίδραση των γονιών του.

Από την άλλη πλευρά, οι γονείς προσπαθούν να  καταλάβουν και να  αντιμετωπίσουν με τον καλύτερο τρόπο τις ανησυχίες των παιδιών τους , διότι καταλαβαίνουν πώς περνάνε μία δύσκολη φάση της ζωής τους . Αντιμετωπίζουν  την αλλαγή της συμπεριφοράς , προσπαθώντας να κρατήσουν την ψυχραιμία τους, άσχετα αν πολλές φορές δεν τα καταφέρνουν. Όσον αφορά την εμφάνισή των παιδιών τους, στην αρχή αντιδρούν υπερβολικά ,αλλά στη συνέχεια ‘καταθέτουν τα όπλα’. Τέλος, οι πολλές ώρες στο κινητό ή σε άλλες ηλεκτρονικές συσκευές οδηγούν σε καυγάδες , με αποτέλεσμα τιμωρίες.

Συμπερασματικά, όπως είδαμε παραπάνω τα παιδιά σε αυτήν την ηλικία της ζωής τους  περνάν δύσκολα  και οι γονείς θα πρέπει να δείχνουν κατανόηση και να μην τους πηγαίνουν συνέχεια κόντρα!

Αδιαφορία των εφήβων για το σχολείο: γιατί άραγε;

Γράφουν οι μαθήτριες της Β” Γυμνασίου Εύα Τραγιαννοπούλου και Ελισάβετ Τσαρούχα

      Ένα από τα θέματα που σχετίζονται με το σχολείο είναι και η επίδοση των μαθητών. Όλο και λιγότερα παιδιά καταβάλλουν αξιόλογη προσπάθεια σχετικά με τα μαθήματα, προκειμένου να πετύχουν διάφορους στόχους

sxoleio2

 στη ζωή τους, και ακόμα λιγότερα θέλουν να αριστεύουν. Επίσης, το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών δε νοιάζονται για τη σχολική τους ζωή, γι” αυτό και αδιαφορούν. Αλλά τι τους προκαλεί τέτοια αδιαφορία για το σχολείο και την επίδοσή τους σε αυτό;

Είναι αλήθεια ότι όλο και πιο συχνά τα παιδιά παίρνουν από το περιβάλλον τους και την κοινωνία το μήνυμα πως όση προσπάθεια και να καταβάλλουν να σημειώσουν υψηλές επιδόσεις και αριστεία, ποτέ δεν θα είναι αρκετό, για να πετύχουν τους στόχους τους. Κι εκτός αυτού, οι έφηβοι αντιλαμβάνονται ότι, ακόμα και να πραγματοποιήσουν κάποιους από τους στόχους τους, όταν πια βγουν στην κοινωνία, οι πιθανότητες επαγγελματικής αποκατάστασης είναι ελάχιστες έως και μηδαμινές. Είναι, λοιπόν, λογικό τα παιδιά να ‘‘βαραίνουν’’ από συναισθήματα απαισιοδοξίας, απογοήτευσης και μελαγχολίας. Αρκετά μεγάλο ποσοστό τους, μάλιστα, ‘‘πέφτουν’’ σε κατάθλιψη.

Ακόμα, στις μέρες μας η τεχνολογία παίζει σημαντικό ρόλο στην ζωή κάθε ανθρώπου. Γι” αυτό, είναι πολύ δύσκολο να μην επηρεαστεί κάποιος από διάφορα πρότυπα, που προβάλλονται μέσω των social media. Είδωλα, όπως τραγουδιστές, μακιγιέρ και influencers, ‘‘σαρώνουν’’ το διαδίκτυο με εικόνες και βίντεο, στα οποία προβάλλεται η περιουσία τους και ο πολυτελής τρόπος ζωής τους. Είναι φυσιολογικό οι μαθητές να επηρεάζονται, ιδίως εξαιτίας της ψυχολογίας τους λόγω εφηβείας, νομίζοντας ότι μπορούν να ζήσουν κι αυτοί μία πολυτελή ζωή, δίχως να κοπιάσουν στη ζωή τους, όπως άλλωστε και τα «πρότυπά» τους.

Αυτοί είναι δύο από τους πιο σημαντικούς λόγους, για τους οποίους οι περισσότεροι μαθητές αδιαφορούν για το σχολείο και αμελούν τις σχολικές υποχρεώσεις τους. Επειδή, όμως, όλα τα προβλήματα των ανθρώπων έχουν ως βασική αιτία την αγωγή και επειδή το σχολείο προσφέρει αγωγή, ας ελπίσουμε ότι πρώτα η οικογένεια και η πολιτεία θα φροντίσουν για την κατάλληλη εκπαίδευση των εφήβων, για τη βελτίωση των σχολείων και κυρίως για την ψυχική τους υγεία.

Εφηβεία-Οικογένεια

γράφει η μαθήτρια της Γ “ τάξης  Μαρία Μαββίδου

   Το σχολικό μας περιοδικό δίνει σε όλους τους μαθητές την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις για θέματα επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο ζήτημα είναι και σχέσεις των εφήβων με τους γονείς τους.

   Group of four cartoon young people. Teenager students.Στην εφηβεία ο νέος αποχωρίζεται ουσιαστικά τους γονείς του και εγκαταλείπει σταδιακά το αίσθημα  του παιδιού. Ενώ ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών, τώρα θα πρέπει να αναλάβει ο ίδιος ευθύνες. Έτσι, ο έφηβος έχει την αίσθηση ότι είναι πολύ ώριμος, ώστε μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα μόνος του. Επίσης, η απομάκρυνση των νέων κατά την περίοδο της εφηβείας προκαλεί κρίση στους γονείς, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν. Ο έφηβος δοκιμάζει συμπεριφορές διαφορετικές από των γονιών του για να εδραιώσει έτσι τη δική του ταυτότητα. Έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους, όταν αυτοί θέλουν να τον συμβουλέψουν και αρνείται τις γνώσεις τους, διότι τις θεωρεί παλιές   . Σε περίπτωση που οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, τότε πιστεύει πως δεν έχει προσωπική ζωή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια.

   Ο έφηβος και η οικογένεια βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με έντονες προστριβές, χαρακτηριστικές αυτής της περιόδου. Διεκδικεί με πάθος την αυτονομία του, την ίδια στιγμή που εξαρτάται άμεσα από την οικογένειά του, καθώς διακηρύσσει την ανεξαρτησία του αλλά ταυτόχρονα αναζητά τη σιγουριά και τη στήριξη που παρέρχονται από τους γονείς του.

   Από την άλλη πλευρά, πολλοί γονείς δυσκολεύονται να προβλέψουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους βασιζόμενοι σε κληροδοτημένες συμπεριφορές. Πολλά παιδιά που ήταν εύκολο μέχρι πρότινος να συμμορφωθούν, θεωρούνται  επαναστάτες από τους γονείς τους. Μπορεί, λοιπόν, οι ίδιοι να βλέπουν ένα υπάκουο παιδί να μετατρέπεται σε έναν απρόβλεπτο έφηβο και αυτό τους ανησυχεί. Έτσι γίνονται πιο πιεστικοί και κυριαρχικοί, με αποτέλεσμα και  έφηβος να βλέπει την αυτονομία του να απειλείται και να δημιουργούνται εντάσεις στην οικογένεια. Και οι ίδιοι οι γονείς, όμως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτήν τη φάση. Συχνά, οι ενήλικες νιώθουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή, αυξημένα καταθλιπτικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις γιατί  συνήθως βρίσκονται στη μέση ηλικία, όταν τα παιδιά τους περνούν στην εφηβεία, ώστε να νιώθουν απαισιόδοξοι και νιώθουν ότι η ζωή δε θα γίνει καλύτερη απ’ αυτή που ζουν.

   Άρα οι γονείς των εφήβων θα πρέπει να είναι σταθεροί και, ταυτόχρονα, ευέλικτοι. Όπως αλλάζει το παιδί, έτσι θα πρέπει και η στάση του γονιού να διαφοροποιείται σιγά-σιγά, προσφέροντας, όμως, πάντα σταθερότητα.

   Είναι φανερό, λοιπόν, ότι πάντα θα υπάρχουν συγκρούσεις και έριδες ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά κατά την περίοδο της εφηβείας. Οι γονείς από τη δική τους πλευρά οφείλουν να είναι προσαρμοστικοί δείχνοντας κατανόηση στα παιδιά τους, ενώ οι έφηβοι πρέπει να είναι συγκρατημένοι και ήρεμοι προς τους γονείς τους.

Λίγα λόγια για την εφηβεία

γράφουν οι μαθήτριες της Γ” Γυμνασίου,  Παναγιωτοπούλου Σωτηρία, Καλφούντζου  Ευαγγελία, Ταβλαντά Ευδοκία

   teenΜε τον όρο εφηβεία εννοούμε μία φάση ανάπτυξης της ζωής μας από την παιδική μέχρι την ενηλικίωση. Σε αυτό το χρονικό στάδιο της ζωής του, ο έφηβος, περνάει από διάφορες περίεργες καταστάσεις και από << δοκιμασίες>> όπως είναι οι ραγδαίες μεταβολές στο βιοσωματικό, νοητικό, συναισθηματικό και κοινωνικό τομέα της ζωής του.

   Κατά την γνώμη μας η χρονική περίοδος της εφηβείας είναι μία από τις πιο όμορφες αλλά και πιο δύσκολες περιόδους της ζωής ενός νεαρού ανθρώπου. Οι τεράστιες ορμονικές αλλαγές προκαλούν μεταβολές στην διάθεση ή και μπερδεμένα συναισθήματα. Πολλές φορές οι καυγάδες και οι συγκρούσεις με τους γονείς στο σπίτι επιβαρύνουν την συναισθηματικά φορτισμένη κατάσταση που βρίσκονται οι έφηβοι με αποτέλεσμα να γίνονται οξύθυμοι. Ίσως το πρώτο πράγμα που έρχεται στους γονείς να κάνουν όταν βλέπουν έναν έφηβο να φωνάζει και να θυμώνει μαζί τους, είναι να μπουν στον πειρασμό να φωνάξουν περισσότερο για να ισχυροποιήσουν τη δύναμη τους. Στην πραγματικότητα η αντίδραση αυτή των γονιών προκαλεί το αντίθετο των επιθυμητών αποτελεσμάτων.

   Οι έφηβοι περνάνε έντονες ψυχολογικές μεταπτώσεις, κοινωνικές αλλαγές (αναζητούν την ταυτότητά τους, αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες, αναζητούν νέες εμπειρίες, επηρεάζονται  περισσότερο από φίλους και επικοινωνούν με διαφορετικούς τρόπους) και συναισθηματικές αλλαγές ( επιδεικνύουν έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις, είναι περισσότερο εγωκεντρικοί και είναι πιο ευαίσθητοι). Επίσης υπάρχουν αρκετές μεταβολές στις σχέσεις του εφήβου. Θέλει πλέον να περνάει λιγότερο χρόνο με την οικογένειά του και περισσότερο με την παρέα του, έχει περισσότερες διαφωνίες και βλέπει τα πράγματα με διαφορετικό τρόπο.

Συμπερασματικά η εφηβεία είναι ένα μεταβατικό στάδιο στην ζωή ενός ατόμου που σημαντικό ρόλο παίζει ο θεσμός της φιλίας και της οικογένειας.

Oι ιδιότητες της μουσικής

γράφουν οι μαθήτριες της Γ” Γυμνασίου, Πούλιου Κατερίνα και Πολυζοπούλου Έλενα

    C-FdP80U0AEybMOΗ μουσική είναι μια μορφή τέχνης που στηρίζεται στην οργάνωση ήχων και το όνομά της προέρχεται από τις εννέα Μούσες της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας. Ο κάθε άνθρωπος ακούει διαφορετικό είδος μουσικής ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του.

    Πολλές φορές όταν δεν είμαστε καλά ψυχολογικά και ακούσουμε μουσική μπορεί να αισθανθούμε πολύ καλύτερα. Σύμφωνα με έρευνες ψυχολόγων η μουσική θεωρείται τρόπος ψυχικής εκτόνωσης καθώς εκφράζει τα συναισθήματα μας. Μας προσφέρει χαλάρωση, ενέργεια και μπορεί να μας προκαλέσει έντονα συναισθήματα. Έχει την ικανότητα να μας φτιάχνει την διάθεση, να μας κάνει να «ονειρευόμαστε» και να μας θυμίζει διάφορες αναμνήσεις της ζωής μας. Έτσι η μουσική παύει να είναι μόνο τρόπος διασκέδασης και αποκτά και θεραπευτικές ιδιότητες.

    Η μουσική μας βοηθά πολύ ψυχικά αλλά και σωματικά. Μερικές από τις ιδιότητες τις είναι ότι: μας βοηθά να ξεφύγουμε από τα προβλήματά μας, μας βοηθά στο να συγκεντρωνόμαστε καλύτερα, μας βοηθά στην σωματική άσκηση και επίσης υπάρχει και η μουσικοθεραπεία.Η μουσική επίσης βοηθά και τους ίδιους τους τραγουδιστές ή συνθέτες. Τους βοηθά από το να ξεπερνάνε κάποιες δύσκολες περιόδους σχετικά με την δουλειά τους. Επίσης τους δίνει δύναμη στο να συνεχίσουν ότι κάνουν και να συγκεντρώνονται ποιο εύκολα.

 

 

 

 

Οι κίνδυνοι στο διαδίκτυο

            Γράφουν οι μαθήτριες τις Β” Γυμνασίου, Έλενα Καβάγια και Χριστίνα Κάσα

      net_dangers1  Το διαδίκτυο στις μέρες μας χρησιμοποιείται από όλες τις ηλικίες για επαγγελματικούς λόγους αλλά και για τη διασκέδαση και την ψυχαγωγία. Ιδίως για τους εφήβους είναι μία καθημερινή συνήθεια. Βέβαια, οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν τους κινδύνους που επιφυλάσσει η χρήση του.

       Τα τελευταία χρόνια, είναι γενικά γνωστό το παιχνίδι »BLUE WHALE» ή, στα ελληνικά, » ΜΠΛΕ ΦΑΛΑΙΝΑ » . Πρόκειται για ένα διαδικτυακό παιχνίδι που ευθύνεται για πολλούς θανάτους εφήβων παγκοσμίως. Συγκεκριμένα, είναι προκλήσεις διάρκειας πενήντα ημερών και κάθε μέρα αντιστοιχεί και σε μία πρόκληση. Όσο περνάνε οι μέρες τόσο πιο επικίνδυνες είναι οι δοκιμασίες.
Τις πρώτες μέρες σου ζητούν να δεις μόνος σου ταινίες τρόμου, αργότερα να αυτοτραυματιστείς, για παράδειγμα να χαράξεις μία φάλαινα στο χέρι σου, ενώ την τελευταία μέρα θα σου ζητηθεί να αυτοκτονήσεις. Συνήθως θύματα είναι παιδιά μικρότερης ηλικίας, από τα οποία ζητούν, δήθεν απλά και αθώα, να δοκιμάσουν να παίξουν ένα παιχνίδι.

       Γενικότερα, οι έφηβοι πρέπει να παίρνουν τα μέτρα τους σχετικά με την χρήση του διαδικτύου. Οι hackers έχουν γίνει φόβος πολλών νέων, γιατί εάν χακάρουν την συσκευή που οι τελευταίοι χρησιμοποιούν, μπορούν να εισβάλλουν στα social media κλέβοντας κωδικούς και να ανεβάζοντας δημόσια προσωπικές στιγμές
-που είναι και ο πιο συχνός κίνδυνος- και να ληστέψουν χρήματα μέσω των ηλεκτρονικών τραπεζών. Κάποιοι από αυτούς προκαλούν ακόμα και ψυχολογικά προβλήματα, είτε ασκώντας εκφοβισμό είτε παρενοχλώντας σεξουαλικά τα θύματα με διάφορα σχόλια.

       Συμπερασματικά, το διαδίκτυο και οι νέες τεχνολογίες είναι πια σημαντικό  κομμάτι της σύγχρονης ζωής και αποτελούν για τους περισσότερους εφήβους καθημερινή ασχολία. Ωστόσο, η συχνή ενημέρωση για την κατάλληλη χρήση τους και τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή είναι αναγκαία, ώστε να αποκομίζουν οι νέοι τα οφέλη αποφεύγοντας τις παγίδες.

 

 

 

 

 

Εφηβεία-Οικογένεια

 

Το σχολικό μας περιοδικό δίνει σε όλους τους μαθητές την ευκαιρία να δημοσιοποιήσουμε τις απόψεις για θέματα επικαιρότητας που απασχολούν τους νέους της ηλικίας μας. Ένα τέτοιο ζήτημα είναι και σχέσεις των εφήβων με τους γονείς τους.

Στην εφηβεία ο νέος αποχωρίζεται ουσιαστικά τους γονείς του και εγκαταλείπει σταδιακά το αίσθημα  του παιδιού. Ενώ ήταν πάντα στο επίκεντρο της προσοχής των γονιών, τώρα θα πρέπει να αναλάβει ο ίδιος ευθύνες. Έτσι, ο έφηβος έχει την αίσθηση ότι είναι πολύ ώριμος, ώστε μπορεί να τα αντιμετωπίσει όλα μόνος του. Επίσης, η απομάκρυνση των νέων κατά την περίοδο της εφηβείας προκαλεί κρίση στους γονείς, οι οποίοι δεν ξέρουν πώς να τη διαχειριστούν. Ο έφηβος δοκιμάζει συμπεριφορές διαφορετικές από των γονιών του για να εδραιώσει έτσι τη δική του ταυτότητα. Έρχεται σε σύγκρουση μαζί τους, όταν αυτοί θέλουν να τον συμβουλέψουν και αρνείται τις γνώσεις τους, διότι τις θεωρεί παλιές   . Σε περίπτωση που οι γονείς είναι υπερπροστατευτικοί, τότε πιστεύει πως δεν έχει προσωπική ζωή, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια.

Ο έφηβος και η οικογένεια βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση με έντονες προστριβές, χαρακτηριστικές αυτής της περιόδου. Διεκδικεί με πάθος την αυτονομία του, την ίδια στιγμή που εξαρτάται άμεσα από την οικογένειά του, καθώς διακηρύσσει την ανεξαρτησία του αλλά ταυτόχρονα αναζητά τη σιγουριά και τη στήριξη που παρέρχονται από τους γονείς του.

Από την άλλη πλευρά, πολλοί γονείς δυσκολεύονται να προβλέψουν τη συμπεριφορά των παιδιών τους βασιζόμενοι σε κληροδοτημένες συμπεριφορές. Πολλά παιδιά που ήταν εύκολο μέχρι πρότινος να συμμορφωθούν, θεωρούνται  επαναστάτες από τους γονείς τους. Μπορεί, λοιπόν, οι ίδιοι να βλέπουν ένα υπάκουο παιδί να μετατρέπεται σε έναν απρόβλεπτο έφηβο και αυτό τους ανησυχεί. Έτσι γίνονται πιο πιεστικοί και κυριαρχικοί, με αποτέλεσμα και  έφηβος να βλέπει την αυτονομία του να απειλείται και να δημιουργούνται εντάσεις στην οικογένεια. Και οι ίδιοι οι γονείς, όμως, αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε αυτήν τη φάση. Συχνά, οι ενήλικες νιώθουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλότερη ικανοποίηση από τη ζωή, αυξημένα καταθλιπτικά συναισθήματα και αρνητικές σκέψεις γιατί  συνήθως βρίσκονται στη μέση ηλικία, όταν τα παιδιά τους περνούν στην εφηβεία, ώστε να νιώθουν απαισιόδοξοι και νιώθουν ότι η ζωή δε θα γίνει καλύτερη απ’ αυτή που ζουν.

Άρα οι γονείς των εφήβων θα πρέπει να είναι σταθεροί και, ταυτόχρονα, ευέλικτοι. Όπως αλλάζει το παιδί, έτσι θα πρέπει και η στάση του γονιού να διαφοροποιείται σιγά-σιγά, προσφέροντας, όμως, πάντα σταθερότητα.

Είναι φανερό, λοιπόν, ότι πάντα θα υπάρχουν συγκρούσεις και έριδες ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά κατά την περίοδο της εφηβείας. Οι γονείς από τη δική τους πλευρά οφείλουν να είναι προσαρμοστικοί δείχνοντας κατανόηση στα παιδιά τους, ενώ οι έφηβοι πρέπει να είναι συγκρατημένοι και ήρεμοι προς τους γονείς τους.

Μαρία Μαββίδου

ΘΥΜΟΣ

της Χάιδως Δημάδη

Πόσες φορές δε θελήσαμε να φωνάξουμε από θυμό; Πόσες φορές δε θελήσαμε να πετάξουμε κάτω όλα μας τα πράγματα; Πόσες φορές δε διστάσαμε να κλάψουμε από τα νεύρα μας; Πόσες φορές δεν πιστέψαμε πως ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με κάποιες… διορθώσεις, που μας χαλούν συνεχώς τη διάθεση και μας εκνευρίζουν; Σε αυτό το τεύχος του περιοδικού μας λοιπόν, θα μιλήσουμε για τον θυμό, τα αίτια και τους φταίχτες, καθώς και τους τρόπους εκτόνωσής μας από αυτόν.

Αρχικά, πρέπει να γνωρίζουμε πως στην εφηβεία παρατηρείται εμείς, τα παιδιά να είμαστε πιο οξύθυμα, μιας και πρόκειται για μια περίοδο όπου οι ορμόνες βρίσκονται σε σύγχυση, συνεπώς και ο ψυχικός μας κόσμος. Θυμώνουμε ευκολότερα και συχνά ο θυμός μας εκδηλώνεται με ακραίους τρόπους. Ποια είναι όμως συνήθως τα αίτια που μας κάνουν να συμπεριφερόμαστε έτσι;

  •  Καθηγητές: Πολλές φορές οι καθηγητές με τη συμπεριφορά τους, συνήθως χωρίς να το καταλαβαίνουν, είναι ικανοί να μας βγάλουν απ΄ τα ρούχα μας! Συμφωνείτε;
  •  Έχθρες: Πολλά άτομα είναι ικανά να μας κάνουν έξω φρενών με τη συμπεριφορά ή τα λόγια τους.
  •  Γονείς: Οι γονείς μπορούν να γίνουν ενοχλητικοί καμιά φορά όταν, για παράδειγμα, γίνονται φορτικοί ή δε μας ακούνε.
  •  Φίλοι: Ακόμα και οι φίλοι είναι ικανοί να μας εκνευρίσουν μερικές φορές.

Η εκδήλωση του θυμού έχει συχνά να κάνει με το χαρακτήρα του ατόμου. Συνήθως, οι παρορμητικοί χαρακτήρες εκδηλώνουν τον θυμό τους με φωνές, καβγάδες, δυνατά χτύπημα σε πόρτες ή οτιδήποτε βρεθεί μπροστά τους. Οι πιο ήρεμοι τύποι κλαίνε πολύ εύκολα λόγω θυμού και συνήθως τα πιο εσωστρεφή άτομα είναι αυτά που κρατούν τον θυμό μέσα τους, χωρίς να έχουν συχνά ξεσπάσματα.

Πρέπει να ξέρουμε πως όταν θυμώνουμε δεν έχουμε τον έλεγχο του εαυτού μας, έτσι συχνά πληγώνουμε τους άλλους με τα λόγια και τις πράξεις μας, ακόμα και αυτούς που προσπαθούν να μας βοηθήσουν να ηρεμήσουμε και πολλές φορές είναι δύσκολο να διορθώσουμε το λάθος μας. Παρ΄ όλα αυτά, υπάρχουν πολλοί τρόποι που, σύμφωνα και με μελέτες, μας βοηθούν να καταλαγιάζουμε τον θυμό μας και να ηρεμούμε:

  •  Φυσική άσκηση: Αθλήματα όπως το μπάσκετ, το ταε κβο ντο, το βόλεϊ και όχι μόνο, μας προσφέρουν εκτός από σωματική υγεία και βοήθεια να καταπραΰνουμε τα νεύρα μας και να ηρεμήσουμε.
  •  Κατοικίδια: Τι καλύτερο από το να περνάμε λίγη ώρα με το σκυλάκι ή το γατάκι μας, να το χαϊδεύουμε, να το βγάζουμε μια βόλτα, ακόμα και να του μιλούμε; Ακόμα ας μη ξεχνάμε πως τα σκυλιά καταλαβαίνουν πότε τα αφεντικά τους έχουν… τις μαύρες τους.
  •  Μουσική: Πόσες ιστορίες και συναισθήματα θα μπορούσαμε να εκφράσουμε με τα τραγούδια; Ξένα ή ελληνικά, ροκ, ποπ, ραπ ή κάντρι, αλλά και κάθε είδος της αρεσκείας μας, μας βοηθά να ηρεμούμε.
  •  Συζήτηση: Ο θυμός μας μπορεί εύκολα να καταλαγιάσει με μια ήρεμη κουβέντα όσων μας απασχολούν με ένα άτομο που αγαπάμε και εμπιστευόμαστε. Κάποιο από αυτά μπορεί να είναι κάποιο μέλος της οικογένειάς μας ή ο/η καλύτερος/η φίλος/η μας. Μερικές φορές μια δεύτερη γνώμη βοηθά, έτσι;
  •  Μοναξιά: Ακούγεται λίγο άσχημο κι όμως μπορεί να βοηθήσει. Ας αφιερώσουμε λίγο στον εαυτό μας, καθισμένοι ήσυχα στο δωμάτιό μας. Αυτό μπορεί να μας ηρεμήσει και να βοηθήσει το μυαλό μας να σκεφτεί καλύτερα.

Για να συνοψίσουμε, πρέπει να βρούμε τον δικό μας τρόπο να ελέγχουμε τον θυμό μας. Κι ας μην ξεχνάμε πως ένας αποτελεσματικός τρόπος για να μη θυμώνουμε συστηματικά με κάτι/κάποιον είναι να το/τον αγνοούμε.

Η εφηβεία και τα χαρακτηριστικά της

της Εβελίνας Παπαδοπούλου και της Έλενας Σιταρίδου μαθήτριες της Γ τάξης

   Όπως όλοι γνωρίζουμε, η εφηβεία, μια περίοδος εσωτερικού αναβρασμού και συναισθηματικής αναστάτωσης, είναι η μετάβαση από την παιδική στην ενήλικη ζωή και χαρακτηρίζεται από έντονο αυθορμητισμό, μεταβολές στη συμπεριφορά του ατόμου και συναισθηματικές εντάσεις. Στα κορίτσια η εφηβεία διαρκεί από το 13ο ως το 17ο έτος της ηλικίας τους και στα αγόρια από το 14ο ως το 18ο έτος της ηλικίας τους. Ο έφηβος, στο πλαίσιο αυτό, προσπαθεί να ανακαλύψει ποιος πραγματικά είναι και να διαμορφώσει τον χαρακτήρα του, ενώ ταυτόχρονα νιώθει έντονα την ανάγκη ανεξαρτητοποίησης και διεκδίκησης περισσότερων ελευθεριών από τους γονείς του. Ωστόσο, στην προσπάθεια αυτή , έρχεται συχνά σε σύγκρουση με τους γύρω του, όπως γονείς και εκπαιδευτικούς.

   Ας δούμε μερικά από τα βασικότερα χαρακτηριστικά των εφήβων. Αρχικά, η συμπεριφορά των εφήβων μπορεί να αλλάξει πολύ γρήγορα ακόμα και από μήνα σε μήνα, διότι ο έφηβος δεν έχει κατασταλλάξει ακόμη στον ανθρώπινο τύπο που θέλει να υιοθετήσει. Συχνά, οδηγείται σε λάθος πρότυπα συμπεριφορών. Επίσης, στους εφήβους παρατηρούνται τρομερές συναισθηματικές μεταπτώσεις, καθώς άλλοτε μπορεί να  είναι χαρούμενοι και εύθυμοι και άλλοτε δύσθυμοι και μελαγχολικοί. Συνακόλουθο των παραπάνω είναι ότι οι έφηβοι είναι ιδεολόγοι και οραματιστές, αφού ονειρεύονται έναν κόσμο καλύτερο από τον σημερινό, ενώ χαρακτηρίζονται από επαναστατικότητα, αποφασιστικότητα και υποστηρίζουν με πάθος ό,τι πιστεύουν.

   Ακόμη, οι νέοι απομακρύνονται σταδιακά από τους γονείς  και αποζητούν ολοένα και περισσότερο τη συντροφικότητα των φίλων, γιατί νιώθουν ότι οι φίλοι τους καταλαβαίνουν περισσότερο. Η ανάγκη αποδοχής, μάλιστα είναι ιδιαίτερα σημαντική γι” αυτούς, από τη στιγμή που επιδιώκουν έντονα να είναι αποδεκτοί τόσο από το άμεσο οικογενειακό περιβάλλον όσο και από τις ομάδες των συνομηλίκων. Σε συνδυασμό με το παραπάνω, πρέπει ν” αναφερθεί πως στον εσωτερικό κόσμο των εφήβων κυριαρχεί άλλοτε η έντονη ανασφάλεια και άλλοτε η υπερβολική αυτοπεποίθηση, απόδειξη των συνεχών συναισθηματικών μεταπτώσεων.

   Καταλήγοντας, η εφηβεία χαρακτηρίζεται από μεταβολές του σώματος σε συνδυασμό με αλλαγές στις σχέσεις με τους άλλους και τον κόσμο γύρω τους. Όλα αυτά, όμως, οδηγούν τον έφηβο στη δημιουργία της ατομικής του ταυτότητας για να σταθεί στον νέο κόσμο των ενηλίκων, παλεύοντας παράλληλα να διαμορφώσει τη δική του προσωπικότητα. Τέλος, είναι σημαντικό να επισημανθεί πως οι γονείς πρέπει να είναι δυνατοί και να συμπαραστέκονται στα παιδιά τους σε αυτή τη μεταβατική φάση της ζωής τους.

Top