Από τους μαθητές του Α2  Μπεΐνογλου Ιωάννα, Σαββίδη Θεοχάρη, Σεϊταρίδου Μάρθα

Η Παγκόσμια Ημέρα των Ηλικιωμένων, γνωστή και ως «Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη Ηλικία» εορτάζεται κάθε χρόνο την 1η Οκτωβρίου. Όμως όλοι έχουμε χρέος να θυμόμαστε αυτούς τους ανθρώπους και να τους φροντίζουμε καθημερινά κι όχι μόνο τη συγκεκριμένη ημέρα.

Οι ηλικιωμένοι αξίζουν ν’ αντιμετωπίζονται θετικά από τις νεώτερες γενιές. Χωρίς αυτούς δε θα υπήρχαμε, είναι οι πρόγονοί μας, οι ρίζες μας. Αν και πλέον δεν εργάζονται προσφέρουν ανεκτίμητη βοήθεια στα παιδιά και στα εγγόνια τους. Εμείς τα παιδιά απολαμβάνουμε τις στιγμές που περνάμε με τους παππούδες μας, τις λιχουδιές που έχουν πάντα κρυμμένες για μας, τις όμορφες ιστορίες που μας διηγούνται. Και το σπουδαιότερο δε μας χαλάνε ποτέ το χατίρι!

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι εκεί μόνο για να προσφέρουν. Χρειάζονται και οι ίδιοι βοήθεια και συμπαράσταση. Οι ηλικιωμένοι είναι ευάλωτοι και το σώμα τους δε μπορεί να αντεπεξέλθει σ’ αυτά που εμείς θεωρούμε αυτονόητα. Συχνά είναι σωματικά αδύναμοι, ανήμποροι, νιώθουν μόνοι. Βασανίζονται από σκέψεις σχετικά με το πόσο χρήσιμοι είναι στη ζωή και πόσο μεγάλο βάρος αποτελούν για τα παιδιά τους. Χρειάζονται τη φροντίδα και τη στήριξη των δικών τους ανθρώπων, των παιδιών τους, των ανθρώπων της διπλανής πόρτας, όλων μας. Πρέπει να τους σεβόμαστε, να τους φερόμαστε με τον καλύτερο τρόπο,  να τους προσέχουμε, να αντιμετωπίζουμε με υπομονή τις ιδιοτροπίες τους.

Ενσυναίσθηση σημαίνει να νιώθεις το πώς νιώθει ο άλλος. Ας αναλογιστούμε πως θα νιώθουμε, όταν στο μέλλον βρεθούμε στην ίδια θέση και κανείς δε θα νοιάζεται για μας. Σίγουρα κάτι τέτοιο δε θα ήταν και πολύ ευχάριστο. Έτσι αν δείτε έναν ηλικιωμένο κουβαλήστε τα ψώνια του, βοηθήστε τον να περάσει το δρόμο, παραχωρήστε του τη θέση σας, μιλήστε μαζί του με ευγένεια, ρωτήστε τον πράγματα για το παρελθόν, ακούστε τις συμβουλές του. Σίγουρα θα νιώσετε κι εσείς καλύτερα με τον εαυτό σας. Άλλωστε οι ηλικιωμένοι έχουν πείρα ζωής, καθώς πέρασαν πολλά κι από αυτούς μπορούμε να διδαχτούμε. Μπορούν να δουν τον κόσμο με άλλα μάτια, να χαρούν με απλά πράγματα που εμείς οι νέοι συχνά παραβλέπουμε και που δεν έχουμε ακόμη την ωριμότητα που χρειάζεται για να τα εκτιμήσουμε.

Ας δείξουμε στους παππούδες και τις γιαγιάδες μας αγάπη και σεβασμό κι ας το κάνουμε τώρα! Ίσως αύριο να μην είναι πλέον εδώ!