Όλοι έχουμε ακούσει και ενημερωθεί για τους κινδύνους του διαδικτύου που παραμονεύουν και τις άγνωστες σχέσεις μέσω διαδικτύου που δεν πρέπει να αναπτύσσουμε. Εγώ δεν θα αναφερθώ σε αυτά. Εξάλλου αυτά μας τα λένε από όταν ήμασταν παιδιά δημοτικού! Και ας είμαστε ειλικρινείς μεταξύ μας… όλοι έχουμε ή είχαμε επικοινωνία τουλάχιστον με πέντε άτομα που δεν γνωρίζουμε πραγματικά (συνομήλικα και όχι) μέσα από τα περίφημα μέσα!
Όπως φαίνεται, οι περισσότεροι στις μέρες μας δείχνουν να έχουν μια προτίμηση στη διαδικτυακή επικοινωνία, καθώς είναι γρηγορότερη, πιο άμεση και δεν αναγκάζεσαι να περπατήσεις μέχρι το διπλανό τετράγωνο για να μάθεις πότε τελικά πέφτει το διαγώνισμα των αρχαίων/της χημείας ή για να μάθεις τα τελευταία κουτσομπολιά και να κανονίσεις έξοδο με την παρέα. Ωστόσο, αυτή η «μετακίνηση» που θα χρειαζόταν να κάνεις θα σου πρόσφερε πολλά, πέρα από τις θερμίδες που θα έκαιγες μέχρι την άφιξή σου στο δίπλα διαμέρισμα…
Αρχικά, όπως όλοι γνωρίζουμε, η «ζωντανή» παρουσία και μόνο του φίλου/της φίλης δίνει περισσότερα κίνητρα στο άτομο για να ανταλλάξει μια κουβέντα- βλέπε πρώτες ώρες σχολείου…που ο καθηγητής μόνο που δεν χρησιμοποιεί μεγάφωνο για να ακουστεί πάνω από όλους τους ψιθύρους μεταξύ των γεμάτων με νέα μαθητών (με την προϋπόθεση πάντα ότι δεν έχει πέσει βαρύ το πάπλωμα την πρώτη ώρα!! …)
Και ποιος θα μπορούσε να αγνοήσει τις φορές που ήθελες ,αναγνώστη, να πας να πεις σε ένα ωραίο κορίτσι/αγόρι πόσο όμορφο είναι και κόμπλαρες την τελευταία στιγμή και κατέφυγες στο μήνυμα, την εύκολη λύση! Και να ‘σαι τώρα που την/τον κοιτάς γιατί κάποιος/α άλλος/η περπατάει μαζί της/του μετά από την πρόσωπο-με-πρόσωπο συζήτηση που προτίμησε, έναντι του μηνύματος, σε αντίθεση με σένα. Εξάλλου πιστεύω ότι όλοι προτιμάμε να γίνονται οι ενέργειες μπροστά μας και όχι πίσω από μια οθόνη…
Πηγαίνοντας σε κάτι πιο θεωρητικό, με τη διαπροσωπική επικοινωνία, επιτυγχάνονται και ‘καλύτερες’ αλληλεπιδράσεις. Τα άτομα με την «δια ζώσης» επικοινωνία δίνουν και δέχονται περισσότερα ερεθίσματα και με μεγαλύτερη σαφήνεια συγκριτικά με όσους καταφεύγουν να εκφραστούν κυρίως με τα ιντερνετικά μέσα και τις αγαπημένες σε όλους φατσούλες (emoji)… Ως αποτέλεσμα αναπτύσσονται η διαπροσωπική αντίληψη και η ανθρώπινη κατανόηση καθιστώντας την διαδικτυακή επικοινωνία υποδεέστερη σε σύγκριση με τη συναναστροφή και τις σχέσεις που δημιουργούνται στην καθημερινή μας ζωή με τον διαπροσωπικό λόγο. Η συμμετοχή στα κοινωνικά δίκτυα μπορεί να δίνει λύση σε πολλούς βολεμένους ή διστακτικούς για κοινωνικοποίηση, αλλά παρουσιάζει στέρηση μιας σημαντικής διάστασης: της φυσικής παρουσίας του άλλου δίπλα μας!
Κατερίνα Μπεζά, Β1
