Της Ευαγγελίας Μπάτση, μαθήτριας του Α2

ΛΙΤΟΥΣΚΑ: Το Ιπτάμενο Φίδι!

Πριν χρόνια κάποιος ξυλοκόπος του χωριού, πήγε με το μουλάρι του στην περιοχή ΣΛΙΣΚΕΣ, για να κόψει με το τσεκούρι του λίγα ξύλα και να τα κουβαλήσει στο σπίτι του.
Μη προσέχοντας και πολύ, μπήκε σε μια πυκνόφυτη περιοχή γεμάτη χόρτα και πουρνάρια.
Εκεί που ξύλευε αμέριμνος, παρατηρεί με την άκρη του ματιού του ένα μικρό ιπτάμενο αντικείμενο να έρχεται κατευθείαν επάνω του σφυρίζοντας. Σκύβει, αντιδρώντας αντανακλαστικά και το αποφεύγει. Σηκώνοντας το βλέμμα του, συνειδητοποιεί, ότι το αντικείμενο αυτό ήταν ένα μικρού μεγέθους φίδι, άκρως επικίνδυνο, αυτό που στην περιοχή μας το ονομάζουν «λιτούσκα» (φίδι που πετάει). Τα φίδια αυτά είναι γνωστά για την ικανότητά τους στο άλμα και στην δεξιοτεχνία τους να πετούν από κλαδί σε κλαδί. Είναι μάλιστα πολύ επικίνδυνα όταν νιώσουν ότι απειλούνται, και επιτίθενται στον εχθρό τους αψηφώντας τον κίνδυνο.
Ο άμοιρος ξυλοκόπος, γνωρίζοντας τον κίνδυνο, που διατρέχει, παράτησε το τσεκούρι του και το έβαλε στα πόδια. Το φίδι τον κυνήγησε για αρκετά μέτρα, πετώντας από κλαδί σε κλαδί και σταμάτησε, μόνο όταν ο ξυλοκόπος βγήκε σε ανοιχτωσιά, όπου δεν υπήρχαν δέντρα. Ο δε ξυλοκόπος ακόμη τρέχει μη μπορώντας να ξεπεράσει το σοκ του κινδύνου…

ΤΑΛΑΣΑΜ: Το ανακόντα του Αγίου Ιλαρίωνα

Υπάρχουν αρκετές ιστορίες, που κυκλοφορούν κατά καιρούς στο χωριό των Προμάχων, σχετικά με διάφορα φίδια, μικρά και μεγάλα. Ορισμένες από αυτές αγγίζουν τα όρια του μύθου και άλλες είναι πραγματικές.

Είναι γνωστή στους περισσότερους κατοίκους, η ιστορία περί ύπαρξης ενός μυθικού και τεράστιου φιδιού στην περιοχή του μοναστηριού του Αγίου Ιλαρίωνα. Η ιστορία περνάει από στόμα σε στόμα με το πέρασμα των γενεών και οι περισσότεροι κάτοικοι είναι πεπεισμένοι για την ύπαρξή του.
Πρόκειται, όπως λένε, για ένα τεράστιο ερπετό μήκους άνω των 5 μέτρων και πολύ παχύ, όμοιο με αυτά που προβάλλουν τα κανάλια στις εκπομπές για τα ανακόντα.
Το κεφάλι του είναι χοντρό και υπάρχουν δυο κέρατα. Όσοι ισχυρίζονται ότι το έχουν δει, αναφέρουν εκτός από την τρομακτική του όψη, και τον δυνατό θόρυβο που κάνει, κάτι σαν φύσημα-σφύριγμα.
Η λαογραφία και η παράδοση του τόπου μας, χαρακτηρίζει το Ταλασάμ, σαν τον φύλακα του μοναστηριού και υπερασπιστή της περιοχής από τους ξένους εχθρούς.
Μάλιστα κυκλοφορεί χρόνια τώρα η φήμη, ότι το γιγάντιο φίδι ζει επί δεκάδες χρόνια στην περιοχή και ο αντικειμενικός του σκοπός είναι η φύλαξη του αμύθητου θησαυρού, που βρίσκεται θαμμένος στα έγκατα της περιοχής. Πριν από δέκα περίπου χρόνια μάλιστα, κυκλοφορούσε μια φωτογραφία, στην οποία απεικονίζονταν το συγκεκριμένο φίδι. Ήταν κουλουριασμένο στα ντερέκια (μεγάλα ξύλινα καδρόνια) της σκεπής, στο παλιό οίκημα του μοναστηριού, δίπλα από το κρυφό σχολειό. Μύθος ή πραγματικότητα, το ταλασάμ αποτελεί κομμάτι της λαογραφίας μας και συνεχίζει την παράδοση τόσων γενεών.

Το οικόσιτο φίδι

Πριν από τριάντα χρόνια, ζούσε ένα ζευγάρι ηλικιωμένων στις δυτικές γειτονιές του χωριού. Ήταν απλοί άνθρωποι συνταξιούχοι και ζούσαν ήρεμα και αγαπημένα. Για να περνάει ευχάριστα ο χρόνος τους, είχαν ένα μικρό κτηματάκι λίγο έξω από το χωριό, όπου καλλιεργούσαν διάφορα λαχανικά, όπως και οι περισσότεροι κάτοικοι. Σε μια γωνιά του κήπου, υπήρχε μια μικρή καλύβα, την οποία την φρόντιζαν και την καθάριζαν σαν το σπίτι τους. Μάλιστα αρκετές βραδιές έμεναν εκεί και κοιμόντουσαν.
Σε μια άκρη του πετρόχτιστου ντουβαριού της καλύβας, λίγο πάνω από το αυτοσχέδιο κρεβάτι τους, υπήρχε μια καμάρα (μια εσοχή στο ντουβάρι) όπου έβαζαν διάφορα εργαλεία.
Κάποιο πρωί λοιπόν, ξυπνώντας οι δυο ηλικιωμένοι και ετοιμάζοντας το πρωινό τους, φρεσκοαρμεγμένο γάλα από την κατσίκα, παρατήρησαν έντρομοι μέσα στην κάμαρα να είναι κουλουριασμένο ένα τεράστιο φίδι και να τους κοιτάζει νωχελικά.
Ξεπερνώντας το πρώτο ξάφνιασμα και την τρομάρα τους, οι δυο ηλικιωμένοι σκέφτονταν τρόπους για να διώξουν το μεγαλόσωμο ερπετό. Ήταν αγνοί άνθρωποι και σε καμιά περίπτωση δεν ήθελαν να το σκοτώσουν. Ξέροντας ότι τα φίδια τρελαίνονται για το γάλα, έβαλαν σε μια μικρή κατσαρόλα λίγο από το πρωινό τους και το τοποθέτησαν καταγής κοντά στην καμάρα. Κατόπιν σιγά σιγά απομακρύνθηκαν προς τη πόρτα της καλύβας, κοιτάζοντας πώς θα αντιδράσει το φίδι. Περίμεναν υπομονετικά λίγα λεπτά και ξαφνικά βλέπουν το τεράστιο φίδι να κινείται επιφυλακτικά και να ξετυλίγεται κινούμενο προς το γάλα. Αφού ήπιε το γάλα, το καστανοπράσινο ερπετό έκανε μεταβολή και επέστρεψε στην καμάρα του.
Οι δυο άκακοι ηλικιωμένοι αποφάσισαν να το αφήσουν εκεί και επέστρεψαν, μετά τις εργασίες τους, στο σπίτι, στο χωριό.
Την επόμενη ημέρα περίεργοι και οι δυο για το τι απέγινε το φίδι, πήγαν νωρίς το πρωί στην καλύβα και το βρήκαν στην θέση, που το άφησαν.
Η ίδια διαδικασία και πάλι, με το γάλα και το τάισμα του φιδιού επαναλήφθηκε και τα τρία πλάσματα της φύσης, ξεκίνησαν μια αρμονική συνύπαρξη, η οποία κράτησε για αρκετά χρόνια. Μάλιστα οι δυο ηλικιωμένοι ξεπέρασαν τις αρχικές τους αναστολές και συνέχισαν να κοιμούνται στην καλύβα, παρουσία του φιδιού.

Πηγή: http://promahi-nea.blogspot.gr