Της Άννας Κόλτση, μαθήτριας του Β1′

Το παρακάτω παραδοσιακό παραμύθι προέρχεται από μια Προμαχιώτισσα γιαγιά, την κα Βασιλική Σούδη.

Το τυχερό παιδί

Μια φορά κι έναν καιρό ζούσε μια οικογένεια, η οποία ήταν πολύ φτωχή και δεν είχε παιδιά. Όταν ο Θεός τους γέμισε τα χέρια μ’ ένα παιδί, αυτοί επειδή νόμιζαν πως δεν θα μπορούσαν να το αναθρέψουν αποφάσισαν να το πάνε στο βουνό και να το ρίξουν από ένα γκρεμό. Έτσι κι έγινε. Πήραν το μωρό, πήγαν στο βουνό, το έριξαν σ’ ένα γκρεμό κι έφυγαν.

Το μωρό όμως σκάλωσε σε μια συκιά και με το κλάμα του ξεσήκωσε τον κόσμο. Για καλή του τύχη το βρήκε ένας κυνηγός, ο οποίος παρόλο που είχε ένα παιδί αποφάσισε να πάρει το μωρό στο σπίτι του και το ονόμασε «Τοβρήκα». Μόλις έφτασε ο κυνηγός με το μωρό στο σπίτι, η γυναίκα του τους υποδέχτηκε και αγκάλιασε το μωρό με πολύ χαρά.

Τα χρόνια περνούσαν και τα δυο παιδάκια, ο Χρηστάκης και ο Τοβρήκας, μεγάλωναν μαζί. Τα οικονομικά της οικογένειας δε πήγαιναν καλά και μέρα με τη μέρα χειροτέρευαν  όλο και περισσότερο. Για τον λόγο αυτό οι γονείς αποφάσισαν να σκοτώσουν το ένα παιδί. Όχι όμως το δικό τους, τον Χρηστάκη, αλλά εκείνο που είχε βρει ο πατέρας στο βουνό, τον Τοβρήκα. Έτσι κατέστρωσαν άντρας και γυναίκα ένα σχέδιο. Η οικογένεια διέθετε ένα κτήμα με αμπέλι. Ο άντρας είπε στη γυναίκα του να στείλει τον Τοβρήκα στο κτήμα για να μαζέψει τα σταφύλια και αυτός από μία γωνία που θα ήταν κρυμμένος, θα σκότωνε το παιδί.

Ο Τοβρήκας ξεκίνησε την άλλη μέρα μ’ ένα καλάθι να πάει στο κτήμα για να μαζέψει τα σταφύλια. Στο δρόμο όμως τον συνάντησε ο Χρηστάκης, ο οποίος του πήρε το καλάθι και πήγε εκείνος στο κτήμα. Ο πατέρας μη γνωρίζοντας ότι είναι το ίδιο του το παιδί το σκότωσε.

Όταν ο πατέρας γύρισε στο σπίτι και είδε τον Τοβρήκα τότε κατάλαβε τι είχε κάνει. Μετά από πολύ σκέψη ανακοίνωσε στη γυναίκα του πως το παιδί αυτό είναι πολύ τυχερό και πως θα πρέπει να το κρατήσουν…