Δεν είναι ανώτεροι!
Τα μαθητικά χρόνια θα έπρεπε να αποτελούν αξέχαστες και πολύτιμες αναμνήσεις για τον κάθε μαθητή. Δυστυχώς όμως λόγω των παραβατικών και ανάρμοστων συμπεριφορών μερικών μαθητών ,αυτό το δικαίωμα στερείται σε κάποιους από αυτούς.
Bullying ή σχολικός εκφοβισμός θεωρείται κάθε είδος συμπεριφοράς που ασκείται από ένα ή παραπάνω άτομα απέναντι σε κάποιο ή κάποια θύματα η οποία μπορεί να δημιουργήσει ψυχολογικές και σωματικές διαταραχές στον δέκτη. Ο εκφοβισμός μπορεί να χαρακτηριστεί ως άμεσος ( απειλές, κλοπές, άσκηση λεκτικής βίας κλπ ) και ως έμμεσος (όπως είναι η δια
κίνηση ψευδών ειδήσεων ή προσβλητικών αναρτήσεων στα μέσα κοινωνικών δικτύων ).
Είσαι θύμα ; Πώς μπορείς να αντιδράσεις ;
Ως θύμα κάποιος χρειάζεται να αντιληφθεί καταρχάς την προσωπική του αξία. Με τη βοήθεια έμπιστων ατόμων και ειδικών, όπως ψυχολόγων, καθηγητών και συγγενών, να μοιραστεί την εκφοβ
ιστική εμπειρία του και να δεχτεί στήριξη με σκοπό την αποτελεσματική επίλυση του προβλήματος του. Να επιλέξει να μιλήσει στους καθηγητές του σχολείου του με
Είσαι θύτης ; Πώς μπορείς να βελτιωθείς ; απώτερο σκοπό να γίνει γνωστό το θέμα με διακριτικότητα, ώστε να μη συμβεί κάτι αντίστοιχο και σε άλλο παιδί. Ουσιαστικά από τη στιγμή που μοιράζεται κάποιος το πρόβλημα του, είναι ήδη κοντά στην επίλυση .
Στο πρώτο στάδιο αυτοβελτίωσης του θύτη βρίσκεται η αναγνώριση των λαθών και των αδυναμιών του. Στη συνέχεια η επικοινωνία του με την οικογένεια του και η βοήθεια ενός ειδικού ατόμου κρίνεται απαραίτητη. Εάν τα παραπάνω βήματα έχουν αποτελεσματικότητα, ιδεατό θα ήταν η ειλικρινής μεταμέλεια προς το θύμα του.
Έχεις βρεθεί ποτέ παρών σε περιστατικό bullying ;Πώς μπορείς να βοηθήσεις;
Περιστατικά bullying δεν πρέπει να αποσιωπώνται. Καθένας από εμάς οφείλει να βοηθήσει με κάθε εφικτό τρόπο το θύμα. Είναι χρέος όλων να ενημερώνουν για τέτοιου είδους περιστα
τικά άμεσα τους υπεύθυνους, οι οποίοι μπορούν να θέσουν τέλος στο ζήτημα. Σε περίπτωση που δε γνωστοποιείται το θέμα από άτομα που έχουν γνώση του περιστατικού, ο θύτης αποκτά μεγαλύτερη έπαρση! Αν δε μιλήσουμε γινόμαστε συνένοχοι.
Κάθε μαθητής που γίνεται θύμα πρέπει να μη ξεχνά ότι δεν είναι μόνος! Όλοι ανήκουμε στη μαθητική κοινότητα. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια η βοήθεια που λαμβάνουν τα θύματα είναι μεγαλύτερη.
Η πλειοψηφία των παιδιών συμπαρίστανται στο θύμα και δεν πρέπει να νιώθει ενοχές ή ντροπή. Οι συμμαθητές, οι καθηγητές, ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων θα βοηθήσουν το θύμα να ξεπεράσει το περιστατικό, γιατί αποτελεί μέλος της ομάδας. Τέλος δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι οι θύτες δεν είναι ανώτεροι επειδή επιβάλλονται με τη βία. Είναι σίγουρα πιο αδύναμοι από τα θύματα με ανεπαρκείς προσωπικότητες και κρύβονται πίσω από το προσωπείο του σκληρού.
Στυλιανή Κυριαζή
